Με τα φαντάσματα δεν μπορώ να πω πως έχω καλές σχέσεις. Όχι, δεν έχω δει ποτέ φάντασμα, απλά το βρίσκω κάπως τρομακτικό να διαβάζω για ανθρώπους που έφυγαν και άφησαν πίσω τους … ήχους από αλυσίδες, σουρσίματα και βογγητά.Δεν περίμενα φυσικά να συναντήσω φαντάσματα ευγενικά, ευαίσθητα, καλοπροαίρετα, πονεμένα ή χαρούμενα και να απολαύσω κάθε τους κίνηση, ή σούρσιμο αν θέλετε για να το θέσω με την ορολογία που χρησιμοποιούμε για τα διαφορετικά αυτά «όντα».Οι οκτώ ιστορίες για φαντάσματα που γράφτηκαν από οκτώ αξιόλογους συγγραφείς φαίνεται πως βαδίζουν σε άλλα μονοπάτια. Μονοπάτια που δεν γίνεται να τα διαβείς χωρίς, να συγκινηθείς ή χωρίς, να χαμογελάσεις.Από το έξυπνο «Ανθρωποκυνηγητό» του Χάρη Βλαβιανού, στο ευαίσθητο «Τροτινέτ» της Λώρη Κέζα, από το «Η δραχμή» του Μιχάλη Μαρκόπουλου – που μου θύμισε σκανταλιές παιδικές, κάποια καλοκαίρια όπου η φαντασία μας ξεπερνούσε τα όρια – στο «Ο φίλος μου, Τζου Χιακ» του Δημήτρη Μαμαλούκα, - με ένα φάντασμα που περνά μηνύματα από τον άλλο κόσμο, τόσο επίκαιρα και τόσο ωφέλιμα για ένα παιδί – από το «Στον βυθό» του Βασίλη Παπαθεοδώρου - τρυφερό και διδακτικό συνάμα - στο «Το Πηγάδι» τηςΑγγελικής Ράδου - με ένα τέλος που δεν το περιμένεις - από το «Σε αρμονία με το σύμπαν» της Σώτη Τριανταφύλλου - με τον δικηγόρο των φαντασμάτων και τα ταξίδια στην αρχαία Ελλάδα - στο τρυφερό και άκρως συγκινητικό «Το κορίτσι με τα κοράλλια» του Κυριάκου Αθανασιάδη που σ΄αφήνει με έναν κόμπο στον λαιμό, όλα, μα όλα τα διηγήματα δίνουν μια άλλη οπτική για τα φαντάσματα που μέχρι τώρα δεν αγαπούσα. Ή μάλλον για φαντάσματα που είναι διαφορετικά από τα άλλα, που είναι για να τα αγαπάς μόνο.Το φάσμα των συναισθημάτων που ξεπηδά μέσα από τα διηγήματα αυτά είναι δυνατό και ποικίλο - τόσο απαραίτητο για τις τρυφερές ηλικίες που απευθύνονται - όπως φυσικά και η λογοτεχνική γραφή η οποία κυριαρχεί σε όλες αυτές τις ιστορίες.Οκτώ σημαντικοί συγγραφείς, οκτώ ιστορίες με φαντάσματα, οκτώ μικρά διαμαντάκια για τους μικρούς μας φίλους από οκτώ έως δέκα τριών χρόνων ή μάλλον από οκτώ μέχρι ογδόντα τριών χρόνων, με μια εξαιρετική εικονογράφηση από τον Αλέξανδρο Τζάλλα, με μια ευκολοδιάβαστη λογοτεχνική γραφή, σας περιμένουν να τις διαβάσετε και γιατί όχι; Να τις απολαύσετε!