Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται η εκπόνηση μιας όσο το δυνατόν πιο σφαιρικής περιγραφής και ανάλυσης ενός καθολικού φαινομένου της γλώσσας, της γλωσσικής ποικιλίας. Η προσέγγισή της αναδεικνύει, μεταξύ άλλων, ότι η ποικιλία της γλώσσας αντικατοπτρίζει την ποικιλία της κοινωνίας, της κουλτούρας αλλά και της ιδιοσυγκρασίας των ομιλητών. Αναδεικνύει επίσης ότι η γλωσσική ποικιλία υπάρχει όταν δύο ή περισσότερα σημαίνοντα μπορούν να εκφράσουν το ίδιο σημαινόμενο και όταν διαφορετικά σημαινόμενα εκφράζονται σε διαφορετικές περιστάσεις επικοινωνίας. Οι δύο αυτές διαστάσεις της γλωσσικής ποικιλίας αλληλοσυμπληρώνονται. Η πρώτη περιλαμβάνει στιλιστικές επιλογές του ομιλητή για να εκφράσει με το προσωπικό του ύφος αυτό που θέλει να πει αλλά και επιλογές στις οποίες συμβάλουν μεταβλητές όπως η καταγωγή, η κοινωνική θέση, η μόρφωση, η ηλικία, το φύλο, το επάγγελμα κ.λπ., των οποίων η επιρροή ενδέχεται να είναι και ασύνειδη. Η δεύτερη διάσταση της γλωσσικής ποικιλίας περιλαμβάνει τις με αντικειμενικά κριτήρια επιλεγμένες γλωσσικές πραγματώσεις που επιβάλλει το καταστασιακό περιβάλλον.
Στόχος της μελέτης είναι να στρέψει το ενδιαφέρον της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας προς ένα σημαντικό φαινόμενο της γλώσσας που δεν την έχει αρκούντως απασχολήσει έως σήμερα και ταυτοχρόνως να ευαισθητοποιήσει το κοινό για τη σημασία της γλωσσικής ποικιλίας ως φαινομένου έκφρασης της πολιτισμικής ετερότητας. Απώτερος στόχος είναι να αναδειχθεί η αξία της κατάκτησης και αναγνώρισης της γλωσσικής ποικιλίας τόσο στον χώρο της διδακτικής των γλωσσών όσο και στον χώρο της διδακτικής της μετάφρασης.