ΜΕΣΟ... ΤΕΧΝΗΣ !!! Λίτσα Κοντογιάννη

Ό,τι και να πει κανείς για αυτό το βιβλίο, είναι πραγματικά λίγο. Δικαιώνει απόλυτα το τίτλο που φέρει πλέον ο κύριος Παναγιώτης Δεληγιάννης, ως συγγραφέας μυθιστορημάτων τρόμου.

Αποδεικνύει πολύ απλά πως «το’χει».

Εγώ τουλάχιστον τολμώ να πω, πως αυτό το βιβλίο μου αρέσει ακόμα περισσότερο, αν και δεν είμαι λάτρης του είδους.

Η αφήγηση ξεκινάει ακριβώς από το σημείο που είχε σταματήσει το προηγούμενό του. Ιστορία δυστοπική, ανατριχιαστική, αγωνιώδης, σπλάτερ, σκοτεινή και με πλοκή πολύ καλά δεμένη και γρήγορη.

Από την πρώτη σελίδα μέχρι την τελευταία ο αναγνώστης, αν και αγριεύται, δεν θέλει στιγμή να αφήσει αυτό το θρίλερ από τα χέρια του.

Ο συγγραφέας τολμάει να ανακατέψει μυθολογία με δαίμονες της αρχαιότητας, θρησκεία, μεταφυσική, θρίλερ, τρόμο, μυθοπλασία και κρυμμένα μυστικά. Κι αυτό είναι που το κάνει άκρως σαγηνευτικό.

Χωρικά μας ταξιδεύει από την Ελλάδα μας, στην Ιταλία, μετά στην παγωμένη Νορβηγία, πίσω στην Ελλάδα και συνεχίζει στο απροσπέλαστο Βατικανό.

Η δική του θεωρία, περί θρησκείας και Χριστιανισμού, μπορεί να φαίνεται αρκετά πειστική και να θεωρηθεί από κάποιους αιρετική, δεν μας εκπλήσσει όμως, μιας και τα τελευταία χρόνια υπάρχουν πολλές και διάφορες εκδοχές βασισμένες σε ποικίλα επιχειρήματα.

Το δε φινάλε είναι πολύ δυνατό, ανατρεπτικό, μη αναμενόμενο και άκρως σοκαριστικό.

Μήπως τελικά η Δευτέρα Παρουσία δεν είναι τόσο μακριά χρονικά, όσο μας αρέσει να πιστεύουμε;

Ο δημοσιογράφος Βιτόριο Πινιατέλι έζησε μια συγκλονιστική περιπέτεια στη Δεκέλεια που κυριολεκτικά του άλλαξε τη ζωή. Τώρα, στη συναρπαστική συνέχεια του πρώτου βιβλίου, αρχίζει έναν αγώνα δρόμου κατά της θανάσιμης εχθρού του με σκοπό και στόχο να σώσει δύο αγαπημένες του γυναίκες από τα νύχια της και τα σατανικά της σχέδια. Στην προσπάθειά του αυτή θα μπλεχτεί με την αστυνομία, θα ζήσει σημαντικές απώλειες μα πάνω απ’ όλα θα χρειαστεί να παλέψει με τον ίδιο του τον εαυτό για να σβήσει μια ακόρεστη δίψα που τον τυραννάει. Από την Αθήνα στο Μιλάνο και τη Ρώμη, από τη Νορβηγία στο Άμστερνταμ και την Ισπανία, η ζωή του Πινιατέλι είναι γεμάτη ανατροπές, εμπόδια και εκπλήξεις. Και η Δευτέρα Παρουσία έρχεται όλο και πιο κοντά.

Στο νέο του μυθιστόρημα, ο συγγραφέας περιγράφει με τον οικείο γρήγορο και σφιχτοδεμένο τρόπο του το πώς εξελίσσεται η ζωή και η προσωπικότητα του δημοσιογράφου που γνωρίσαμε στο «Ημερολόγιο». Μια γυναίκα-Λίλιθ είναι κρυμμένη πίσω από τη μεγαλύτερη συνωμοσία όλων των εποχών κι έχει σχέδια που θα στοιχίσουν στον κόσμο το τέλος του. Ενώ στο πρώτο βιβλίο είχαμε εναλλάξ αφηγηματικές περιγραφές και αποσπάσματα ημερολογίου, εδώ το κείμενο παρατίθεται με τριτοπρόσωπη αφήγηση μεν αλλά με ενδείξεις ώρας και μέρας ακόμη και τρεις φορές στην ίδια σελίδα. Έτσι ο αναγνώστης αποκτά την αίσθηση πως διαβάζει με ένα ρολόι που χτυπάει ανελέητα τον χρόνο, αλλάζοντας για πάντα με κάθε τικ και κάθε τακ τις ζωές των ηρώων του βιβλίου, κόβοντας την ανάσα με κάθε κεφάλαιο. Η ένταση, η αγωνία, ο γρήγορος ρυθμός, η αστείρευτη φαντασία, οι έξυπνες ανατροπές συνταιριάζονται με ενδιαφέρουσες πληροφορίες γύρω από τις αρχαίες μυστικές τελετές και ένα μυστήριο που περιβάλλει τη ζωή του αρχαίου συγγραφέα τραγωδιών Σοφοκλή.

Μου άρεσε που επισημάνθηκε διακριτικά η επιμονή όλων των πολιτισμών να δίνουν κυρίως γυναικεία μορφή στους δαίμονες (π. χ. Μορμώ, Γοργώ, Λίλιθ κλπ.) και στον τρόπο που καταγράφηκαν οι τελετές, δείγματα των οποίων είχαμε δει και στο προηγούμενο βιβλίο. Ήταν μια καλή εξέλιξη ο τρόπος με τον οποίο βαθμηδόν έμπλεκε ο Πινιατέλι με τα διάφορα εγκλήματα, με την αστυνομία να τον καθιστά βασικό ύποπτο κάθε φορά αλλά χωρίς αποδείξεις δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Επίσης, ο τρόπος με τον οποίο αναφέρθηκε στον Μεσσία και η ρηξικέλευθη ματιά για την πραγματική ταυτότητα των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου μου έδειξε πως ο συγγραφέας μπορεί κυριολεκτικά να συνδυάσει τα πάντα και να σε πείσει γι’ αυτό. Το μόνο που με απώθησε ήταν η επιμονή σε ανατριχιαστικές περιγραφές των φόνων και των τρόπων θανάτωσης (αίματα, κόκαλα, έντερα, κομμένοι λαιμοί κλπ., όλα λεπτομερώς).

Στο δεύτερο βιβλίο του «Στόχου», με τίτλο «Δευτέρα Παρουσία», η ιστορία του δημοσιογράφου Βιτόριο Πινιατέλι κορυφώνεται και αντιμετωπίζει κατά πρόσωπο την κυριολεκτικά προαιώνια εχθρό του, τη Γοργώ αλλά και κάτι χειρότερο, κάτι μεγαλύτερο, κάτι ασύλληπτο, κάτι που ούτε ο ίδιος ο Πάπας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει. Το συστήνω για όσους αρέσκονται να διαβάζουν ανατριχιαστικές ιστορίες με σκοτεινή υπόθεση.