Σαρίτα Χάιμ-Η αδελφή μου-εκδόσεις Μίνωας

Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Μετά το Placebo, η Σαρίτα Χάιμ έρχεται με το βιβλίο της «Η αδελφή μου» από τις εκδόσεις Μίνωας, να συγκλονίσει τους αναγνώστες της με ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που μπορεί να συγκινήσει τον καθένα από μας. Όσοι έχουμε αδελφό ή αδελφή μπορεί να έχουμε βιώσει μια τέτοια σχέση όπως έζησαν η Μάρθα και η Κατερίνα. Μια ιστορία γεννημένη από την ίδια τη ζωή. Μια πυρκαγιά που λίγο έλειψε να σκοτώσει την επτάχρονη Μάρθα βγάζει ανεξήγητα από τη ζωή της τη μεγαλύτερη αδελφή της, Κατερίνα. Τα διφορούμενα λόγια των γονιών, χωρίς να δίνουν εξηγήσεις, χωρίς να προσπαθούν να τις συμφιλιώσουν τις αφήνουν εγκλωβισμένες σε μια παραδοχή, ότι κάπου υπάρχει μια αδελφή, κρατώντας όμως μέσα τους την άρνηση και την απουσία. Μπορούν, έχουν δικαίωμα οι γονείς να χωρίζουν τα αδέλφια; Η Μάρθα στο Τορόντο και η Κατερίνα σε ένα ελληνικό νησί, χωρίς να το προσδιορίζει, με διαφορετική σκέψη και τρόπο ζωής, χωρίς κώδικα επικοινωνίας, έρχονται κοντά μετά από ένα μήνυμα στο κινητό της Μάρθας. Του Ηλία Π, του συντρόφου της Κατερίνας. Με έκδηλη την αγωνία η Μάρθα ξεκινά αυτό το υπερατλαντικό ταξίδι, αφήνοντας τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις, για να «γνωρίσει» ξανά την αδελφή της, και να μάθει από τη δική οπτική της τα γεγονότα που συνέβησαν μετά τη φωτιά. Πόσες φορές βασιστήκαμε σε ψέματα μια ολόκληρη ζωή, όχι τυχαίων προσώπων αλλά των γονιών; Πόσα αδέλφια χωρίστηκαν και δεν μιλιούνται από λάθη των γονιών; Πολλά. Διακρίνεται, διαβάζοντας το βιβλίο πώς η συγγραφέας όχι μόνο ψυχογραφεί τους χαρακτήρες επιφανειακά αλλά εισχωρεί πιο βαθιά, και χτυπά στη ρίζα της αιτίας, στην οικογένεια τους. Από κει ξεκινούν τα καλά και τα κακά, τα τραύματα, οι ενοχές και τα μυστικά, οι χαρακτήρες των παιδιών.. Το βιβλίο γίνεται όσο προχωρούν οι σελίδες, πιο ανθρώπινο, συγκινητικό, όπου ξεδιπλώνονται οι χαρακτήρες και οι εσωτερικοί τους κόσμοι. Αλήθειες που έπρεπε να δουν οπωσδήποτε το φως, Δεν θα μπορούσαν να προχωρήσουν στη ζωή τους διαφορετικά. Έπρεπε να εξαλείψουν τις τυχόν εμμονές για να χαράξουν το μέλλον. Ήταν έτοιμες να τις αντιμετωπίσουν οι δυο αδελφές; Ήθελε να ακούσει η κάθε μια τις αλήθειες που τις έκρυψαν με δόλο οι δικοί τους; Τι ρόλο έπαιξε η μάνα τους σε τούτο το μαρτυρικό ταξίδι; που τους στέρησε την αδελφική παρουσία;. Πώς θα κάλυπταν όλα αυτά τα χρόνια; Θα προλάβαινε να συγχωρέσει η μία την άλλη διαγράφοντας τα ατέλειωτα γιατί; Πολλά ερωτηματικά γεννώνται, πολλά κομμάτια παζλ ψάχνουν να βρουν το μαγικό χέρι που θα τα ενώσει. Κατάφερε τελικά η συγγραφέας μέσα από τους ήρωες της να μας βοηθήσει να διαχειριστούμε τα λάθη μας; Να σβήσουμε τα σημάδια που μας άφησαν και να επουλώσουμε τα τραύματα μας; Τα πρόσωπα που περιτριγυρίζουν τις δυο ηρωίδες, η Τζο από τη μεριά της Μάρθας και όλοι οι άλλοι, η ξαδέλφη, ο Βιαστής, οι Δίδυμοι, ο Ηλίας Π, από τη μεριά της Κατερίνας, τις βοηθούν να ενωθούν πραγματικά; Μπόρεσαν τελικά να βρουν οι ηρωίδες το σημείο επαφής; Το τέλος το αφήνω για τους αναγνώστες.

«Η ζωή, αγαπημένη μου, αξίζει όταν δεν πάει χαμένη, όταν δεν σπαταλιέται άσκοπα και αλόγιστα, Αλλιώς άστην να φύγει, δεν θα χάσει κανείς τίποτα»

Καλοτάξιδο να είναι!