Με αφορμή το ανέβασμα, τα τελευταία χρόνια, πολλών παραστάσεων που βασίζονται στην παπαδιαμαντική διηγηματογραφία, στην παρούσα μελέτη επιχειρείται αρχικά ο εντοπισμός στοιχείων θεατρικότητας σε αυτήν και κατόπιν η μεταγραφή ενός παπαδιαμαντικού διηγήματος σε θεατρικό λόγο. Η έννοια της θεατρικότητας διερευνάται μέσω των στοιχείων που την απαρτίζουν - του χώρου, του χρόνου, των χαρακτήρων, της δράσης, της πλοκής, των συγκρούσεων και του διαλόγου. Η ύπαρξη και η λειτουργία των προαναφερθέντων στοιχείων στα διηγήματα αναδεικνύει τη δραματική ένταση του παπαδιαμαντικού λόγου, η οποία επιτρέπει την ανάγνωσή του μέσω του θεατρικού κώδικα. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου κατατίθεται μια πρόταση μεταγραφής του διηγήματος Στο Χριστό στο Κάστρο στη θεατρική γλώσσα, με στόχο να αποκαλυφθεί η δραματικότητά του και συγχρόνως να καταστεί φανερή η διαδικασία της μεταφοράς ενός κειμένου από μία μορφή λόγου σε μία άλλη. Μέσω της θεωρητικής αναζήτησης και της δημιουργικής μεταγραφής, αποδεικνύεται, εν τέλει, ότι λογοτεχνία και θέατρο αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία.