Η Ευθύνη καταγράφει τους ανθρώπους και τους μηχανισμούς που σχεδίασαν και κατασκεύασαν τα πυρηνικά όπλα, χωρίς να παραλείπει τη σχετική αναφορά στους αρχαίους Έλληνες φυσικούς φιλοσόφους, και ειδικά στον Δημόκριτο τον Αβδηρίτη που συνέλαβε και ανέπτυξε την ατομική θεωρία και στον Επίκουρο τον Αθηναίο, που την τελειοποίησε, εισάγοντας τη θεμελιώδη αρχή της παρέγκλισης των ατόμων.
Δυστυχώς η τεχνολογία της πυρηνικής εποχής θεμελιώθηκε επάνω στην ατομική θεωρία των Ελλήνων φυσικών φιλοσόφων. Και λέμε δυστυχώς, διότι η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στους φυσικούς φιλοσόφους της αρχαιότητας και τους σύγχρονους ατομικούς επιστήμονες, είναι πως ενώ οι αρχαίοι Έλληνες στοχαστές διερευνούσαν θεωρητικά τη φυσική πραγματικότητα ώστε να κατανοήσουν την προέλευση του κόσμου και της ζωής, οι σύγχρονοι επιστήμονες διερεύνησαν πρακτικά τη φύση με περίπλοκα τεχνολογικά μέσα και με θλιβερά κίνητρα την βράβευσή τους από τις επιστημονικές οργανώσεις και την αύξηση του μισθού τους.
Ενώ δηλαδή οι αρχαίοι φιλόσοφοι ήσαν άνθρωποι ελεύθεροι, οι σύγχρονοι πυρηνικοί επιστήμονες είναι υπάλληλοι, πρόθυμοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον οποιοδήποτε εργοδότη τους προσφέρει την καλύτερη αμοιβή, χωρίς να αναλογίζονται τις καταστροφικές συνέπειες του έργου τους. Μερικοί από αυτούς βέβαια μετάνοιωσαν. Αλλά ήταν πλέον αργά...
Οι αρχαίοι Έλληνες φυσικοί φιλόσοφοι προσπάθησαν να κάνουν το δίποδο θηλαστικό Άνθρωπο. O Δημόκριτος, τόσο με τη φυσική όσο και με την ηθική διδασκαλία του, υπήρξε η ενσάρκωση του τελευταίου άλματος της προσπάθειάς τους. Kαι ο δάσκαλος του Κήπου, ο Eπίκουρος, υπήρξε η μεγάλη κραυγή της αγωνίας για την προσπάθεια που πήγε χαμένη.