Μια μικροσκοπική γυναίκα, κάπως αλλόκοτη, σε παραλήρημα, τρέχει συνεχώς, μόνη της και καταϊδρωμένη, πάνω σε έναν διάδρομο γυμναστηρίου. Μουσική στη διαπασών. Πάνω στην τελευταίας τεχνολογίας κορδέλα του διαδρόμου ξεδιπλώνει έναν ιδιότυπο, χειμαρρώδη λόγο. Μονολογεί για τη ζωή της, τις σπουδές της, για το γραφείο της και μοιάζει περήφανη και ικανοποιημένη για τις μέχρι τώρα κατακτήσεις της. Καθώς συνεχίζεται όμως η πορεία πάνω στον διάδρομο, αρχίζει να διαφαίνεται η "σκοτεινή" πλευρά των πραγμάτων και η τρομακτική αλήθεια που κρύβεται πίσω από τα χιλιάδες χιλιόμετρα που διανύει. Ένα αιχμηρό κοινωνικό σχόλιο, μια υπαρξιακή αναζήτηση στην Ελλάδα της Κρίσης, ο "Διάδρομος", το πρώτο θεατρικό έργο της τραγουδοποιού Ευσταθίας, έργο με κλιμακούμενη ένταση και ανοιχτό σε ερμηνείες, είναι ένας δυστοπικός μονόλογος, ένας ευαίσθητος παλμογράφος της σύγχρονης ζωής.