Το βιβλίο ξεκίνησε λίγο αργά για μένα, αλλά σύντομα μου κέντρισε το ενδιαφέρον και ήθελα να μάθω περισσότερα για την Ελεονόρα και τις γυναίκες που στρατολόγησε. Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης με έκανε να αναρωτηθώ αρκετές φορές αν εγώ θα μπορούσα να το είχα κάνει αυτό, αν μπορούσα να ήμουν τόσο γενναία, τόσο πρόθυμη να ρισκάρω τα πάντα...

Το μυθιστόρημα, παρότι βασίζεται σε αληθινά πρόσωπα και γεγονότα, αποτελεί ιστορική μυθοπλασία. Μια ιστορία γραμμένη μέσα από το οπτικό πρίσμα των τριών ηρωίδων της, και που κατά διαστήματα σου προκαλεί ένταση, αγωνία και πολλές σκέψεις.

Το 1946 η Γκρέις Χίλι βρίσκει στον σιδηροδρομικό σταθμό της Νέας Υόρκης μια βαλίτσα με προσωπικά αντικείμενα κι ένα πάκο φωτογραφίες. Χωρίς να ξέρει γιατί, αρχίζει να ψάχνει ποιες απεικονίζουν. Προς έκπληξή της συναντά ανυπέρβλητα εμπόδια, επομένως μήπως η κάτοχος της βαλίτσας δολοφονήθηκε; Πίσω στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου η Έλανορ Τριγκ καταφέρνει να πείσει τους ανωτέρους της στο Λονδίνο να στρατολογήσουν γυναίκες και να τις στείλουν στη βόρεια Γαλλία. Τι συμβαίνει όμως και το δίκτυο πληροφοριών αρχίζει να ξηλώνεται; Έγιναν αντιληπτοί οι πράκτορες από τους Γερμανούς; Αν ναι, ποιος τους πρόδωσε; Είναι γνήσια τα μηνύματα των ασυρματιστριών και πώς μπορεί κάποιος να το αποδείξει αυτό; Τι είναι το πρόγραμμα «Νύχτα και Ομίχλη» που σχεδίασαν οι Γερμανοί και γιατί ήταν άκρως απόρρητο; Τι στοχοποιούσε και πώς συνδέεται με το δίκτυο γυναικών κατασκόπων της Έλανορ;

Η Παμ Τζενόφ έγραψε ένα υπέροχο μυθιστόρημα γύρω από τις αφανείς ηρωίδες του πολέμου και κατέστρωσε μια ιστορία που εκτυλίσσεται σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους με πρωταγωνίστριες γυναίκες που έχουν περισσότερα κοινά μεταξύ τους απ’ όσο μπορεί να φανταστεί κανείς όταν ξεκινάει την ανάγνωση. Με μια προσωπική τραγωδία να τις βαραίνει, αποφασισμένες να φτάσουν ως το τέλος για την αλήθεια, παλεύουν, σκαλίζουν, ψάχνουν, υπηρετούν την πατρίδα τους και αγωνίζονται να αποδείξουν στον εαυτό τους και στους άλλους πως έχουν τις δυνατότητες και πως δε θα αποτύχουν ποτέ. Η ιστορία βασίζεται στην πραγματική ζωή της Vera Atkins (1908-2000), η οποία εργάστηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου στη SOE (Υπηρεσία Επιχειρήσεων Ειδικών Αποστολών), μια υπηρεσία που συντόνιζε τις δολιοφθορές, την κατασκοπεία και την ανίχνευση των κατεχόμενων από τον Άξονα εδαφών. Ήταν υπεύθυνη για την αποστολή αντρών και 37 γυναικών στη βόρεια Γαλλία, τους συντόνιζε, τους ενημέρωνε, τους προστάτευε και η Έλανορ Τριγκ βασίζεται πολύ σε αυτήν ως αρχέτυπο, η φαντασία της συγγραφέως όμως απογειώνει ακόμη περισσότερο την ιστορία της.

Ο Διευθυντής της SOE, πρώην συνταγματάρχης Γκρέγκορι Γουίνσλοου, δέχεται τη ρηξικέλευθη πρόταση της γραμματέως Έλανορ Τριγκ που παρακολουθεί τις εξελίξεις και παίρνει έτσι το θάρρος να προτείνει να σταλούν στη Γαλλία γυναίκες, αφού οι περισσότεροι άντρες είτε πολεμούν για τη δωσίλογη κυβέρνηση του Βισύ είτε έχουν φυλακιστεί επειδή αρνήθηκαν να το κάνουν. Η πολωνική και εβραϊκή καταγωγή της και το φύλο της κάνουν τους άντρες αξιωματικούς δύσπιστους για το εγχείρημα, η Τριγκ όμως καταφέρνει να υπερκεράσει τα εμπόδια. Στην πράξη πάντως αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα, μιας και αρκετές γυναίκες που στρατολογήθηκαν είτε δεν τα κατάφεραν στην εκπαίδευση είτε αποκαλύφθηκαν αρκετά σύντομα όταν εισέδυσαν στο δίκτυο των ανταρτών της Γαλλίας. Σταδιακά όμως αρχίζουν να εμφανίζονται αξιόλογες περιπτώσεις, όπως η Ινδή Τζόσι, που δέχτηκε να καταταγεί για να ψάξει τον αγνοούμενο μετά τη μάχη στις Αρδένες αδερφό της, Αρούς, η Ρωσίδα Μπράια που θέλει να εκδικηθεί τους Γερμανούς, η Νορίν που κατετάγη για να συνεχίσει τον πόλεμο στη θέση του νεκρού συζύγου της και η Μαρί. Η τελευταία είναι δακτυλογράφος στο Γραφείο Πολέμου και βλέπει την κόρη της, Τες, μόνο τα Σαββατοκύριακα, αφού την έστειλε στη θεία Χέιζελ, μακριά από τους βομβαρδισμούς του Λονδίνου. Δέχεται να καταταγεί για να φτιάξει έναν καλύτερο κόσμο για το παιδί της και η παρουσία της στη Γαλλία θεωρείται επιτυχημένη. Από κάποια στιγμή και μετά όμως, η Μαρί μπλέκεται στα δίχτυα του έρωτα μ’ έναν αγωνιστή της αντίστασης και ταυτόχρονα το δίκτυό τους αρχίζει να ξηλώνεται, με αποτέλεσμα να βρεθεί αντιμέτωπη με συνθήκες και καταστάσεις για τις οποίες δεν ήταν έτοιμη και πρέπει να αγωνιστεί για να επιβιώσει.

Παράλληλα, γνωρίζουμε την Γκρέις Χίλι, η οποία έχασε τον άντρα της στον πόλεμο και τώρα προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της από την αρχή και γι’ αυτό μετακομίζει στη Νέα Υόρκη, όπου δουλεύει σε μια νομική υπηρεσία που βοηθάει κυρίως Εβραίους της Ευρώπης σε ζητήματα στέγασης και διατροφής. Είμαστε ένα χρόνο μετά τη λήξη του πολέμου και στην Ευρώπη γίνονται σκοτωμοί και θηριωδίες, ο Ιωσήφ Στάλιν εξαπλώνει τον κομμουνισμό σε χώρες πολύ αδύναμες ακόμη από τον πόλεμο για να μπορέσουν ν’ αντισταθούν, όσο στην Αμερική πάνε στον κινηματογράφο ή γκρινιάζουν για τις νάιλον κάλτσες. Ένα ατύχημα αναγκάζει την Γκρέις να παρεκκλίνει από τη συνηθισμένη διαδρομή προς τη δουλειά και να περάσει από τον σταθμό Γκραντ Σέντραλ, ένα μέρος που μισεί γιατί συμβολίζει την επανένωση αλλά όχι τη δική της με τον Τομ που τον έχασε τόσο άδικα. Εκεί βρίσκει μια παρατημένη βαλίτσα με ρούχα κι ένα πάκο φωτογραφίες, με ένα όνομα: Τριγκ. Στην προσπάθειά της να βρει πληροφορίες για τις γυναίκες στις φωτογραφίες έχει έναν ανέλπιστο σύμμαχο, με τον οποίο νιώθει μια ερωτική έλξη. Θα ξεπεράσει τον χαμό του άντρα της και θα προχωρήσει στη ζωή της; Γιατί οι γυναίκες στις φωτογραφίες την έχουν στοιχειώσει και κάνει τα πάντα για να φτάσει στην αλήθεια;

Στο μυθιστόρημα ξεδιπλώνονται αυτές οι δύο παράλληλες ιστορίες, με τη Μαρί να στέλνει ανταποκρίσεις από την κατεχόμενη Γαλλία και την Έλανορ να αγωνίζεται να διασταυρώσει ποιος και γιατί πρόδωσε το δίκτυό της και τι απέγιναν οι γυναίκες που έστειλε στην καρδιά του εχθρού. Ένταση, μυστήριο και έρωτας, καθώς και οι δυσκολίες της κρυφής ζωής κάτω από την μπότα του τυράννου δεν έπαψαν στιγμή να κεντρίζουν το ενδιαφέρον μου. Η αυταπάρνηση των γυναικών, ο ηρωισμός τους και η αφοσίωση στην πατρίδα τους, ακόμη και εις βάρος της αγάπης, δίνουν πνοή στο κείμενο και γεννούν έντονα συναισθήματα. Η ιστορία της Έλανορ συνεχίζεται και μετά τον πόλεμο, όπου αναγκάζεται να ταξιδέψει σε πολλές χώρες, ακόμη και να βρεθεί αντιμέτωπη με έναν σημαντικό Γερμανό αξιωματικό, αιχμάλωτο πριν τη δίκη της Νυρεμβέργης, για να καταφέρει να βρει την αλήθεια. Σε εκείνη τη φάση, έρχεται η ιστορία της και κουμπώνει με τη ζωή της Γκρέις, που προσπαθεί να εντοπίσει την ιδιοκτήτρια της βαλίτσας κι έτσι βυθίζεται στον κόσμο της βρετανικής κατασκοπείας.

«Τα εξαφανισμένα κορίτσια του Παρισιού» είναι μια γυναικεία ματιά στη σκληρή πλευρά του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου αλλά δεν παρασύρεται στην πεπατημένη του ρομάντσου. Τα αισθήματα που γεννιούνται από το βιβλίο οφείλονται στους ρεαλιστικούς χαρακτήρες και στις αληθοφανείς μεταξύ τους σχέσεις. Διάλογοι σωστοί και μετρημένοι, περιγραφές όσες χρειάζονται, αποκαλύψεις και εκπλήξεις απόλυτα λογικές κι όλα αυτά οδηγούν σ’ ένα ντόμινο αποκαλύψεων που δείχνει πως δεν υπάρχει τίποτα ρομαντικό σ’ έναν πόλεμο κι επιπλέον κάποιοι δε διστάζουν να προχωρήσουν σε θυσίες μπροστά στο όραμα της νίκης. Μπορεί το χέρι που έγραψε το μυθιστόρημα να μυρίζει πούδρα και λεβάντα, δε διστάζει όμως να βυθίσει ένα στιλέτο στην καρδιά της Ιστορίας και να καταγράψει τα επιτεύγματα γυναικών που πέρασαν στα ψιλά γράμματα της Εθνικής Αντίστασης με τέτοιο τρόπο που με κέρδισε απρόσκοπτα μέχρι το λυτρωτικό τέλος.