Η Στέφη, μετά την αποκάλυψη του πρώτου βιβλίου, βρίσκεται σε κίνδυνο. Ταυτόχρονα, η κίνηση του Κίμωνα να τα παρατήσει όλα για να τη βρει άλλαξε τα συναισθήματά της απέναντί του. Αυτό θα της δώσει δύναμη να παλέψει με τον νέο της εχθρό και να τραπεί σε φυγή. Χάρη στη γιαγιά της, που εξακολουθεί να την καθοδηγεί, η Στέφη καταφεύγει στην Ταγγέρη. Τι αναζητά εκεί και τι θα βρει; Πόσο μακριά πιστεύει πως έχει αφήσει πίσω της το παρελθόν και πώς αυτό θα της ξαναχτυπήσει την πόρτα;

Η Φραντζέσκα Μάνγγελ γράφει τη συνέχεια της «Νύχτας του Σάουιν», στέλνοντας τους δύο πρωταγωνιστές, Κίμωνα και Στέφη, σε διαφορετικά μέρη, μακριά τον έναν από τον άλλον. Σπασμένα κομμάτια πια η ζωή της Στέφης, ένα εδώ, ένα εκεί, ένα στην Ελλάδα, ένα στη βόρεια Αγγλία, ένα στη Σκωτία: «Μία και καμία. Ξένη ανάμεσα στους ξένους» (σελ. 55). Δύο άνθρωποι ψάχνουν, αναζητούν, υπόσχονται, χωρίζονται. Εκείνη ταξιδεύει σε Ταγγέρη, Αλγέρι, Κένυα κι εκείνος βαθιά μες στην ψυχή του, περιμένοντας και καρτερώντας και οι δύο την κίνηση που θα τους φέρει κοντά, την κίνηση που καθυστερούν οι υποχρεώσεις, οι αλλαγές σχεδίων, ίσως ο εγωισμός. Πρόκειται για ένα ταξίδι στις ψυχές δύο ανθρώπων που θέλει ο ένας τον άλλον αλλά γεγονότα προλαβαίνουν την εκάστοτε κίνηση σύγκλισης. Είναι ένα μυθιστόρημα εντελώς διαφορετικό σε περιεχόμενο και πλοκή από το πρώτο και ταυτόχρονα άρρηκτα δεμένο μαζί του μέσα από μια αναπάντεχη ιστορία. «-Πάντα πρέπει να υπάρχει λόγος. Διαφορετικά θα είναι όλα μάταια» (σελ. 312). Και πράγματι, το μυθιστόρημα δεν είναι μια βεβιασμένη, περιττή επανεμφάνιση των χαρακτήρων που βίωσαν τη «Νύχτα του Σάουιν» αλλά ένα απαραίτητο συμπλήρωμα για να κατανοήσουμε και να γνωρίσουμε καλύτερα όχι μόνο τη Στέφη και τον Κίμωνα αλλά και τα γεγονότα που τους έφεραν ως εδώ, αποφάσεις και πράξεις δηλαδή ανθρώπων που έδρασαν πριν από κείνους, δημιουργώντας έτσι ένα συναρπαστικό σύμπαν συμπτώσεων και αέναου κύκλου που μόνο ένα ημερολόγιο έχει τη δύναμη να λύσει, φέρνοντας νέες πραγματικότητες και νέα αδιέξοδα.

Ταξίδι ψυχής και εσωτερικότητας κάνει η Στέφη κι η συγγραφέας το «εκμεταλλεύεται» όχι για να γεμίζει χωρίς λόγο σελίδες επί σελίδων αλλά για να δείξει τις διαφορές των πολιτισμών κυρίως ως προς το θέμα της στάσης απέναντι στη γυναίκα και ως προς την αυτοδιάθεση. Η Ρεχέμα, μια από τις ηρωίδες που συναντά η Στέφη, είναι καταιγιστική: «Δεν υπάρχει ισότητα. Πάρ’ το χαμπάρι! Κι εσείς, οι πολιτισμένες, είστε σε χειρότερη μοίρα από μας. Εμάς τουλάχιστον μας κυβερνούν οι άντρες μας. Μόνο σ’ αυτούς έχουμε να λογοδοτήσουμε. Εσάς σας κυβερνούν άντρες και χρήμα μαζί. Αν εμάς μας πουλάνε οι πατεράδες μας, εσείς πουλιέστε από μόνες σας. Αν εμείς το κάνουμε για την επιβίωσή μας, εσείς το κάνετε για τη ματαιοδοξία σας» (σελ. 169). Το ημερολόγιο μιας γυναίκας που ζούσε στην Αγγλία του 1926 και τα τίναξε όλα στον αέρα για έναν έρωτα, δίνει στην πρωταγωνίστρια να καταλάβει πόσο δυνατή και αναπόφευκτη είναι η μοίρα. Εκεί, στα βάθη της Αφρικής, η ζωή της δένεται απρόσμενα μ’ ένα παρελθόν που τη στοίχειωνε στο πρώτο βιβλίο. Το μυθιστόρημα ακροβατεί εξίσου ανάμεσα στον ρεαλισμό και τη φαντασία, χωρίς να περνάει ξεκάθαρα σε καμία πλευρά από τις δύο. Είναι τυλιγμένο στη ζεστασιά της Αφρικής και φωτίζεται πλέον έντονα από τη λάμψη της επιθυμίας που γεννιέται στην καρδιά μιας γυναίκας που κατάφερε να κοντραριστεί με την καθεστηκυία τάξη μόνο και μόνο για να ακολουθήσει τον έρωτα. Εκεί, στην απομακρυσμένη σαβάνα της Κένυας, η Στέφη ακούει τα λόγια του να ψιθυρίζουν: «-Καχαραμπού… Σημαίνει κεχριμπάρι. Στη γλώσσα της πατρίδας μου. Όπως τα μάτια σου» (σελ. 214). Ταυτόχρονα, δίνονται τα συναισθήματα και του Κίμωνα, οι δικές του αλλαγές μετά τα γεγονότα του πρώτου βιβλίου και η αποφασιστικότητά του να ακολουθήσει τη Στέφη στο Μαρόκο. Μόνο που η μητέρα του μπαίνει στο νοσοκομείο κι αρχίζει μια πρωτόγνωρη μάχη για ζωή. «…πως χάρη στα χέρια της βρισκόταν το παιδικό, το εφηβικό κι έπειτα το ενήλικο σύμπαν του στη θέση του» (σελ. 83). Φυσικά, αυτή η περιπέτεια υγείας δεν είναι το μόνο εμπόδιο.

Το «Καχαραμπού» είναι ένα διαφορετικό, πρωτότυπο μυθιστόρημα, που σε ταξιδεύει στα μακρινά τοπία της Κένυας και του Μαρόκου αλλά και της ανθρώπινης ψυχής, καταγράφοντας μια ιστορία γεμάτη ανατροπές, εμπόδια και ανολοκλήρωτους έρωτες με βαθιά διεισδυτική ματιά. Η φρέσκια γραφή, οι ρεαλιστικότατες πράξεις και αντιδράσεις των ηρώων, η λεπτοδουλεμένη εξισορρόπηση ανάμεσα στο αληθινό και το φανταστικό, η διαρκής εναλλαγή σκηνών, τα έξυπνα αφηγηματικά ευρήματα είναι συστατικά ενός μυθιστορήματος που θα συναρπάσει και θα μαγέψει με τον ίδιο τρόπο που τα κατάφερε και το πρώτο.