Κινητήριος σκέψη στην "Αναζήτηση", ο κοινωνικός περίγυρος, ο ασφυκτικός και αδιέξοδος.
Γιατί θα πρέπει να αναπαράγεται; Πώς θα μπορούσε να απορυθμιστεί από την ίδια τη φύση; Δυο πλάσματα ανθρώπινα, ανυποψίαστα, αφήνουν τη ζωή τους να οδηγηθεί στο πουθενά. Δεν θα ακολουθήσουν την προσδοκώμενη κοινωνική ένταξή τους. Θα αμαρτήσουν, με μια ελευθερία - φραγή, στη διαιώνιση του είδους. Ένας άνδρας και μια γυναίκα χωρίς την παραμικρή αίσθηση ενοχής, χωρίς την παραμικρή γνώση, ευθύνη, επιδίωξη, ακολουθώντας τα ένστικτά τους θα τορπιλίσουν το κανονικό.
Δεν θα καταλάβουν ποτέ αν έγιναν αιμομίκτες, ή επαναστάτες. Είναι δυο πλάσματα, μακάρια ευτυχισμένα κάποτε, τραγικά φοβισμένα άλλοτε. Είναι δυο άνθρωποι στο περιθώριο και στο κέντρο ενός πολιτισμού αυτιστικά απομονωμένου, πίσω από την ψευδαίσθηση ενός κόσμου που εκτίθεται, πληροφορείται και αγνοεί, ονομάζοντας ζωή την καθημερινή πανωλεθρία του. Κι όμως "Η Αναζήτηση", είναι μια μπουρλέσκ - Φελινική κωμωδία. Με φόντο το τσίρκο της ελληνικής τρελής πραγματικότητας.