H αγαπημένη Στάλω Φωτιάδου επιστρέφει φέτος με το δεύτερο μέρος της τριλογίας «Μπλε». Αλήθεια από Ψέματα.

https://www.facebook.com/MpleKykloiapoThrypsala/videos/453634735393000/

Η συγγραφέας μάς παρουσιάζει λίγο ακόμα από το «Μπλε» της ψυχής της! «Αλήθεια από Ψέματα» αυτή τη φορά κι ένα εξώφυλλο Μπλε, βουτηγμένο στο Κόκκινο! Κόκκινο για τα Ψέματα που έφτιαξαν Αλήθειες, Κόκκινο για τα Λάθη που Διέγραψαν τα Σωστά, Κόκκινο για τη Φωτιά που τα Έκαψε Όλα! Με ένα Μπλε Κόκκινο κι ένα Άπειρο φτιαγμένο από Αίμα κι Αγκάθια θα συνεχίσουμε το ταξίδι στην απέναντι πλευρά της αλήθειας. Εκεί όπου το Μητρικό Φίλτρο γίνεται και Δηλητήριο, ο Επιμένων δεν είναι πάντα Νικητής κι ο Οδυσσέας Καίει την Ιθάκη του για να Αποδράσει με το Μπλε του Έρωτα στη χαμένη Ατλαντίδα… Γιατί στο Μπλε, η αγάπη αγγίζει την άλλη όψη του νομίσματος. Αγάπη που φτιάχνεται από το πιο σκληρό υλικό κι υπάρχει στη σκληρότερή της μορφή.

Οι καλύτερες διαδρομές φτιάχνονται μέσα από τα αδιέξοδα, οι εξαιρέσεις ισχύουν όσο και οι κανόνες, η αγάπη ζεσταίνει, ο έρωτας καίει.

Υπέροχης γραφής συνέχεια και συνέπεια ως προς τις προσδοκίες του αναγνώστη και της εξέλιξής της, καθώς και συναρπαστική, σφιχτή πλοκή από τη διεισδυτική πένα της κυρίας Φωτιάδου. Απλός, μα εκρηκτικός συνδυασμός που κερδίζουν κάθε αναγνώστη. Ακατάπαυστη ροή της ιστορίας, ένταση, ήρωες με βάθος (ομολογώ πως κρατούσα σημειώσεις ανά σπίτι -και έτσι μειώθηκαν λίγο οι ημερήσιες σελίδες ανάγνωσης-! Δε γίνεται, όμως, αλλιώς όταν μιλάς για 3-4 γενιές. Καρπερό το Μαραντέικο…) Στο μικροσκόπιο εδώ μπαίνει περισσότερο η ιστορία του Λέανδρου, ενός από τα τρία αδέρφια του Μπλε I και η γενικότερη εξέλιξη των παιδιών όλων. Ευτυχώς, δεξιοτεχνικά και διακριτικά, υπενθυμίζονται κάποια βασικά στοιχεία της ιστορίας του πρώτου βιβλίου, γιατί αυτά παθαίνεις όταν είσαι μιας κάποιας ηλικίας κι επίσης διαβάζεις συνεχώς βιβλία...

Αριστοτεχνικές ανατροπές, παράπονα, απωθημένα, έντονα ψυχογραφήματα, δυνατά συναισθήματα, κορύφωση αγωνίας και θυμού, ζωντανοί, φορτισμένοι διάλογοι με αλήθειες και ψέματα, με οδύνη και αγάπη συνθέτουν το απέραντο μπλε παζλ μέσα στο κολασμένο κόκκινο. Σωστά και λάθη, μίση και πάθη, φωτιά!

“Μπλε Κόλαση, αυτή είσαι. Εκεί καίγομαι, όταν με κοιτάς κι όταν σκέφτομαι τα μάτια σου. Εκεί που κάηκα, όταν σε γνώρισα κι όταν προσπάθησα μάταια να σε ακυρώσω. Να την κοιτάς και να ξέρεις πού με καταδίκασες να ζω και τι σου χρεώνω. Αυτή η κόλαση, σου ανήκει. Όπως σου ανήκω κι εγώ. Σε κάθε ζωή. Πάντα. Υπόσχεση κι απειλή. Φίλιππος…”

Ό, τι καταπιέζεις, με λάθος χειρισμούς, μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω στις ζωές όλων… Το παρελθόν στο μέλλον μέσω αλυσιδωτών αντιδράσεων.

Ο Στέφανος (παππούς) Μαράντης με τη Σοφία του έχει παραδώσει τη σκυτάλη στους γιούς του, Παύλο, Λέανδρο και Φίλιππο.

Ο γοητευτικός, γλυκός, αγνός, τρυφερός, ήρεμος, δυνατός, λογικός, ευαίσθητος και ρομαντικός Παύλος, ένας άντρας που δεν αγάπησε όσο αγαπήθηκε, μα έμεινε με τη γυναίκα που τον ερωτεύτηκε και του χρέωσε ένα θάνατο και μια ζωή, παλεύει να αποκαταστήσει τις ισορροπίες μεταξύ της καταθλιπτικής Όλγας του και των παιδιών τους, Ελπίδας και Άρη. Η έντονη, πιεστική, εκνευριστική, ζόρικη κι επίμονη Ελπίδα, που κρατά σε απόσταση κάθε προσπάθεια προσέγγισης από τη μάνα της, …να μη σέρνει παιδιά στις αλυσίδες που μόνη της είχε φτιάξει…, έχει πέσει θύμα απαγορευμένου έρωτα για το ίδιο της το αίμα και προσπαθεί να στεριώσει με το Γιάννη, ενώ ο ήρεμος, θετικός, μελαγχολικός, καθόλου αρνητικός, ευαίσθητος, φευγάτος, δημιουργικός, καλλιτεχνικός, σχεδόν ποιητικός Άρης δημιουργεί τον δικό του κύκλο με την τρυφερή και προστατευτική Ινώ, καθώς και τους μικρούς Παύλο και Ανδρέα τους.

Όλα είναι γραμμένα, τίποτα δεν γίνεται αν δεν έχει γραφτεί… Οι δρόμοι που επιλέγουμε και οι αποφάσεις που παίρνουμε είναι τα μαθήματα. Όλα, όμως, οδηγούν στα γραμμένα. Όλα!

Ο απόλυτος Λέανδρος βρίσκεται σε κόντρα με την Υβόννη (Μάνη) του σε ό, τι αφορά τον ατίθασο, αντιδραστικό, εκδηλωτικό σαν τη χαρά της ζωής Αλέξανδρο, που για να γλιτώσει το στόχαστρο της ξαδέρφης του, παντρεύεται κάπως βιαστικά την κτητική, ζηλιάρα κι απαιτητική Νατάλια για να προκύψουν οι μικρούλες Βαλέρια και Αλίσια. Ωστόσο, τα περισσότερα προβλήματα τα αντιμετωπίζουν με τον κλειστό, απόμακρο, επιρρεπή σε λάθη κι ανασφάλειες, βαριεστημένο, απροσέγγιστο, μοναχικό και μετέωρο Στέφανο που μπλέκει με ναρκωτικές ουσίες, εξορίζεται και εντέλει δένει τη ζωή του με την ψυχοθεραπεύτριά του, Μόνικα, που κουβαλά τα δικά της άλυτα προβλήματα, τα οποία θα καθρεφτιστούν αργότερα στη σχέση τους με τα παιδιά τους, Άρη και Μελίνα.

Μόνο εκείνη τον καταλάβαινε, μπορούσε να τον κρατήσει καθαρό κι ήξερε τον σωστό τρόπο να τον έχει ήρεμο. Δούλευε στα χέρια της τις ανασφάλειές του και τις μετέτρεπε σε θετική σκέψη κι ενέργεια.

Αγάπη ή θάνατος… Ζωές προκαθορισμένες κι έτοιμα όνειρα…

Τέλος χωρίς τέλος, ο τρελονονός της Ελπίδας, ο Φίλιππος, πατέρας του “ποιήματος” Ιάσονα, που προέκυψε από τη μελαχρινή ομορφιά του πατέρα μπλεγμένη στις μπλε παγίδες του θηλυκού διαόλου/Λιλής και του τέρατος αυτοσυγκράτησης Αργύρη, με την Τζένη χρόνια στο πλευρό του, αιώνια αιχμάλωτος στο μπλε της Λιλής του.

Πληγές που αιμορραγούν μέσα σε πνιγμένα φιλιά και άνθρωποι που έτσι έμαθαν να αγαπούν και να αγαπιούνται σε "μπλε" αποχρώσεις της ζωής σαν ναυάγιο.

Έλενα Μακρυγιάννη Βρυωνίδου

Οικογενειακοί/εικονικοί κύκλοι καταστροφής, χωρίς τέλος και μακριά από τη λύτρωση, σχέσεις με μυστικά, προσωπικοί φόβοι, γάμοι χωρίς αγάπη, παιδιά χωρίς γονείς, παιδιά με περισσότερους από δύο γονείς, γονικές αμαρτίες, ευθύνες, επεμβάσεις, ζωής ρυθμίσεις, λαβύρινθοι. Ψεύτικοι ιστοί που παγιδεύουν με την αβάσταχτη αλήθεια τους. Απαγορευμένα, μολυσμένα συναισθήματα, λάθη από σωστά «πρέπει», σωστοί γάμοι-φρένο στον λάθος έρωτα να κοπεί το κακό, κι όλο να γράφει το πεπρωμένο κι όλο νέοι κύκλοι ν’ ανοίγουν. Αλήθειες που φοβίζουν και ψέματα που απελευθερώνουν.

Πώς σταματάς τον έρωτα, όταν είναι λάθος; Πώς κρατιέται η λογική όταν μπαίνουν στη μέση ζήλεια κι έρωτας; Πώς κόβεται το κόκκινο που συνδέει ψυχές σε έρωτα, αν αντί κλωστή, είναι αίμα; Καλύπτονται οι απουσίες με παραμύθια;

Το δεύτερο Μπλε είναι οι πληγές από τα θρύψαλα. Ίσως οι πρωταγωνιστές του φάνηκαν περισσότερο ανθρώπινοι, καταλήγοντας σε μεγαλύτερα λάθη, από το πρώτο Μπλε, αλλά μόνο έτσι φτιάχνονται οι άνθρωποι που θα ταυτιστούμε μαζί τους, που θα ανακαλύψουμε κοινά τους μες στην οικογένειά μας και γύρω μας. Θα ζήσουμε ανατροπές, γάμους, χωρισμούς και απώλειες. Φυλακίσεις σε αισθήματα κι απωθημένα. Κάθε αράδα, κάθε λέξη, κάθε σκέψη, κάθε πράξη, κάθε κατάσταση του συγκεκριμένου βιβλίου κι όλης της τριλογίας, την ψιθυρίζει στ’ αυτί της συγγραφέως κάποιος πρωταγωνιστής του Μπλε. Εκείνος ζωγραφίζει και η κυρία Φωτιάδου γράφει. Κάπως έτσι θα γνωρίσουμε μια μάνα που μισεί με πάθος το παιδί της, μια γυναίκα που ερωτεύεται το αίμα της, έναν θάνατο που βρίσκει λύτρωση και μια ζωή που λυτρώνεται με έναν θάνατο. Κι ακόμα έχουμε μέλλον να ανακαλύψουμε αν τη ζωή τη γράφεις ή γράφεται… Ας μην θεωρούμε τίποτα δεδομένο καθώς όλα μπορούν ν’ ανατραπούν. Σε ιστορίες φτιαγμένες από σπάνιο υλικό η αγάπη δεν είναι πάντα αθώα και το μίσος της, μεταφράζεται σε έρωτα, μας εκμυστηρεύτηκε σε συνέντευξη η κυρία Φωτιάδου όταν την προσεγγίσαμε για την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά της. Αντέχετε για τη συνέχεια;

Πότε το ψέμα ομορφαίνει την αλήθεια; Γιατί είναι μεγάλο ψέμα ότι η αλήθεια θα σε λυτρώσει;