Ο Λατίνος συγγραφέας Τερτυλλιανός (155 μ.Χ. – 240 μ.Χ.) εισήγαγε στη θεολογία τον όρο «Persona». Είναι ο πρώτος συγγραφέας που χρησιμοποιεί στα λατινικά τη λέξη «Trinitas». Ισχυρίζεται πως τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος μπορούν να μετρηθούν, ώστε η δική τους «distinctio» (διάκριση) και «dispositio» (ταξινόμηση) να μην δημιουργήσει μια «separatio» (διαίρεση) μεταξύ τους. Τα τρία θεία πρόσωπα είναι Ένας «unus», όμως δεν αποτελούν ένα μοναδικό άτομο «unum». Στην ιστορία των δογμάτων ο Τερτυλλιανός έχει το μεγάλο προτέρημα να έχει προσφέρει στη θεολογία τις βάσεις για τη σωστή διατύπωση του Τριαδικού δόγματος: «una substantia – tres personae», τονίζοντας τόσο το ομοούσιο των τριών θείων προσώπων όσο και την υποστατική διάκρισή τους, η οποία μάλιστα είχε κάποια επίδραση στη διαμόρφωση του δόγματος της Νίκαιας το 325 μ.Χ. Αν και πέρασε από τέσσερεις διαφορετικές φάσεις της ζωής του, δηλαδή από την «ορθόδοξη φάση» μέχρι την πλήρη «μοντανιστική φάση», δεν φαίνεται να έχει επηρεαστεί αρνητικά η θεολογία του, όπως προκύπτει από το δογματικό του έργο Κατά Πραξέα (Adversus Praxean), διαμάντι της τριαδικής θεολογίας.