Είκοσι ένα χρόνια έχουν περάσει από την πρώτη έκδοση της "Καλωδιακής τηλεόρασης". Χρόνια πλούσια σε εξελίξεις για το ραδιοτηλεοπτικό γίγνεσθαι. Η καλωδιακή τηλεόραση δεν αναπτύχθηκε ποτέ, παρά μόνον σε πειραματικό επίπεδο, με οργανωτές δημόσιους φορείς και σε πολύ περιορισμένη κλίμακα στην Κομοτηνή και στην Αθήνα, Εξάρχεια μόνον και Πλάκα. Παρόμοιο φαινόμενο δεν αντιμετωπίσαμε πουθενά στον ευρωπαϊκό ή αγγλοσαξωνικό χώρο. Ανορθολογική ανάπτυξη, ανασφάλεια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στον χώρο; Καμία σαφής έρευνα δεν έχει απαντήσει. Γεγονός αποτελεί ότι, υπερπηδώντας την φάση της ανάπτυξης της καλωδιακής τηλεόρασης, η οποία προηγείται, λογικά και χρονικά, της ανάπτυξης των πιο εξελιγμένων τεχνολογικά οπτικοακουστικών μέσων, η Ελλάδα προχώρησε στα εγχειρήματα της δορυφορικής και ψηφιακής τηλεόρασης. Κυρίαρχο και πολύ λυπηρό βέβαια γεγονός εξακολουθεί να αποτελεί η μη ύπαρξη αδειών λειτουργίας των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών. Δεύτερο γεγονός, που σημάδεψε τα τελευταία χρόνια, ευχάριστα αυτή την φορά, η συνταγματοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, η οποία όμως δεν του προσέδωσε το κύρος που χρειαζόταν για να ελέγξει αποτελεσματικά τον χώρο. Τρίτο, αγκάθι, στην πορεία των τελευταίων χρόνων, η νομοθεσία για τον βασικό μέτοχο, με στόχο την καταπολέμηση της διαπλοκής μεταξύ ιδιοκτησίας ραδιοτηλεοπτικών μέσων και ανάληψης δημόσιων έργων. Μέγα λάθος. Τo περιοδικό MarketingWeek του Δεκεμβρίου 2005 γράφει σχετικά: "... η ελληνική κοινωνία κάτω από την πίεση ενός δύσκολου θεσμικού παρελθόντος και με βάση μια στρεβλή εντύπωση περί διαπλοκής και αδιαφάνειας, πιέστηκε στο να δεχθεί ρυθμίσεις που την εκθέτουν, ρυθμίσεις που ομολογούν την αδυναμία της να μεταλλαχθεί σε μια ανοιχτή, δημοκρατική κοινωνία και μια ελεύθερη αγορά με όρους υγιούς ανταγωνισμού". Τελευταίο αγκάθι, η μη ομαλή ανάδειξη, τα τελευταία δύο χρόνια, των μελών του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Γιατί όμως μια δεύτερη έκδοση της "Καλωδιακής τηλεόρασης"; Πάντοτε πίστευα ότι όσα δεν γίνονται είναι πιο σημαντικά από αυτά που γίνονται. Επίσης, γιατί κανείς άλλος δεν έγραψε, πριν ή μετά, στην Ελλάδα γι\' αυτό το θέμα, που συμπεριλαμβάνει όλα τα νομικά ζητήματα, που τίθενται γενικά από την λειτουργία της ραδιοτηλεόρασης. Με κάποιες παρεμβάσεις, που έγιναν, ελπίζω ότι το κείμενο αυτό θα βοηθήσει όσους μελετούν τις θεσμικές πτυχές της λειτουργίας της ελληνικής ραδιοτηλεόρασης ακόμη και σήμερα.