Έζησε μόλις 36 χρόνια, μα τα έζησε φλεγόμενος και πέθανε καιόμενος, έτσι όπως αρμόζει σε κάποιον που εισέβαλε ορμητικά στη λογοτεχνική σκηνή της Ρωσίας των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα και αποφάσισε να εγκαταλείψει τον κόσμο με μία σφαίρα στο κεφάλι, αρνούμενος να δει κατάματα την πραγματικότητα, είτε αυτή αφορούσε τον έρωτα, είτε την επανάσταση την οποία τόσο λαχταρούσε, τόσο πολύ εργάστηκε για να έρθει και τόσο πολύ της αφοσιώθηκε.

Το "Περί αυτού" είναι ίσως το καλύτερο από τα έργα του. Διαβάζοντάς το ο αναγνώστης αναγνωρίζει εκείνη την ορμητική γραφή του Μαγιακόφσκι που κυλάει σαν ηφαιστειακή λάβα στις πλαγιές της ιστορίας.

Το "Περί αυτού" είναι ένα έργο του Μαγιακόφσκι που έχει συνταγματικό, καταγωγικό και προγραμματικό χαρακτήρα για την κατανόηση της συνεισφοράς του στην ποίηση της Ρωσικής Πρωτοπορίας. Μέσα από τους στίχους του αναδύονται όλα εκείνα τα ζητήματα που απασχολούν και ανησυχούν τον ποιητή, μα το επίκεντρο των ανησυχιών του είναι πάντα η αγαπημένη, η Λίλι.
Αυτή η "Περί αυτού" κραυγή του ποιητή δεν είναι παρά μία ικεσία του ερωτευμένου άντρα προς την αγαπημένη του, για να ξανανταμώσουν, χωρίς όμως τις συμβάσεις μιας καθημερινότητας που σκοτώνει τον έρωτα. Η εξέλιξη όμως ήταν πολύ διαφορετική από εκείνη που περίμενε και στο τέλος, αναγκάστηκε να σκοτώσει ο ίδιος τον εαυτό του.

Η τυπογραφική εκδοχή της ελληνικής μετάφρασης του "Περί αυτού" υιοθέτησε την αισθητική της πρώτης έκδοσης του ποιήματος, συμπεριλαμβανομένων των κολάζ του Αλεξάντρ Ρότσενκο, με τις οποίες ο σημαντικός αυτός καλλιτέχνης της Ρωσικής Πρωτοπορίας εικονογράφησε το έργο του φίλου του. Η φωτογραφία στο τέλος του βιβλίου ανήκει επίσης στη φωτογραφική μεγαλοφυΐα του Ρότσενκο και κρίθηκε απαραίτητη για αυτό το μικρό βιβλίο.