Η Αδολεσχία γράφτηκε με τη φιλοδοξία να είναι το πρώτο, το πληρέστερο και το πιο πολυσυλλεκτικό βιβλίο που θα μπορούσε να προέρχεται από μια εγχώρια λέσχη ανάγνωσης και να είναι αφιερωμένο στη νεοελληνική λογοτεχνία, τιμώντας το έργο και φυλάττοντας τη μνήμη ορισμένων πνευματικών της εργατών.

Κινούν αίτιον της Αδολεσχίας ήταν η λειτουργία κατά τα έτη 2005-2012 της Λέσχης Ανάγνωσης του Αγίου Αρτεμίου, η σύσταση της οποίας ήταν προϊόν των βιβλιοφιλικών και φιλαναγνωστικών δεδομένων της εποχής (βλ. καμπάνια του ΕΚΕΒΙ επί θητείας Κ. Βελισσάρη για τη συγκρότηση Λεσχών Ανάγνωσης) και η οποία είχε την τύχη να φιλοξενήσει για μία βραδιά, στην έδρα της, ή, διαφορετικά, σε άλλον τόπο να συναντηθεί με κορυφαία πρόσωπα των νεοελληνικών γραμμάτων και των τεχνών (Χριστόφορος και Τατιάνα Μηλιώνη, Ζωρζ Σαρή, Άλκη Ζέη, Μένης Κουμανταρέας, Τάκης Θεοδωρόπουλος, Δημήτρης Νόλλας, Ιωάννα Καρυστιάνη, Χριστόφορος Λιοντάκης, Μάρω Δούκα, Γιώργος Βέης, Φερεϋντούν Φαριάντ, Έρη Ρίτσου, Γιώργος Κόρδης, Άννα Συνοδινού και Γιώργος Μαρινάκης, Δημοσθένης Κοκκινίδης, Παύλος Μάτεσις, Χριστίνα Αργυροπούλου, Αθηνά Βουγιούκα, Φανούρης Βώρος, Άγγελος Καλογερόπουλος, Φιλοθέη Κολίτση, Γιώργος Μανιώτης, Αγγέλα Καστρινάκη, Αντιγόνη Βλαβιανού, Δημήτρης Τ. Άναλις, Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ, Λένα Διβάνη, Ανδρέας Μήτσου, Κώστας Μαυρουδής, Μάρα Βίγκα, Νίκος Δαββέτας, Κλεοπάτρα Λυμπέρη, Ελιάνα Χουρμουζιάδου, Στέλιος Παπαθανασίου, Ηλίας Καφάογλου, Εύα Κοταμανίδου, Σπύρος Ευαγγελάτος, Λυκούργος Καλλέργης και Τζένη Κολλάρου, Αλέξανδρος Ίσαρης, Τασούλα Βερβενιώτη, Παντελής Βούλγαρης, Μαρίνα Καραγάτση, Πέτρος Τατσόπουλος, Ανδρέας Αποστολίδης, Χριστίνα Ντουνιά, Σωτήρης Δημητρίου, Ναταλία Μελά, Καίτη Δρόσου, Τάκης Χατζόπουλος, Λένα Εγγονοπούλου, Ευγενία Φακίνου, Μιχάλης και Δήμητρα Μηλαράκη [οικογένεια Γιώργου Ιωάννου], Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης κ.λπ.).

Στην Αδολεσχία, μετά το αρχικό - εισαγωγικό μέρος (Η ποιητική των Λεσχών κ.λπ.), παρουσιάζονται τα μέλη της Λέσχης ως μυθιστορηματικοί ήρωες, ενώ, επιπροσθέτως, μεμονωμένες ατυχείς προσπάθειές τους να προσεγγίσουν Δημιουργούς, ώστε να επιτύχουν μια συνάντηση γνωριμίας μαζί τους και ανταλλαγής απόψεων γύρω από το έργο τους, συναποτελούν το Μέρος Α της έκδοσης (Εις τις Λέσχες των Λεσχών).

Στο Μέρος Β (Τα Λόγια της Λέσχης) κατατίθενται απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα από 10 πραγματικές λογοτεχνικές συναντήσεις - εκδηλώσεις της Λέσχης.

Στο Μέρος Γ (Από τις αναμνήσεις του σοφέρ), ένας από τους ήρωες της Λέσχης, ο περίφημος σοφέρ, υπογράφει 15 αναμνηστικά κείμενά του, που αφιερώνει σε ισάριθμους καλεσμένους του - λογοτεχνικά αναστήματα, των οποίων όμως, για λόγους παιγνιώδους αινιγματικότητας και περιεργείας του αναγνώστη, παραλείπει τα ονόματα.

Μέρος Δ (Με λίγους στίχους να σε θυμάμαι).
Λέγεται ότι ο Γ. Φλωμπέρ θέλησε στο ημιτελές έργο του Μπουβάρ και Πεκυσέ να περιγράψει δυο φιλήσυχους ανθρώπους που για να περάσουν την ώρα τους προσπαθούσαν να αφομοιώσουν όλες τις γνώσεις του καιρού τους. Αυτή τη βουλιμία για μάθηση την είχε γνωρίσει και ο ίδιος ο Φλωμπέρ, και μέσα από τους δυο άσημους ήρωές του παρουσιάζει την επιδημία της παντογνωσίας που είχε προκαλέσει στον 19ο αιώνα η άνθηση των επιστημών. Την ίδια περίπου αναγνωστική βουλιμία κατέλαβε και την Αδολεσχία, που μνημονεύει, στο Μέρος αυτό, τις βασικές γραμμές της υπόθεσης 130 έργων της νεοελληνικής γραμματείας, διαφορετικής καταγωγής και αισθητικής αξίας, επιχειρώντας να χωρέσει σε ένα βιβλίο πολλά - πολλαπλάσια. Εδώ το κριτήριο είναι εμφανές: τα έργα συνδέονται εν πολλοίς με τους προσκεκλημένους στο Σπίτι της Λέσχης.

Τέλος, το Μέρος Ε (Ελέ[σ]χθησαν) αποτελεί ενός corpus 1.500 ρήσεων διαφόρων Ελλήνων και ξένων Δημιουργών, από το ευρύ πεδίο των γραμμάτων και των τεχνών, πολλές από τις οποίες διασταυρώνονται με υποθέσεις έργων τους (Μέρος Δ), με απόψεις και εξομολογήσεις τους όπως αυτές περιέχονται στις αναμνήσεις του σοφέρ (Μέρος Γ), με τα απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα (Μέρος Β).

ΑΔΟΛΕΣΧΙΑ. Ίσως αυτή τη στιγμή να είναι το μοναδικό βιβλίο που προσφέρει μια μυθιστορηματική ιδέα της κοινωνικής ζωής μιας εγχώριας Λέσχης Ανάγνωσης.