Τρεις διαφορετικές ενότητες συναπαρτίζουν την ποιητική συλλογή της Μαρίας Τοπάλη. Προηγούνται χρονικά τα χαϊκού, μαρτυρώντας τη σταθερή έλξη που ασκεί στην ποίηση η σταθερή φόρμα και ο μινιμαλισμός, ιδίως όταν η φλόγα της απειλείται και τρεμοσβήνει. Έπεται η ενότητα "Τα καινούρια ρούχα του βασιλιά", που αποτυπώνει, ανάμεσα στα άλλα, και την αναμέτρηση με ό,τι θα μπορούσε να θεωρηθεί "πνεύμα της εποχής". Στο "Οι λέξεις μου" δοκιμάζονται οι αντοχές του ποιητικού λόγου ως βηματισμού επιβίωσης στο αθηναϊκό κέντρο, ενώ με το «Βιβλίο Ιούλιος Βερν» επιχειρείται μια αφήγηση για τη ζυμωμένη με την ανάγνωση παιδική ηλικία, ανάμεσα σε τρεις καθρέφτες: Βερν, Μπαρτ και Φουκό.