Η ζωή της Φέι είχε πλέον μπει σε μια σειρά και όλα έμοιαζαν πως είχαν πάρει τον δρόμο τους. Ζει στην Ιταλία σε μια πανέμορφη και πολυτελέστατη βίλα, ο Τζακ (ο πρώην σύζυγός της) βρίσκεται στην φυλακή και η εταιρεία που ίδρυσε, η Revenge, γνωρίζει τεράστια επιτυχία. Την χρονική περίοδο που η Revenge ετοιμάζεται να κάνει την είσοδό της στην αγορά των ΗΠΑ, μια νέα απειλή κάνει την εμφάνισή της με σκοπό να καταστρέψει ό,τι η Φέι με πολύ κόπο είχε χτίσει από το μηδέν.

Παρόν και παρελθόν θα κονταροχτυπηθούν σε μια ανελέητη μάχη. Η Φέι μαθημένη να δίνει αγώνες, κάνει τα αδύνατα δυνατά για να εντοπίσει τον εχθρό που απειλεί να καταστρέψει για άλλη μια φορά την ζωή της. Σε αυτή την μάχη δεν είναι μόνη της, γιατί στο πλευρό της έχει τις φίλες της που την στηρίζουν σε κάθε δυσκολία, αποδεικνύοντας πως η γυναικεία συμπαράσταση, βοήθεια και αλληλεγγύη είναι ένα απροσπέλαστο τείχος, μια ατσάλινη ασπίδα και είναι ανίκητη. Άραγε η Φέι θα τα καταφέρει;

«Τα Ασημένια Φτερά» αποτελούν το δεύτερο μέρος της διλογίας με θέμα την γυναικεία εκδίκηση (το πρώτο μέρος ήταν «Το χρυσό κλουβί») με πρωταγωνίστρια την Φέι, την γυναίκα αράχνη, την γυναίκα διαπλοκή. Σε αυτό το βιβλίο δίνονται εκτενείς περιγραφές και εξηγήσεις για το παρελθόν της Φέι, κενά που άφησε εσκεμμένα η συγγραφέας, οπότε αυτομάτως εξηγούνται πολλά για τον χαρακτήρα, την συμπεριφορά και όλες τις πράξεις της. Τα συναισθήματά μου γι'αυτήν είναι συγκρουόμενα. Από την μια ένιωθα συμπόνια, κατανόηση και από την άλλη μου έβγαζε οργή, αγανάκτηση και θυμό.

Στα θετικά θα προσάψω πως έχει την αγωνία να δεις την εξέλιξη και κατάληξη της ιστορίας. Αλλά μέχρι εκεί. Γιατί τώρα θα περάσω στα αρνητικά.

Θεωρώ πως αρκετές σκηνές ήταν περιττές, οπότε άνετα θα μπορούσαν να παραλειφθούν. Όπως και στο προηγούμενο βιβλίο, έτσι και εδώ έχει πολλές σκηνές ερωτικών περιπτύξεων. Μάλλον η συγγραφέας ήθελε με τον τρόπο της (αν και άκομψος) να αποδείξει πως οι γυναίκες πλέον πέρα από καταξιωμένες, επιτυχημένες και δυναμικές στον χώρο της εργασίας τους, μπορούν και είναι εξίσου δυναμικές και ερωτικά απελευθερωμένες, χωρίς ταμπού και συστολές, και στο κρεβάτι, διεκδικώντας όπως και οι άνδρες την απόλαυση του έρωτα, όπως ακριβώς και εκείνοι.

Ένα ακόμη αρνητικό στοιχείο που χαρακτηρίζει και αυτό το βιβλίο της Läckberg είναι η υπερβολή στην αφήγησή της. Χυδαίο, αισχρό και σκληρό λεξιλόγιο, που κατά την γνώμη μου δεν αρμόζει σε λογοτεχνικό ανάγνωσμα.

Έψαχνα σε όλη την διάρκεια της ανάγνωσης να βρω ψήγματα της αλλοτινής και αγαπημένης της γραφής, αλλά εις μάτην. Στροφή 180ο μοιρών με όχι θετικά αποτελέσματα. Δυστυχώς, με απογοήτευσε οικτρά και μάλλον με την κυρά Καμίλα θα πάρω λογοτεχνικό διαζύγιο.