Σήκωσα το χέρι μου και ανάγκασα ένα ταξί που περνούσε τυχαία από μπροστά μου να κοκκαλώσει. Φαντάζομαι πως θα πήγαινα στη Λισσαβώνα. Γιατί θα πήγαινα δεν ήξερα. Δηλαδή, δεν ήξερα γιατί απ\' όλα θα πήγαινα. Όπως δεν ήξερα και τι ακριβώς ήταν όλο αυτό το σκηνικό" τι ήταν αλήθεια και τι ψέμα, τι συνέβαινε πραγματικά και τι όχι. Πάντως, σίγουρα, αυτό το κάπως μακάβριο και κατά βάθος μυθιστορηματικό στοίχημα δεν το είχαμε βάλει για να αποθαρρύνουμε αυτόν που δεν ήθελε να έρθει, για να διασφαλίσουμε πως όλοι θα ήμαστε κάθε φορά παρόντες· ...δεν είμαστε τόσο ηλίθιοι!
Περισσότερο έγινε σε μια προσπάθεια να αυξήσουμε την ένταση, να έχουν οι συναντήσεις μας κάποιο ιδιαίτερο βάρος· εξάλλου, η Ελεάνα, ο Ξανθός Άγγελος, τα είχε πει όλα σε μία μόνο κουβέντα: "...Αν είναι να παίξουμε, θα παίξουμε!".