Τούτα τα επεισόδια έγιναν κυρίως στην Παραβόλα κατά την δεκαετία 1940-1949. Όσοι θελήσουν να διαβάσουν τούτα τα σποραδικά απομνημονεύματα και τυχαίνει να έχουν κάποια σχετική πληροφόρηση, επειδή νομίζουν πως τα θυμούνται ή τα γνωρίζουν από διηγήσεις άλλων, και βρουν τούτες τις ιστορίες κάπως διαφορετικές, ας μην ξαφνιαστούν. Ακόμα και όσοι έτυχε να είναι παρόντες στα γεγονότα, που περιγράφονται εδώ, τόσο η αντίληψή τους όσο και οι πολλές δεκαετίες, που κύλισαν από τότε μέχρι σήμερα, ασφαλώς δεν παρέχουν τις ευνοϊκότερες συνθήκες για την πιστή εξιστόρηση, έστω και αν η προβολή τους στηρίζεται σε κάποια αληθοφανή ντοκουμέντα. Έγινε πάντως προσπάθεια να τοποθετηθούν τα αφηγήματα στο χρόνο της γένεσής τους, και αυτό είναι αδιάψευστο τεκμήριο.

Σημειωτέον πάντως ότι τα απομνημονεύματα ενέχουν πάντοτε τον πειρασμό της αφήγησης. Κάποιοι επιζώντες, συγγενείς των αναφερόμενων προσώπων, ίσως γνωρίζουν ή και θέλουν να είναι αλλιώτικες οι εκδοχές. Ας τις γράψουν, έχοντας όμως πάντοτε υπόψη τους μόνον την ιστορική αλήθεια. Πάντως ο παράγοντας της υποκειμενικότητας ισχύει σε κάποιο βαθμό και για εκείνον, που αποτόλμησε να δημοσιεύσει τούτες τις σχετικές αναμνήσεις του. Όσοι τυχόν στενοχωρηθούν από τη δημοσίευση και την σχετική αναμόχλευση του γεγονότος, ας μη διαβάσουν ολόκληρο ή ξανά τούτο το βιβλίο.

Οπωσδήποτε όμως θα διαπράξει μεγάλο λάθος όποιος αμφισβητήσει την ιστορικότητα αυτών των θεμάτων, διότι όλα αυτά έγιναν στο χωριό μας και είναι αρκετοί οι μάρτυρες, τα μαρτύρια και αναμφίβολα τα στοιχεία της ιστορικότητας. Βεβαίως σε κάποιες αφηγήσεις αναγκαστικά ανακατώνονται οι σκηνές, οι πρωταγωνιστές παίρνουν άλλα ονόματα και το αποτέλεσμα μοιάζει με αυθαίρετο δημιούργημα. Τα σχεδόν ογδόντα χρόνια, που πέρασαν από τότε, φαίνονται πολλά, ώστε να μην επιτρέπουν την ωμή εξιστόρησή τους. Πάντως η ιστορικότητα των θεμάτων παραμένει αδιαμφισβήτητη, διότι –το τονίζω ξανά– στηρίζεται σε ντοκουμέντα.