O ευρύς και περιεκτικός ορίζοντας του αρχαίου ελληνικού στοχασμού περιλαμβάνει πολλές και ποικίλες ιδέες και εγείρει πολλά και διαφορετικά ερωτήματα σχετικά με την ανθρώπινη ταυτότητα. Είναι τα ανθρώπινα όντα κατ’ ουσίαν θνητά, όπως με έμφαση θεωρούν δεδομένο τα Ομηρικά Έπη, ή έχουμε τη δυνατότητα να επιτύχουμε την αθανασία, όπως, ακολουθώντας μια διαφορετική παράδοση, συχνά ισχυρίζεται ο Πλάτων;

Πότε και γιατί αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους συγκεκριμένες ιδέες γύρω από τις διαφορές μεταξύ σώματος και ψυχής; Είναι η ψυχή απλή ή σύνθετη; Τι οδήγησε στην ιδέα ότι ο βέλτιστος βίος είναι εκείνος που κυβερνάται από τη λογική, με τις επιθυμίες και τα συναισθήματα να υποτάσσονται σε αυτή την εξουσία; Άραγε η ανθρώπινη νόηση αποτελεί μια θεία ιδιότητα;

Με γραφή διαυγή και κατανοητή, που δεν απευθύνεται μόνο στο ειδικό κοινό, ο Α. Α. Long προσφέρει μια συνθετική ανασκόπηση του πώς η αρχαία ελληνική φιλοσοφία προσέγγισε τα θεμελιώδη ζητήματα του νου, της ψυχής και του σώματος, πώς οι αρχαίοι στοχαστές προσέγγισαν εκείνο το οποίο είναι εγγύτατο σ’ εμάς και όμως ακόμη πιο μυστηριώδες: την ουσία του ανθρώπινου εαυτού.