Τα κείμενα του τόμου αποτελούν μια σημαντική συμβολή στον επιστημονικό διάλογο που, τα τελευταία χρόνια, επικεντρώνεται στη σχέση μεταξύ των γνωστικών και των κοινωνικών ρυθμίσεων. Έναν διάλογο με τον οποίο εισάγεται -τόσο στην ψυχολογία της ανάπτυξης και της εκπαίδευσης, όσο και στις επιστήμες της αγωγής- ο ψυχο-κοινωνιολογικός προβληματισμός γύρω από την ανθρώπινη νοημοσύνη. Πολλοί ερευνητές, θέτουν πλέον ερωτήματα που αφορούν άμεσα τη σχέση μεταξύ των ψυχολογικών γνωστικών θεωριών και των εκπαιδευτικών διαδικασιών που διαφωτίζουν και ερμηνεύουν την ανάπτυξη του μαθητή. Έτσι., επιχειρείται επιτέλους η επανασύνδεσή της -σύγχρονης- ψυχολογικής έρευνας με την ερευνητική παράδοση που, αφού έδωσε έργα όπως το "Σκέψη και Γλώσσα" του Vygotsky ή την "Ηθική εκτίμηση" του Piaget, διακόπηκε κατά τη δεκαετία του 30. Σε τούτα τα έργα, όπως άλλωστε και στις εργασίες των πρώτων κοινωνιο-γνωστικών ψυχολόγων της εποχής, η αλληλεπίδραση, η γλωσσική έκφραση, η μη λεκτική επικοινωνία, αποτελούσαν αναγκαίες, για την ατομική γνωστική ανάπτυξη, μορφές κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Αυτοί οι ερευνητικοί προσανατολισμοί -που έως πρόσφατα είχαν μάλλον εγκαταλειφθεί- χαρακτηρίζουν και τις εργασίες του ανά χείρας τόμου, οι οποίες ευχής έργο είναι ν\' αποτελέσουν σημαντικό έρεισμα για την ανάπτυξη της ψυχο-παιδαγωγικής έρευνας στη χώρα μας, δίνοντας άλλη διάσταση στις πιθανές διασυνδέσεις μεταξύ της ψυχολογίας, της κοινωνιολογίας και της παιδαγωγικής πρακτικής.