Τα Οικογενειακά ή πολυπρισματικός κόσμος κατά τον Ιωάννη Πανουτσόπουλο είναι ο τρόπος να θεραπεύουμε τις αμυχές πριν γίνουν τραύματα. Να θεραπεύουμε τα τραύματα όταν μπορούν να επουλωθούν. Να χαρίζουμε τη συγγνώμη πριν ακόμα μας ζητηθεί. Να νουθετούμε δίχως να γίνει αντιληπτή η νουθεσία.

Η οικογένεια, άλλωστε, μπορεί να υπήρξε ιδεολογικό κατάλυμα για νεανικά τολμήματα. Ιδιότυπο παρεκκλήσι για έναν κόσμο ανέγγιχτο από την απληστία.

Γιατί θα έρθει ο καιρός να συναθροιστούμε. Η ανάγκη να σιτιστούν τα πλήθη που επικρέμονται από το χείλος της αλήθειας. Τότε και ο άρτος θα περισσέψει και ο οίνος θα επαρκέσει. Και τα δίχτυα των αλιέων ολόγιομο θα πιάσουν το φεγγάρι των στοχασμών μας. Ή όπως θα μπορούσε να ειπωθεί σε ένα τετράστιχο:

Ετοιμόγεννες λέξεις
Σε μια στέρφα πατρίδα
Αν γεννήσουν κορίτσι
Θα το βγάλω ελπίδα!