❓ Πόσες αλήθειες μπορούν να χωρέσουν μέσα σε ένα τεράστιο ψέμα;

❓ Μια νύχτα είναι ικανή να ανατρέψει ολόκληρη τη ζωή σου;

Η ιστορία ξεκινά πολύ δυνατά και σου ανεβάζει την αγωνία στα ύψη. Ένα μωρό που κλαίει σπαρακτικά, βρίσκεται βουτηγμένο στο αίμα δίπλα στη νεκρή μητέρα του. Όλα τα στοιχεία είναι αδιάσειστα και καταδεικνύουν ως μοναδικό υπαίτιο τον πατέρα, ο οποίος και οδηγείται στη φυλακή. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, η μικρή Φένια εξαφανίζεται μυστηριωδώς από την κατασκήνωση. Ένας ηλικιωμένος άνδρας, ο Διονύσης, βρίσκεται καθημερινά στο νοσοκομείο, περιμένοντας ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για την κατάσταση της υγείας της λατρεμένης του συζύγου. Στο κυλικείο θα γνωρίσει την σερβιτόρα Ελευθερία, μια γνωριμία που όπως θα αποδειχθεί θα αλλάξει τα πάντα στη ζωή του Διονύση και όχι μόνο…

Νομίζετε πως οι πρωταγωνιστές τα γεγονότα και είναι άσχετα και ασύνδετα μεταξύ τους; Μέγα λάθος. Ο κ. Πετρουλάκης έχει το ταλέντο ακόμη και τα πιο φαινομενικά άσχετα στοιχεία, με έναν μοναδικό τρόπο να τα κάνει να «κουμπώνουν» μεταξύ τους, σαν τα κομμάτια ενός πάζλ.

Λατρεμένος χαρακτήρας της ιστορίας η Ελευθερία. Ένας επίγειος άγγελος. Μια γυναίκα χείμαρρος. Ένας άνθρωπος με Α κεφαλαίο, που έρχεται να μας δώσει μαθήματα ήθους, ανθρωπιάς, ντομπροσύνης, δυνατή και δυναμική παρά τα βάσανά της και με εκπληκτικό χιούμορ.

«Η νύχτα της αλήθειας» είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, αληθινό, ανθρώπινο, πλούσιο σε αντικρουόμενα συναισθήματα: χαρά, λύπη, αγάπη, έρωτας, μίσος, εκδίκηση, συγχώρεση, φόβος, θυμός και θάρρος. Ένα βιβλίο καθηλωτικό, με γρήγορη πλοκή, αγωνία, μυστήριο, ανατροπές και συγκλονιστικές αποκαλύψεις. Κείμενο προσεγμένο, λέξεις προσεκτικά διαλεγμένες, αφήγηση που σε μαγεύει. Μια ιστορία που έχει να σου διδάξει πολλά, καθώς δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα σε αξίες, όπως: οικογένεια, μητρότητα, την δύναμη της αληθινής αγάπης και το μεγαλείο της συγχώρεσης.

Ένα πολύ όμορφο ταξίδι από την Ιθάκη στα βουνά της Ευρυτανίας, από το παρελθόν στο παρόν. Η Νύχτα της Αλήθειας κρύβει στον ουρανό της μόλις τρία αστέρια. Τρία ολόχρυσα αστέρια!!! Όσα αστέρια και αν βάλω για το συγκεκριμένο βιβλίο θα είναι λίγα. Αγαπημένος συγγραφέας ο κ. Πετρουλάκης, τον ακολουθώ πιστά και περιμένω κάθε φορά με αγωνία το καινούργιο του βιβλίο. Δεν με ενδιαφέρει ο τίτλος, δεν διαβάζω ποτέ το οπισθόφυλλο, το αγοράζω με κλειστά τα μάτια. Και μόνο που γράφει «Σπύρος Πετρουλάκης» για μένα είναι εγγύηση και δεν με έχει απογοητεύσει ποτέ. Ένα άλλο στοιχείο που μου αρέσει πολύ στα βιβλία του είναι πως κάθε φορά καταπιάνεται με διαφορετική θεματολογία, τοποθεσίες και πρωταγωνιστές. Πάντα έχεις να περιμένεις κάτι το τελείως διαφορετικό.

Θερμά συγχαρητήρια κ. Πετρουλάκη για το εξαιρετικό σας πόνημα. Πάντα δημιουργικός και με έμπνευση να είστε και να συνεχίζετε να μας χαρίζετε μοναδικά λογοτεχνικά ταξίδια!

ΜΕΣΟ ΤΕΧΝΗΣ!!! Λίτσα Κοντογιάννη

Ένα εξαιρετικό κοινωνικό μυθιστόρημα με έντονα αστυνομικά στοιχεία, αγωνία, ανατροπές και αποκαλύψεις, από τη μοναδική γραφή του κυρίου Πετρουλάκη. Διαφορετική θεματολογία, αλλά από την πάντα δυναμική πένα του και με τον πήχη να έχει ανέβει ακόμα ψηλότερα. Καταφέρνει – όπως πάντα άλλωστε – να μας κρατήσει από τις πρώτες κιόλας γραμμές του, έως την τελευταία του σελίδα. Γνωρίζοντας την ποιότητά του, και τις εντάσεις που προσφέρει σε κάθε πόνημα του, διαπιστώνω πως επιδιώκω να διαβάζω κάθε του βιβλίο. Αλλά και σε κάποιον που τον διαβάζει πρώτη φορά, όποιο βιβλίο του και να διαλέξει, θα του τραβήξει το ενδιαφέρον. Κι αυτό γιατί πρώτα απ’ όλα, είναι καλά βιβλία. Σε αυτή την ιστορία αναδεικνύονται αξίες όπως η μητρότητα, η οικογένεια και η πίστη στον άνθρωπο και θριαμβεύει η δικαιοσύνη, έναντι του μίσους και της απληστίας. Αν και το κύριο μέρος της ιστορίας διαδραματίζεται στην Αθήνα, αφετηρία του είναι μια απαγωγή που λαμβάνει χώρα σε μια καλοκαιρινή κατασκήνωση και σταδιακά ξετυλίγεται το κουβάρι, από την αρχή της ιστορίας, που βρίσκεται χρονικά στην εποχή της κατοχής, και χωρικά στην Ιθάκη και στη πορεία μας βρίσκει στα βουνά της Ευρυτανίας και συνεχίζει στην Πάτρα. Πέντε, εκ πρώτης όψεως, εντελώς διαφορετικές ιστορίες ανθρώπων, που λογικά δεν θα μπορούσαν να συναντηθούν πουθενά. Κι όμως… Η ειρωνεία της ζωής τις κάνει να είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Κάθε χαρακτήρας έχει τη δική του θέση στην όλη ιστορία. Όλοι είναι «συμπρωταγωνιστές». Ο συγγραφέας μας δεν φλυαρεί, δεν κουράζει, η αφήγηση πατάει γερά στη γη και είναι καλά δεμένη, χωρίς να κάνει κοιλιά πουθενά. Όσοι το επιλέξετε, πολύ απλά αράξτε και απολαύστε το!

Κάθε βιβλίο του Πετρουλακη και ένα μαγικό ταξίδι γεμάτο εικόνες μυρωδιές και συναισθηματα. Ο τρόπος γραφής του με τις συνεχεις εναλλαγές σε τόπο και χρόνο σε κράτα σε μια εγρήγορση και σε κάνει να μην θες να το αφήσεις απτά χέρια σου. Η πλοκή σε καθηλώνει, η περιγραφή σε ταξιδεύει, τόσο όσο πρέπει, χωρίς πρόσθετες και κουραστικες αναλύσεις... Μια ιστορία που πραγματικά σε αγγίζει. Με συγκίνησε σε αρκετά σημεία, με έκανε να νοιάζομαι τη Φενια, να κατανοώ το Στράτο, να παραδέχομαι την Ελευθερία και να αγωνιώ για το τέλος... Μου δημιούργησε πανέμορφες εικόνες, με ταξίδεψε και με προσγείωσε τελικά στην πραγματικότητα. Το συστήνω ανεπιφύλακτα...

Κάθε βιβλίο του συγγραφέα έχει τη δική του μαγεία.. Και πραγματικά μετά και απτή 'Νύχτα της Αλήθειας" δεν ξέρεις ποιο να θεωρήσεις το καλύτερο του. Νομίζω όλα μαζί ανήκουν σε μια ειδική ξεχωριστή κατηγορία. Πολλά συγχαρητήρια. ❤️

Μια έφηβη εξαφανίζεται από την κατασκήνωση όπου περνούσε τις διακοπές της. Ένας ηλικιωμένος συμπαραστέκεται στη γυναίκα του που νοσηλεύεται με εγκεφαλικό, με την οποία τον δένουν χιλιάδες αναμνήσεις, μία τραγωδία κι ένα μυστικό. Μια σερβιτόρα δεν είναι μόνο ο άνθρωπος που φέρνει τους καφέδες αλλά και μια γυναίκα δυνατή και αισιόδοξη. Ένας πατέρας φυλακίζεται για έναν φόνο που ίσως και να μην έκανε. Τρία χρυσά αστέρια ψάχνουν τον νόμιμο ιδιοκτήτη τους. Τι συνδέει άραγε αυτά τα φαινομενικά ετερόκλητα στοιχεία και πώς ενώνονται οι ζωές των χαρακτήρων του βιβλίου;

Το νέο μυθιστόρημα του Σπύρου Πετρουλάκη το χαρακτηρίζει μια φρέσκια μάτια και πειραματίζεται μ’ έναν διαφορετικό θεματικό ιστό. Φεύγει από τον αποκλειστικό κινητήριο μοχλό του έρωτα και ζωντανεύει με την προσεκτική πένα του διάφορες παράλληλες ιστορίες γεμάτες μυστήριο, αγωνία, συγκίνηση και ένταση, συγκροτώντας στο τέλος μια πολυπρισματική πλοκή που με κράτησε ως την τελευταία λυτρωτική σελίδα. Η δικαίωση, η τιμωρία, η εκπλήρωση, η αντοχή, η δοτικότητα πρωταγωνιστούν σε ένα μυθιστόρημα που αποκαλύπτει σταδιακά τα μυστικά του και συστήνει ενδιαφέροντες χαρακτήρες: την έφηβη Φένια που βλέπει τη ζωή της ν’ αλλάζει δραματικά μέσα σε μια μέρα, τη Ναταλία και τον Πάτροκλο που κουβαλούν ένα βάρος από το παρελθόν, τον ηλικιωμένο Διονύση από την Ιθάκη και την άρρωστη γυναίκα του, Αντωνιάνα, με την οποία ενώθηκαν στα δύσκολα χρόνια του Εμφυλίου, την αγαπημένη μου Ελευθερία με τον δικό της ψυχολογικό σταυρό και τον Στράτο, που όλα τον καταδεικνύουν για δολοφόνο της γυναίκας του. Ενορχηστρωμένοι σωστά και με ψυχογραφήματα που ανταποκρίνονται στις αλλαγές που συντελούνται γύρω τους ζωντανεύουν μ’ έναν τρόπο που μ’ έκανε να νιώσω πως ανασαίνουν δίπλα μου, ζουν και μιλάνε σα να μην είναι αποτυπωμένοι σε χαρτί.

Για παράδειγμα, η Ελευθερία, με υπέροχα κεντίδια προσωπικότητας, με σθένος και αντοχές, χιούμορ έξυπνο και ταιριαστό σε δύσκολες στιγμές που αλαφραίνει την κατάσταση, με την προσωπική της οικογενειακή τραγωδία που έδειξε διακριτικά το μεγαλείο της ψυχής της έτσι όπως ήρθε στο φως, ήταν μια γυναίκα που την αγάπησα και θέλησα πραγματικά να γνωρίσω, έτσι και ήταν πραγματικός άνθρωπος. Αρχικά δείχνει να έχει ζήσει πολλά και με την πείρα της υποστηρίζει έναν ηλικιωμένο άντρα όσο επισκέπτεται τη γυναίκα του, σταδιακά όμως εξελίσσεται σε έναν φίλο καρδιάς και τελικά σε μια ηρωίδα μάνα που, όχι μόνο δε λυγίζει, αλλά ατσαλώνεται και πεισμώνει για να αντέξει μέσα από τη δοτικότητα απέναντι στους ανθρώπους που συναναστρέφεται. Θα μπορούσε να είναι απρόσιτη και μισάνθρωπος, θα μπορούσε να απομυζεί τη χαρά και την ευτυχία των γύρω της ή να τους ζηλεύει, η Ελευθερία του Σπύρου Πετρουλάκη όμως είναι ένα ατόφιο διαμάντι. Στο ίδιο περίπου μοτίβο κινούνται και οι υπόλοιποι, πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές, αναπνέουν και ζουν μέσα σε μια κρυστάλλινη γυάλα όπως αυτή στο εξώφυλλο, που όμως θα έρθει η στιγμή που θα σπάσει και τότε το οξυγόνο ίσως να μην το αντέξουν όλοι.

Η ιστορία είναι γεμάτη πρωθύστερα που με ταξίδεψαν από το πιο μακρινό ως το πιο κοντινό σήμερα και φώτισαν σκοτεινά σημεία ακριβώς τη στιγμή που έπρεπε, αυξάνοντας έτσι την ένταση της πλοκής και ταυτόχρονα αφήνοντας νέες ερωτήσεις που κι αυτές θα απαντηθούν με τη σειρά τους. Τα κεφάλαια είναι ευσύνοπτα αλλά και μεγαλύτερης έκτασης, με επικεφαλίδες που τονίζουν ακριβώς τη χωροχρονική τοποθέτηση της δράσης, κάτι που βοήθησε αρκετά την ανάγνωση κι όσο πλησίαζε το τέλος τόσο τα επιμέρους νήματα κόβονταν σε καίριο σημείο. Η κλιμάκωση της αγωνίας όσο ζύγωνε το τέλος ήταν κάτι που δεν έχω βιώσει σε τέτοια ένταση, τουλάχιστον ως τώρα, ενώ μ’ άρεσε επίσης που ο συγγραφέας δε χαρίστηκε στους χαρακτήρες του, μιας και τους άλλαξε αληθοφανώς και λελογισμένα όλους (ή… σχεδόν όλους).

Κανείς δεν αμφισβητεί πλέον το γνώριμο και οικείο στυλ του Σπύρου Πετρουλάκη, απλώς εδώ ένιωσα σα να βρήκε τον προορισμό του. Εκτός από την καλοδουλεμένη πλοκή που ήδη ανέφερα, θαύμασα την ικανότητά του να με ταξιδέψει στα βουνά της Ευρυτανίας, σε ένα απομονωμένο καταφύγιο όπου θα διαδραματιστεί μεγάλο μέρος του βιβλίου. Εξυμνεί την καταπράσινη και άγρια φύση των βουνών, τονίζει τα χρώματα και τις μυρωδιές, δείχνει τα πεύκα, τις λίμνες, τα ρυάκια, με βοηθάει να κλείσω τα μάτια και ν’ αφεθώ στο σπάνιο κάλεσμα του θυμαριού και της ρίγανης, να χαϊδέψω από απόσταση ζαρκάδια και τρυποκάρυδους… Ένα ολόκληρο, φωτεινό, ζωντανό ελληνικό τοπίο επηρέασε και ενέπνευσε τον συγγραφέα να φτιάξει έναν απίθανο καμβά που θα βοηθήσει κάποιους ήρωές του να πάρουν σημαντικές αποφάσεις και να αλλάξουν τον ρου της ιστορίας.

Η δύναμη της συγχώρεσης, η πίκρα της αδικίας που αποζητά επανόρθωση, ένα παιδί και μια δολοφονία, τρία χρυσά αστέρια και μια σημαντική απόφαση περιμένουν τη «Νύχτα της αλήθειας» για να έρθουν στο φως. Το μυθιστόρημα είναι ένα στρωτό, γλυκό και ταυτόχρονα σκληρό κείμενο με τρισδιάστατους χαρακτήρες, αναπάντεχες εξελίξεις και πολλά νοήματα που με ταξίδεψε, με εξέπληξε και με γέμισε αγωνία και ποικίλα συναισθήματα.

Το νέο κοινωνικό και με αστυνομικές προεκτάσεις μυθιστόρημα του συγγραφέα Σπύρου Πετρουλάκη μπαίνει για άλλη μια φορά δυναμικά στο κόσμο του αναγνώστη. Παρακολουθώ ανελλιπώς τη συγγραφική πορεία του συγγραφέα και διαπιστώνω την ανοδική πορεία της γραφής και των θεμάτων που καταπιάνεται. Με το λιτό, στρωτό και χωρίς φλυαρίες τρόπο γραφής που τον διακρίνει καταφέρνει να καθηλώνει τον αναγνώστη από την πρώτη σελίδα έως την τελευταία σε κάθε του βιβλίο.

"Η νύχτα της αλήθειας" δεν είναι σαν τα προηγούμενά του βιβλία. Ο συγγραφέας δίνει από την αρχή όλα τα στοιχεία που συνθέτουν την πλοκή με ένα και μοναδικό στόχο. Την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τραγικά γεγονότα και καταστάσεις. Μια ιστορία που προκαλεί ποικίλα συναισθήματα τα οποία δεν αφήνουν ασυγκίνητο τον αναγνώστη.Με ένα ξεχωριστό εξώφυλλο που αρχικά σε προβληματίζει με την εικόνα του αλλά στην πορεία να αλλάζεις γνώμη όταν συνειδητοποιείς τι συμβολίζει το σπίτι με τους ανθρώπους του μέσα σε μία γυάλα που έχεις δει αρχικά.

Η παραστατικότητα των εικόνων ζωντανεύει μπροστά στα μάτια αυτού που διαβάζει παρασέρνοντάς τον σε όλες τις σκηνές μαζί με τους ήρωες.

Μηνύματα διάχυτα στις σελίδες και έτοιμα να διδάξουν και ν'αφυπνίσουν τον καθένα. Τα ωραιότερα μηνύματα πηγάζουν από το χαρακτήρα της Ελευθερίας την οποία λάτρεψα. Ένα αξιόλογο πλάσμα με ήθος και μεγαλείο ψυχής που όλοι μας θα θέλαμε να μοιάσουμε και να έχουμε δίπλα μας. Ειλικρινής, ντόμπρα, αυθόρμητη, ετοιμόλογη, δυνατή, Ανθρωπος με Α κεφαλαίο. Σ'ένα τέτοιο χειμαρώδη χαρακτήρα είχε την τύχη να πέσει πάνω του ο ηλικιωμένος Διονύσης ο οποίος στο δύσκολο κομμάτι της ζωής του δεν ήταν μόνος πια.

Οι συνεχόμενες ανατροπές χαρακτηρίζουν την εξέλιξη της ιστορίας που συναρπάζει και λυτρώνει.

Το συστήνω ανεπιφύλακτα!!