[...] Κατάλαβα πως από όποια πλευρά κι αν κοίταζα, πίσω ή μπροστά μου, δεξιά ή αριστερά, έβλεπα διάσπαρτα εδώ κι εκεί μικρά παιδιά [...] Άρχισα να φωνάζω, κρατώντας το κεφάλι μου, για να μην τρελαθώ. Βοήθεια! Τα πετάνε έξω από τα σπίτια τους σαν σκυλιά! Σαν αδέσποτα σκυλιά! Αδέσποτα παιδιά! [...].
Συγκλονιστικό!

Της Κρυσταλίας της αρέσει να βαδίζει σε δρόμους και σοκάκια, έχει οξυμένη την ακοή και την όρασή της. Ακούει και βλέπει αυτό που άλλοι δυσκολεύονται. Είναι φιλόξενη και έχει πολλά χαρίσματα. Ένα από αυτά είναι να ξετρυπώνει τον συγγραφέα και τον ποιητή από μέσα μας.

Πιστεύει στην ιαματική αξία της έκφρασης και της συνομιλίας, γι\' αυτό και έχτισε ένα "σπίτι", που το ονόμασε "Αφήγηση ζωής" και εκεί μπορούν να βρουν στέγη όλα τα αδέσποτα παιδιά.

Ο Σταύρος στο οικογενειακό τραπέζι των δακρύων, η Κατερίνα που περιμένει την μαμά της, ο Πέτρος που τον κατάντησαν γουλί, η Ganna, η Αγγελική, η Κάτια και τόσα άλλα παιδιά, όλα περνάνε και αφήνουν μικρές ιστορίες ζωής, να κρέμονται σαν τραύματα-τάματα, μπροστά στις εικόνες των γονιών τους.

Η ζωή, όπως μας έχει δοθεί, είναι δύσκολη για μας. Μας φέρνει τόσους πολλούς πόνους, απογοητεύσεις και άλυτα προβλήματα. Για να την αντέξουμε, δεν μπορούμε να παραιτηθούμε από την αναζήτηση, μιας αγκαλιάς.

Πραγματικά, δεν γνωρίζω καμία άλλη μεγάλη ανάγκη στην παιδική ηλικία σαν αυτήν για την προστασία από τους γονείς.

Μακάρι να την έδιναν όλοι... Αλλά ακόμη κι όταν την δίνουν, φοβόμαστε τόσο πολύ μήπως την χάσουμε.
Τραύματα - γράμματα - λέξεις.
Πάντα ο άνθρωπος προσπαθεί να εγγράψει σε λέξεις και εικόνες τον κόσμο και το βίωμά του.
(από το εισαγωγικό σημείωμα της Ελένης Νίνα, Κλινικού Ψυχολόγου- Ψυχοθεραπεύτριας)

Η παρούσα έκδοση συστήνει το βιωματικό σεμινάριο "Αφήγηση ζωής" και το έργο που παράγεται στο πλαίσιό του επί δέκα χρόνια, με 45 αφηγήματα -επιλεγμένα ανάμεσα από εκατοντάδες άλλα- είτε αυτοβιογραφικά, είτε βασισμένα σε πραγματικές ιστορίες, εστιασμένα κυρίως στην παιδική και στην εφηβική ηλικία, μία θεματική που λείπει σε μεγάλο βαθμό από την παγκόσμια βιβλιογραφία.
Για τα αδέσποτα όνειρα, τις αδέσποτες ελπίδες, τις αδέσποτες στιγμές, τα αδέσποτα τραύματα, και τα αδέσποτα θαύματα.

Για όλα τα αδέσποτα εκεί έξω και κυρίως μέσα μας που κανείς "δεν έσκυψε πάνω από την ψυχή τους".


Στην έκδοση συμμετείχαν με κείμενά τους οι:
Milenko Ganna, Papara Entela, Rizk Μαίρη, Α.Θ., Αντωνοπούλου Βάσια, Γαβράς Γιάννης, Γονιδάκης Βαγγέλης, Δερμιτζάκη Ειρήνη, Διαμαντής Π. Γιώργος, Εμμανουήλ Μάνος, Ζαχαρογιάννη Έλλη, Καλ. Π., Καλαχώρας Λεώνικος, Καρέζης Σταύρος, Καρρά Καλλιόπη, Κόρδα Αθανασία, Κυβέλου Αγγελική, Μακρής Πέτρος, Π. Εφ., Π. Ιωσήφ, Π. Κύρα, Πατούλη Κρυσταλία, Ραφτοπούλου Χρυσούλα, Σ. Κατερίνα, Σταματιάδου Κάτια, Τ. Ανδρονίκη, Ταυρή - Παπαϊωάννου Κατερίνα, Φραγκάκη Άννα, Χρυσουλάκη Βιργινία.