Πρόκειται για μια συλλογή δώδεκα διηγημάτων με μυστηριώδεις εξαφανίσεις, αυτοκρατορικούς γάμους, δηλητηριάσεις, κλοπές κοσμημάτων, διασκεδαστικά στοιχήματα παρανομίας, πριγκιπικές απαγωγές, διαφημιστικά κόλπα κ. ά. Μια ξεπεσμένη αριστοκράτισσα («Το είδος μας πεθαίνει, όμως στηρίζουμε ο ένας τον άλλο», σελ. 18) θέλει τα παιδιά της να έχουν μια καλύτερη τύχη κι όταν βρίσκει ένα αρχοντικό σπίτι σε πολύ φθηνή τιμή το νοικιάζει κι όλα αλλάζουν μαγικά, μια παντρεμένη κοπέλα βλέπει τον ίδιο εφιάλτη κάθε βράδυ, με τον προηγούμενο εραστή να σκοτώνει τον σύζυγό της, ένας μποέμ άντρας συναντάει ένα μυστηριώδες κορίτσι που τον μπλέκει σε μια περιπέτεια απότοκη της εξέγερσης στο βαλκανικό κρατίδιο της Κατονίας, ένας εγκληματολόγος αναλαμβάνει την εξιχνίαση μιας δολοφονίας με τους υπόπτους να είναι τα τέσσερα μέλη της οικογένειας της νεκρής, ένας υποταγμένος σύζυγος ζει μια αναπάντεχη νύχτα ρομαντισμού και περιπέτειας, ένας συνταξιούχος επιθεωρητής της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών συναντά μια γυναίκα που αθωώθηκε από τις κατηγορίες για δολοφονία του άντρα της εννιά χρόνια πριν με… νέο σύζυγο και κυνηγώντας την ηθική βεβαιότητα αναψηλαφεί την υπόθεσή της, μια άνεργη κοπέλα απαντά σε μια πολύ περίεργη και αναπάντεχη αγγελία που τη ρίχνει στο πλάι μιας εκπεσμένης πριγκίπισσας από την Οστρόβα, ένα ζευγάρι μπλέκεται στην κλοπή ενός πανάκριβου περιδέραιου, ένας συγγραφέας χωρίς έμπνευση ζει την πιο απίθανη περιπέτεια της ζωής του χάρη στην Εσάρπα των Χιλίων Λουλουδιών, ένας άντρας καταφέρνει να παντρευτεί χάρη σε μια μπανανόφλουδα, ένας νεαρός με το όνομα Τζέιμς Μποντ ανακαλύπτει κατά λάθος ένα πολύτιμο σμαράγδι στις καμπίνες της παραλίας του Κόμπτον-ον-Σι και μια σοπράνο δέχεται την πρόσκληση για μια ιδιωτική παράσταση λίγο πριν το μοιραίο τέλος.

Τα μικρά αυτά κείμενα, παρ’ όλο που το διήγημα είναι πιο αυστηρό και περιορισμένο σε έκταση, οπότε ούτε περιθώριο για πολλές ανατροπές και εκπλήξεις υπάρχει ούτε το φινάλε φαίνεται δικαιολογημένο ή σωστά δοσμένο, δείχνουν το μέγεθος της ευστροφίας της συγγραφέως και το πόσο έξυπνα μπορεί να φτιάξει μια ικανοποιητική ιστορία ακόμη και μέσα σε τόσο λίγες σελίδες. Εδώ βέβαια κάποια κείμενα ανατρέπονται απότομα, χωρίς αληθοφάνεια και ίσως βεβιασμένα, αναπαριστούν όμως άψογα την εποχή και τη νοοτροπία του μεσοπολέμου. Επίσης, δε γίνεται να μην παρατηρήσω ομοιότητες σε βασικούς άξονες της πλοκής σε δύο ή παραπάνω από αυτά, όπως εξέγερση σε ανύπαρκτες χώρες, απόλυση συγγενών από μια επιχείρηση που διοικεί ο θείος τους οπότε ξεκινάει μια απίθανη περιπέτεια γι’ αυτούς, μυστηριώδεις και εξωτικές κοπέλες σε θέσεις-κλειδιά σε ληστείες, άγαρμπη και απότομη οδήγηση από κάποιος πρωταγωνιστές, αποκαταστάσεις άγαμων δεσποινίδων μέσα από μια σειρά ανατροπών κ. ά.

Πιο πολύ μου άρεσαν: «Το κορίτσι στο τρένο» και «Το μυστήριο του Λίστερντεϊλ» γιατί μου θύμισαν τη μεταγενέστερη διαφορετική γραφή της Agatha Christie που γνωρίσαμε με το ψευδώνυμο Mary Westmacott, αν και η ίδια δε διστάζει να γράψει το «Ο Έντουαρντ Ρόμπινσον γίνεται άντρας», όπου ένας νεαρός που του αρέσει να διαβάζει ρομαντικές ιστορίες, ξέροντας πως «αυτού του είδους τα πράγματα είναι όλα μπούρδες» (σελ. 106), παραπαίει ανάμεσα στα ρομάντσα και στην πραγματικότητα. Έχουμε ένα δυνατό και πρωτότυπο για άντρα ψυχογράφημα ενός ανθρώπου που δεν τολμά να σηκώσει κεφάλι στην αρραβωνιαστικιά του κι όταν του δίνεται η ευκαιρία κάνει κάτι χωρίς να τη ρωτήσει, για να ζήσει τον δικό του Ρομαντισμό και την Περιπέτεια, με αποτέλεσμα να περάσει μια αξέχαστη βραδιά! Επίσης μου άρεσε «Το τραγούδι του εξάπενου», όπου έχουμε έναν διαφορετικό «ντετέκτιβ», έναν εγκληματολόγο, για να εξιχνιάσει την υπόθεση, ένα παιδικό τραγουδάκι («Sing a song of sixpence», του οποίου μάλιστα ο δεύτερος στίχος, «a pocket full of rye», είναι ο τίτλος του μυθιστορήματος «Σίκαλη στην τσέπη» που κυκλοφόρησε είκοσι χρόνια αργότερα) και μια υπόθεση «κλειστού δωματίου», τα αγαπημένα μου δηλαδή συστατικά! Θα σημειώσω τέλος το «Ατύχημα» με την έξυπνη ανατροπή και το «Κύκνειο άσμα», με την ανατριχιαστική εφαρμογή του περιεχομένου της περιβόητης άριας από την Τόσκα στην πραγματική ζωή με τον πιο τραγικό τρόπο!

Αυτή η συλλογή διηγημάτων κυκλοφόρησε μόνο στην Αγγλία το 1934 ενώ κάποια από τα κείμενα δημοσιεύθηκαν μεταγενέστερα σε διάφορες ανθολογίες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στα ελληνικά υπήρξαν πολλές εκδόσεις, όχι απαραίτητα με όλα τα διηγήματα του τόμου αυτού και σήμερα (2020) επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός με νέα μετάφραση (των Αναστασίας Δεληγιάννη και Μιχάλη Μακρόπουλου). Ως προς το εξώφυλλο ακολουθούν την έκδοση Harper Collins ενώ έχουν ανακοινώσει πως στόχος τους είναι να κυκλοφορήσουν στα ελληνικά όλα τα αστυνομικά έργα της Agatha Christie.