Άλλο ένα αυθεντικό μυθιστόρημα από την Ρούλα Σαμαϊλίδου, που έχει αγαπηθεί πολύ από το αναγνωστικό κοινό, για την μαεστρία της λογοτεχνικής της πένας και την εξαιρετική γραφή της, έρχεται να πάρει την θέση του στην βιβλιοθήκη μας και στην καρδιά μας.

«Ένας Τούρκος στο σαλόνι μου»

Η αξιόλογη συγγραφέας με γλωσσά λυρική, που ρέει αβίαστα και χωρίς να κουράζει, γράφει με εξαιρετική επιδεξιότητα μια ιστορία βασισμένη πάνω σε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα και μας υπόσχεται ένα σπουδαίο ταξίδι σε μακρινά, αλλοτινά μονοπάτια. Ένα ταξίδι που συγκινεί, ξυπνά μνήμες και γεμίζει με ανθρώπινα συναισθήματα τον αναγνώστη, που θα επιλέξει να χαθεί μέσα στις σελίδες του αξιόλογου αυτού βιβλίου.

Ένα μυθιστόρημα που θα μας σεργιανίσει στην Κωνσταντινούπολη και στην Λήμνο της δεκαετίας του 80 και στα ταραγμένα χρόνια της μικρασιατικής εκστρατείας στο Αϊδίνι του 22. Μια πανδαισία συναισθημάτων, εικόνων και διαλόγων, δοσμένη με την γνώριμη αναζωογονητική και βαθιά εκφραστική γραφή της Ρούλας Σαμαϊλίδου.

Οι αληθινοί έρωτες δεν έχουν χρώμα, ούτε θρησκεία. Χτίζουν γέφυρες και όχι τοίχη. Η αληθινή αγάπη είναι φωτιά που καίει, ένας πόλεμος ή μια μεγάλη θυσία. Κάπως έτσι γεννήθηκε και ο ερωτάς για τον Μενέλαο Χατζόγλου-Χατζόπουλο, δεκανέα στο 18ο τμήμα πεζικού στο Αϊδίνι, το ’22, μέσα στο σκοτάδι του πολέμου και την κόλαση της φωτιάς παλεύοντας για την πατρίδα.

ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ – ΛΗΜΝΟΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 80

Τα χρόνια θα περάσουν ώσπου μια συγλκονιστική αποκάλυψη, θα φέρει στο φως μια αλήθεια, που χρόνια περίμενε κρυμμένη στα βάθη μιας ψυχής, διατηρώντας μέχρι τέλους, το ανομολόγητο μυστικό της.

Τα κιτρινισμένα γράμματα που ανακάλυψε σε μια μυστική κρυπτή στο σπίτι του πάππου του Μεχμέτ, γραμμένα στην ελληνική γλώσσα, αποτελούν έναν δαιδαλώδη γρίφο για τον γιατρό Τζεμάλ Γκιοκτσέν. Με συνοδοιπόρο την Ελληνίδα φίλη του Ελένη Ιωακειμίδου, ξετυλίγουν τον μίτο μιας ιστορίας, φέρνοντας στην επιφάνεια μια συγκινητική ιστορία αγάπης και πόλεμου, που θα τους παρασύρει σε μια δίνη συναισθημάτων και εξελίξεων.

Ποιος είναι όμως ο άγνωστος παραλήπτης των επιστολών;

Πως βρέθηκαν στο παλιό σπίτι του πάππου του Τζεμάλ, του Μεχμέτ ;

Το νήμα της αλήθειας θα οδηγήσει τα βήματα τους στο νησί του Αιγαίου και στην πανέμορφη Λήμνο, ανάμεσα στα καλντερίμια και τα παλιά αρχοντικά, ο Τζεμάλ, προσπαθεί να λύσει ένα γρίφο, που στο τέλος του κρύβει απαντήσεις και για την δική του ζωή.

Το βιβλίο “‘Ένας Τούρκος στο σαλόνι μου”, είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που μεταγγίζει με μοναδικό τρόπο το συναίσθημα και τον σεβασμό στον αναγνώστη που το διαβάζει. Αυτό το πετυχαίνει η Ρούλα Σαμαϊλίδου, μέσω της εξέχουσας γραφής της και χάρη της καθαρότητας και της ευκρίνειας του λόγου που την διακρίνει, σε όλα τα της τα βιβλία.

Η Ρούλα Σαμαϊλίδου δεν μένει μόνο στην επιφάνεια των γεγονότων που αφηγείται, εμπνέει τον αναγνώστη της να κοιτάξει βαθύτερα τους ήρωες της, μέσα από τις ψυχικές τους διαδρομές, από τις σκέψεις τους και μέσα από τις αποφάσεις τους.

Το αποτέλεσμα είναι ένα άρτια δομημένο ανάγνωσμα, κεντημένο δεξιοτεχνικά σε κάθε του σελίδα, λέξη προς λέξη από την πένα της Ρούλας Σαμαϊλίδου, η οποία για άλλη μια φορά, δημιουργεί και παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό, ένα ακόμα μικρο διαμαντάκι στο χώρο της λογοτεχνίας.

Συγκινητικό και πικρό, δραματικό μα συνάμα γλυκό και αισιόδοξο, το νέο πόνημα της Ρούλας Σαμαϊλίδου, ”Ένας Τούρκος στο σαλόνι μου”, θα σας ταξιδέψει μοναδικά και θα αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής σας.

Κάθε φορά που διαβάζω βιβλίο της κυρίας Σαμαϊλίδου μαγεύομαι από την ικανότητά της να μεταφέρει με εξαιρετική μαεστρία στο αναγνωστικό κοινό ιστορίες που της εμπιστεύθηκαν ή εμπνεύστηκε η ίδια με αφορμή κάποια έγγραφα που έπεσαν στην αντίληψή της (όπως τα γράμματα στο συγκεκριμένο βιβλίο). Με ευαισθησία, χιούμορ, μα πάνω απ’ όλα με σεβασμό στον άνθρωπο (ασχέτου φύλου, γλώσσας, εθνικότητας) καταφέρνει να μας «μπάσει» στην εκάστοτε ιστορία και να μας κάνει κοινωνούς και συνοδοιπόρους με τους ήρωες της. Το ίδιο συνέβη και αυτήν τη φορά με το βιβλίο «Ένας Τούρκος στο σαλόνι μου». Δεν θα μιλήσω για την πλοκή του βιβλίου, απλά θα πω πως αν ο στόχος του βιβλίου ήταν αυτός που αναγράφεται στην αρχική αφιέρωση, «Στον αγνοούμενο δεκανέα Μενέλαο Χατζόγλου ή Χατζόπουλο, για να μη χαθεί στο μαύρο και βαθύ σκοτάδι της λησμονιάς», τότε επετεύχθη στο έπακρο… Ο δεκανέας Μενέλαος Χατζόγλου ή Χατζόπουλος και κατ’ επέκταση ο «Τούρκος» της κυρίας Σαμαϊλίδου, εκτός από μια θέση στο σαλόνι μου και στην βιβλιοθήκη μου κατέχει πλέον και μία θέση στην καρδιά μου και πιστεύω και στην καρδιά όλων όσων θα διαβάσουν το βιβλίο… Το προτείνω ανεπιφύλακτα!