Είκοσι ένας νέοι κύπριοι ποιητές (δεκαεφτά Ελληνοκύπριοι και τέσσερις Τουρκοκύπριοι) συστεγάζονται στην Ανθολογία αυτή· από αυτούς, εννιά είναι γυναίκες και δώδεκα άντρες, που γεννήθηκαν στα χρόνια 1980-1994 και άρχισαν να δημοσιεύουν ποιήματά τους κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα. Ίσως είναι νωρίς να μιλήσουμε για μια νέα ποιητική γενιά, με ευδιάκριτα χαρακτηριστικά ή με τέτοια συνεκτικά στοιχεία που να δικαιολογούν τον όρο "γενιά". Επίσης, δεν ήρθε η ώρα να αξιολογήσουμε με σιγουριά την ποιοτική στάθμη του έργου τους, και θα ήταν παρακινδυνευμένο να προδιαγράψουμε τη μελλοντική εξέλιξή τους. Θα μπορούσαμε όμως να υποστηρίξουμε ότι οι ανθολογούμενοι ποιητές έχουν εμφανιστεί με αρκετές αξιώσεις και με αυτοπεποίθηση στον χώρο της ποίησης και ενδεχομένως να έχουν πατήσει κιόλας το «πρώτο σκαλί» της (σύμφωνα με την έκφραση του Κ. Π. Καβάφη). Αρκετοί, όσοι πρόλαβαν να εκδώσουν δεύτερη ή και τρίτη ποιητική συλλογή, έδειξαν ότι έκαναν σταθερά βήματα προς τα εμπρός και ότι ξεπέρασαν τα πρωτόλεια κείμενά τους. Βέβαια το μεγάλο στοίχημα είναι να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους και με την ποίηση, όταν θα φτάσουν σε πιο ώριμη ηλικία, όταν θα είναι πιο έτοιμοι να αντιμετωπίσουν την πλούσια παρακαταθήκη της ποιητικής παράδοσης και να επιτύχουν μια πιο προσωπική και αποκρυσταλλωμένη ποιητική γλώσσα.

Πάντως, διαβάζοντας και ανθολογώντας τα ποιήματα που γράφτηκαν από νέους ανθρώπους, ηλικίας 24-38 ετών, διαπιστώνουμε ότι αυτά κερδίζουν το ενδιαφέρον και την προσοχή μας. Ορισμένοι από αυτούς τολμούν να αναμετρηθούν με την ποιητική παράδοση και να συνομιλήσουν δημιουργικά ή και ανατρεπτικά με σημαντικά ονόματα της ελληνικής και της διεθνούς ποίησης (με τον Ρεμπώ και τον Μπωντλαίρ, με τον Καβάφη και τον Σεφέρη αλλά και με τον Καββαδία), επιχειρώντας να πουν κάτι καινούριο ή να δώσουν από μια διαφορετική σκοπιά τα πράγματα.