Στο βιβλίο «La casa de papel-escape book: Το ημερολόγιο του Καθηγητή» έχουμε μια σειρά γρίφων που πρέπει να επιλυθούν ώστε να μπορέσει ο αναγνώστης, μαζί με τον παιδικό φίλο του «Καθηγητή», Χέρο Λαμάρκο, να βρουν ένα καλά κρυμμένο μέρος της λείας από το Βασιλικό Νομισματοκοπείο. Βρισκόμαστε αρκετό καιρό μετά την πρώτη περιβόητη ληστεία και ο θόρυβος της πολύκροτης υπόθεσης αρχίζει να καταλαγιάζει. Γρίφοι, κουίζ και αινίγματα σε συνδυασμό με οριγκάμι που μπορεί ο αναγνώστης να κόψει και να φτιάξει δυσκολεύουν την πορεία προς τον εντοπισμό του θησαυρού! Θα καταφέρετε να βρείτε τον θησαυρό;

Το «La casa de papel» (ή «Η τέλεια ληστεία» όπως αποδόθηκε στα ελληνικά) είναι ισπανική τηλεοπτική σειρά που ξεκίνησε να προβάλλεται το 2017 και πρόκειται για το δημοφιλέστερο μη αγγλόφωνο σίριαλ στην ιστορία του Netflix που αγόρασε τα δικαιώματα προβολής του. Η σειρά επικεντρώνεται στις μεγάλες ληστείες μιας σπείρας, ενώ παράλληλα δημιουργούνται διάφορα προβλήματα, έρωτες, θάνατοι και πολλά άλλα. Φορούν μάσκες που απεικονίζουν τον ζωγράφο Σαλβαντόρ Νταλί και χρησιμοποιούν ονόματα πόλεων για ψευδώνυμα. Τα σχέδια ανήκουν στον επονομαζόμενο «Καθηγητή» (Σέρχιο Μαρκίνα), ο οποίος κινεί τα νήματα από ένα μυστικό κρησφύγετο. Αυτός στρατολόγησε τους υπόλοιπους, βάσει των προσωπικών τους ικανοτήτων αλλά και γιατί είναι άτομα που, για διάφορους προσωπικούς λόγους, δεν έχουν τίποτα να χάσουν και άρα αποφασισμένοι για όλα. Οι προσωπικές σχέσεις μεταξύ των ληστών αλλά και με τους ομήρους θα δημιουργήσουν αρκετές επιπλοκές στο σχέδιο που ο καθηγητής έχει μελετήσει μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια. Η σειρά μόλις ολοκλήρωσε τον τέταρτο κύκλο της και θα συνεχίσει με νέα επεισόδια εν ευθέτω χρόνω.

Το βιβλίο είναι ευφάνταστο και διασκεδαστικό. Για να μάθω σε ποια σελίδα θα συνέχιζα την ανάγνωση έπρεπε πρώτα να λύσω τον εκάστοτε γρίφο και μετά να μετατρέψω τη λύση σε αριθμό μέσω κάποιου στοιχείου! Φυσικά, υπήρχε η δυνατότητα να βρω στο τέλος κάθε κεφαλαίου τα στοιχεία που θα με βοηθούσαν, οπότε ήταν στο χέρι μου να καθορίσω τον βαθμό δυσκολίας. Αυτό που με ξετρέλανε είναι το γεγονός πως τα οριγκάμι χρησιμοποιούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του «παιχνιδιού», δεν παίζουν τον ρόλο τους δηλαδή μόνο σε ένα γρίφο! Φυσικά, ακόμη κι αν απλώς θες να διαβάσεις την ιστορία, τα βήματα των γρίφων και οι έτοιμες απαντήσεις αυξάνουν την αγωνία της ανάγνωσης, σε πάνε από δω κι από κει και είναι από μόνα τους όλα αυτά εξίσου διασκεδαστικά και θα έλεγα πανέξυπνα!

Η καθαυτή ιστορία του βιβλίου είναι συναρπαστική, με την πρωτοπρόσωπη αφήγηση να δίνει ένταση και παλμό ενώ πάμπολλες λεπτομέρειες από τη σειρά παρατίθενται στις επιστολές του «Καθηγητή» που καθοδηγεί τον φίλο του από γρίφο σε γρίφο. Από τη μια έχουμε τον αφηγητή και τις κοινές παιδικές τους αναμνήσεις, πώς μεγάλωσαν μαζί, τα συναισθηματικά προβλήματά του και τους λογαριασμούς που κλείνει με το παρελθόν του τώρα, επ’ αφορμή των γρίφων που τον φέρνουν πίσω σε μέρη που τόσα χρόνια απέφευγε και μέσα από αυτά τα στεγνά και ρεαλιστικά λόγια αντρώνονται δύο παιδιά που γίνονται καλοί φίλοι και αντιμετωπίζουν μαζί τις προκλήσεις της ζωής, κάνουν κοινά όνειρα, έχουν κοινές φιλοδοξίες και πλάνα. «Ελπίζω η αστυνομία να μη φτάσει στον «Καθηγητή», γιατί θα ήταν ακόμα ένας στον κατάλογο με τις απώλειες που δεν αντέχω» (σελ. 122), παραδέχεται ο Χέρο. Από την άλλη έχουμε τον «Καθηγητή» που καταγράφει, μαζί με τα επόμενα βήματα, τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του για όλα όσα πέρασε κατά τη διάρκεια της ληστείας, την απογοήτευσή του που κάποιοι δεν υπάκουσαν στο σχέδιό του, την αγωνία να πάνε όλα καλά ως το τέλος, τον αυθορμητισμό του σε κάποια σημεία που οδήγησε την ιστορία εντελώς αλλού κλπ. Μη διαβάσετε το βιβλίο αν δεν έχετε δει τον 1ο κύκλο της ειράς, γιατί υπάρχουν πολλά spoilers, μεταξύ των οποίων ο λόγος που έγινε όλη αυτή η περιπέτεια!

Πρόκειται για μια καλαίσθητη σκληρόδετη έκδοση που σέβεται χωρίς να εκμεταλλεύεται τον μύθο της σειράς και η κλιμακούμενη πλοκή, οι προσωπικές εκμυστηρεύσεις και οι γρίφοι, καθώς και η διαδικασία επίλυσής τους δείχνουν πως οι συγγραφείς πραγματικά ασχολήθηκαν με το κλίμα και την ατμόσφαιρα της σειράς. Παρ’ όλο που με δυσκόλεψε στην επίλυση των στοιχείων το γεγονός ότι αντί να έχω στα δεξιά το κείμενο και στα αριστερά τη φωτογραφία-οδηγό, είχα μεν το κείμενο στα δεξιά αλλά η φωτογραφία ήταν στην πίσω σελίδα, διασκέδασα, σπαζοκεφάλιασα, πέρασα πραγματικά καλά και σίγουρα θα έπαιρνα και δεύτερο αντίστοιχο τίτλο αν ποτέ βγει.