Στην παρούσα επετειακή ανθολογία σχεδόν το σύνολο των μεταφραστών που συνεργάστηκαν με το Σαιξπηρικόν επέλεξαν σημαντικά ποιήματα του 19ου και 20ου αιώνα, τα οποία, συνοδευμένα από το πρωτότυπο κείμενο, δημιουργούν ένα καμβά με λυρικές φωνές από την παγκόσμια ποίηση, ένας καμβάς που προσφέρεται στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό και στους φίλους του Σαιξπηρικόν.
Εκτός από το απόσπασμα από το Μια εποχή στην κόλαση του Αρθούρου Ρεμπώ και το «Το σπίτι του πονοκέφαλου» του Τούμας Τράνστρεμερ, τα υπόλοιπα ποιήματα της συλλογής μεταφράζονται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα.


Τα τελευταία χρόνια οι μόνιμοι συνεργάτες – συγγραφείς, μεταφραστές και επιμελητές – του Σαιξπηρικόν, έδωσαν μια ούρια πνοή στο εκδοτικό κομμάτι με τις προτάσεις τους, την συνέπεια, την ουσιαστική τους αγάπη γι’ αυτό που κάνουμε και δημιουργούμε μαζί.

Εξέχοντα ρόλο βεβαίως, πέρα από τον Δημήτρη Δημητριάδη, έχει ο πλέον στενός φίλος και συνεργάτης Βασίλης Παπαγεωργίου, συγγραφέας και μεταφραστής, που με την πάντα θετική, καταφατική του διάθεση μου υπενθυμίζει τις «ανοιχτότητες» που έχουμε μπροστά μας σε όλο το εύρος της λογοτεχνίας και των δυνατοτήτων μας στα χρόνια που έρχονται. Επιπλέον η Ιωάννα Αβραμίδου με τις εκλεκτές προτάσεις και μεταφράσεις της, ο Σωτήρης Σουλιώτης με το μεγάλο του μεταφραστικό έργο από τις Σκανδιναβικές γλώσσες και τα Λιθουανικά, όπως και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο μετρ της ισπανόγλωσσης λογοτεχνικής μετάφρασης, (μαζί με το λογοτεχνικό του εργαστήρι), έχουν επίσης σπουδαία συνεισφορά. Όμως και οι νεότερες φίλες και φίλοι συνεργάτες, όπως η Ισμήνη Ραντούλοβιτς από τα σέρβικα, η Βίκυ Αλυσσανδράκη από τα φινλανδικά και τα ισλανδικά, καθώς και οι συνεργάτες από την ομάδα του περιοδικού Τεφλόν. Τέλος η Αλεξάνδρα Γκολφινοπούλου και ο Θωμάς Συμεωνίδης, δυο νέοι συνεργάτες με ιδιαίτερο δυναμισμό και πνεύμα, ολοκληρώνουν τον πυρήνα «φωτός» της γλώσσας και των ιδεών.
Δεν θα ήταν υπερβολή αν θα έλεγα πως αυτή η άτυπη λογοτεχνική «κολεκτίβα» ανθρώπων, βιβλίων και ιδεών, αποτελεί πλέον ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Μνημονεύω εδώ, παραφράζοντας ελάχιστα, τον Τούμας Τράνστρεμερ:
«Όταν σκέφτομαι τα χρόνια που πέρασαν κι αυτά που έρχονται, όταν σκέφτομαι τις λέξεις αυτές, βλέπω μπροστά μου μια αχτίδα φωτός. Όταν τις σκέφτομαι καλύτερα, η αχτίδα παίρνει τη μορφή κομήτη με κεφάλι και ουρά. Το κεφάλι είναι η μεγάλη ιδέα της λογοτεχνίας, ο χρόνος, οι λέξεις, η μνήμη, η γραφή. Η ουρά είμαστε εμείς. Η σκέψη της ποίησης, της λογοτεχνίας μας καλεί, μας περιέχει, είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της και εκείνη, είναι το καθαρτήριό μας.»
Ελπίζω να απολαύσετε την ανθολογία αυτή με τους σημαντικούς ποιητές και την εξαιρετική δουλειά των μεταφραστών μας. Ραντεβού ξανά στο βιβλιοπωλείο, σύντομα.