Οι Δώδεκα Καίσαρες είναι το κυριότερο σωζόμενο έργο του βιογράφου Γάιου Σουητώνιου Γαληναίου και αποτελεί μια από τις σημαντικότερες πηγές μας για την ευρύτερη πρώιμη ρωμαϊκή αυτοκρατορική περίοδο. Περιγράφει τους βίους των ένδεκα πρώτων αυτοκρατόρων και του Ιουλίου Καίσαρα, τον οποίο ο Ρωμαίοι θεωρούσαν (περισσότερο και από τον Αύγουστο) ιδρυτή του αυτοκρατορικού συστήματος. Μαζί με τα έργα του Τάκιτου και του Δίωνα Κάσσιου έχει χαράξει θεμελιωδώς την εικόνα που έχουμε σήμερα για εκείνους τους ηγέτες και την εποχή τους.

Πόσο αξιόπιστο είναι όμως; Σε πολλά σημεία αφήνει τον αναγνώστη με την αίσθηση μιας ατέλειωτης σειράς εγκλημάτων και σκανδάλων, αποτελώντας ένα ηχηρό κατηγορητήριο για πολλούς από τους πρώτους Ρωμαίους αυτοκράτορες. Είναι αντικειμενικό;

Απόσταση στο χρόνο και έλλειψη επαρκών ιστορικών πηγών σημαίνουν δυστυχώς ότι τις περισσότερες φορές είναι αδύνατο να αποφανθούμε με βεβαιότητα αν τα συγκεκριμένα αναφερόμενα περιστατικά συνέβησαν στην αλήθεια. Έτσι, αυτό το δοκίμιο ακολουθεί διαφορετικό δρόμο και προσπαθεί να εντοπίσει και να υποδείξει στο μέσο αναγνώστη πιθανούς λόγους, που πρέπει να τον κάνουν προσεκτικό και επιφυλακτικό να δεχθεί αβασάνιστα ό,τι του παραθέτει ο βιογράφος.