Η Βασιλική Βρετού καταγράφει αναλυτικά την πορεία για την ανάδειξη της έννοιας της διαγενεακής ισότητας και της προστασίας των μελλοντικών γενεών μέσα από κείμενα του διεθνούς δικαίου, εθνικών Συνταγμάτων και πρωτοπόρων δικαστικών αποφάσεων. Και καταδεικνύει ότι το πρόβλημα για την ολοκλήρωση ενός δικαιώματος των μελλοντικών γενεών στο περιβάλλον δεν έγκειται τόσο στην αποδοχή του περιβάλλοντος ως έννομου αγαθού ή στην ανάδειξη του αποδέκτη των ωφελειών από την περιβαλλοντική προστασία, όσο στην αναγνώριση ενός φορέα για την προστασία του δικαιώματος.

Νέδα Αθ. Κανελλοπούλου Μαλούχου
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου
Πάντειο Πανεπιστήμιο

Στην πρώτη [ανάγνωση, το βιβλίο] εντυπωσιάζει με τη σφαιρική προσέγγιση του θέματος και την εξαντλητική πληρότητα της έρευνας σε όλα τα συναφή με το αντικείμενο του επιστημονικά πεδία.

Στην δεύτερη ανάγνωση […] ο αναγνώστης είναι πλέον σε θέση να αναγνωρίσει […] το μέγεθος της παγκόσμιας περιβαλλοντικής κρίσης και την αντικειμενική ανεπάρκεια των μέτρων που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση της. Παρά τις πανηγυρικές διακηρύξεις σε επίσημα διεθνή κείμενα, Συντάγματα, νόμους και soft law, βρισκόμαστε ακόμα πολύ μακριά από μια αποτελεσματική παγκόσμια συνεννόηση και διακυβέρνηση μπροστά στον κοινό για όλους κίνδυνο.

Στην τρίτη ανάγνωση, που γίνεται στον νου και την ψυχή του αναγνώστη, […] η γεύση που αφήνει είναι γλυκόπικρη. Αντιπαραβαλλόμενες με την πραγματικότητα, οι ισχύουσες νομικές ρυθμίσεις και οι διακηρύξεις καλών προθέσεων του παγκόσμιου νομοθέτη λειτουργούν κάθε άλλο παρά καθησυχαστικά. […]Ταυτόχρονα όμως το βιβλίο γεννά αισιοδοξία, τόσο απαραίτητη ιδίως σε δύσκολους καιρούς. Και μόνον η επαφή του αναγνώστη με τα φωτισμένα πνεύματα φιλοσόφων, νομικών, δικαστών και νομοθετών, το έργο και η συμβολή των οποίων παρουσιάζονται και αναλύονται διεξοδικά και σε βάθος από τη συγγραφέα, γεννά ελπίδα.

Μαρία Καραμανώφ
Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας