Στο βιβλίο αυτό αναδύονται οι μελωδίες και τα αρώματα των ποιημάτων, με σκοπό να ξυπνήσει η ψυχή και να θαυμάσει ερμηνεύοντας πέρα από τα φαινόμενα.

Ποίηση μεστή, κρυστάλλινη, ρέουσα, ωθεί την ψυχή να εκφραστεί αυτόφωτη και πλέρια, υμνώντας την Χαρά της Ζωής.

Στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου γράφει μεταξύ άλλων ο κριτικός λογοτεχνίας και εξαίρετος λογοτέχνης κος Δημήτρης Καράμβαλης:

(...) Ποίηση εκ των ένδον, πνευματική ανθοφορία και διάσπαση και σχάση των οριζόντων, επικοινωνία του πάνω με τον κάτω κόσμο, διαρκής ανάφλεξη και μαρτυρία, εύρεση και απώλεια, κήπος καιόμενος και φως όπου τα άνθη και τα μυρωδικά κάπου ανταμώνουν με της προσμονής τα εσώφυλλα εκεί, όπου τα χρώματα και οι ψυχές μάχονται να λευτερώσουν το άπειρο. (...)

(...) Μια ποίηση ευθύνης και αγωνιστικού παλμού.