Πέντε λανθάνοντα διηγήματα της κωνσταντινουπολίτισσας πεζογράφου Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου που ανέσυρε η έρευνα κατά την τελευταία δεκαετία. Κείμενα σύντομα κι εκφραστικά λιτά, τα οποία μέσα από την καυστική ματιά της συγγραφέως αποτυπώνουν όψεις της ζωής των αστικών και των λαϊκών στρωμάτων του παροικιακού ελληνισμού της Πόλης επιχειρώντας να ερμηνεύσουν ανθρώπινες σχέσεις και κοινωνικές συμπεριφορές: Δυο άγουρα κορίτσια που αγωνιούν για τα πάθη και τη φθορά του έρωτα («Ευλογημένη ημέρα»)· ένας ορκισμένος εργένης κι ένα δάκρυ
ικανό να ανατρέψει κάθε του βεβαιότητα (Ένα δάκρυο)· μια νεαρή σύζυγος αντιμέτωπη με ένα δίλημμα που θα δοκιμάσει την αφοσίωσή της (Θάνατος στα ξένα)· ένας δασκαλάκος δέσμιος μιας προφητείας πως κάποια μέρα θα διαπρέψει (Προφητεία)· ένα κορίτσι διχασμένο ανάμεσα στην ορμή της νιότης και στην καθήλωση του θανάτου
(Κόρη άπονη).