Γιατί ο αφηγητής έχει δέσει τον αδελφό του και του μιλά, χωρίς να περιμένει απάντηση; Τι κρύβεται πίσω από το προσωνύμιο Πυθαγόρας, που έχει αποκτήσει ο αμίλητος αδελφός; Ο αφηγητής είναι εξοργισμένος και λυπημένος, καθώς δυο χρόνια τώρα, τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης, αντιμετωπίζει τη σιωπή του Πυθαγόρα, ο οποίος έχει σταματήσει κάθε επαφή με τον μεγάλο αδελφό του.

Ο αφηγητής αναζητεί μια χαραμάδα να μάθει, να καταλάβει, να συνειδητοποιήσει ποιος είναι ο βαθύτερος λόγος γι’ αυτήν την αναίτια διαμάχη. Η πορεία των εικασιών οδηγεί κλιμακωτά στην αποκάλυψη ότι η αδελφική σύγκρουση αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη κοινωνική διπολικότητα.

Η ιστορία του Πυθαγόρα είναι η προσωπική πλευρά ενός κοινωνικού διχασμού, ενός αδελφικού εμφύλιου που υποκρύπτει επαγωγικά μια πολιτική διάσταση. Πίσω από την εξιστορούμενη απόσταση, κρύβεται η αποστροφή προς έναν ρατσιστικό, εθνικιστικό λόγο και πράξεις, η ντροπή για μια στάση ζωής που εχθρεύεται τους άλλους και εκδικείται τη διαφορετικότητα.