Ο Ζαγκόρ, το «Πνεύμα με το Τσεκούρι» και ο φίλος του, Τσίκο, καθ’ οδόν προς μια απομακρυσμένη καλύβα, συναντούν μια γοητευτική τυφλή γυναίκα, παλιά γνωστή του Ζαγκόρ κι έτσι ξεδιπλώνεται άλλο ένα κομμάτι από το παρελθόν του ήρωα, μιας και την εποχή που τον μεγάλωνε ο «Περιπλανώμενος» Φίτζι μια σειρά μυστηριωδών δολοφονιών έβγαλαν στο μονοπάτι του πολέμου τους Ινδιάνους της περιοχής.

Ο Ζαγκόρ ή Πατ Ουίλντινγκ δημιουργήθηκε στην Ιταλία το 1961 από τον Sergio Bonelli (1932-2011, σενάριο) και τον Galieno Ferri (1929-2016, σχέδιο) και ζει στο βορειοανατολικό τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα, στο φανταστικό δάσος του Ντάρκγουντ στην Πενσιλβάνια. Η οικογενειακή του ιστορία είναι τραγική και ξεδιπλώνεται στο παρόν βιβλίο, η περιπέτειά του αυτή όμως του βγαίνει σε καλό, μιας και τα θετικά και ακέραια χαρακτηριστικά του γαλουχήθηκαν από τον «Περιπλανώμενο» Φίτζι, έναν νομάδα φιλόσοφο που αγάπησε τον Ζαγκόρ πιο πολύ κι από παιδί του. Η αλήθεια που ανακαλύπτει κάποια στιγμή ο Ζαγκόρ τον κλονίζει και θέτει σε νέες βάσεις την ευαισθητοποίησή του πάνω στο καλό και τη δικαιοσύνη, οπότε τάσσει τον εαυτό του στο πλευρό των αδυνάτων και των καταπιεσμένων ανεξάρτητα από χρώμα ή φυλή. Οι ιστορίες του είναι ένα αρμονικό σύνολο γουέστερν, υπερφυσικού τρόμου και επιστημονικής φαντασίας.

Υπήρξα εξίσου φανατικός αναγνώστης του Ζαγκόρ, όπως του Τεξ Ουίλερ και του Μίστερ Νο, και των εκπληκτικών περιπετειών που ζούσε, διαβάζοντας κάποια σκόρπια τεύχη από τη μεγάλη ομότιτλη σειρά που είχε κυκλοφορήσει ο αείμνηστος Στέλιος Ανεμοδουράς την περίοδο 1970-1975 περίπου, μιας και τις μεταγενέστερες εκδόσεις (περίπου το 1980 αλλά και το 1999) δεν τις παρακολούθησα καθόλου. Καθώς πέρασαν τα χρόνια κι άρχισε να αναζωπυρώνεται το ενδιαφέρον για τα κόμικς της παιδικής μας (και όχι μόνο) ηλικίας, κυκλοφόρησε νέο περιοδικό, με τον ίδιο τίτλο (2016-2018) ενώ έκτακτο τεύχος δόθηκε από καθημερινή εφημερίδα το 2016. Ο ακάματος και δραστήριος Λεωκράτης Ανεμοδουράς, επίγονος του θρυλικού Περιοδικού Τύπου που είχε γεμίσει τα παιδικά μας όνειρα με δράση και περιπέτεια, έφερε άλλον αέρα σε αυτές τις ιστορίες χάρη στις εκδόσεις «Μικρός Ήρως» των οποίων έχει τεθεί επικεφαλής. Έτσι, μετά από πειραματισμούς, κατέληξε στην ιδανική μορφή που θα έπρεπε να έχουν τέτοιου είδους ιστορίες και τώρα κρατώ στα χέρια μου το 1ο αυτοτελές άλμπουμ με τον επίσης αγαπημένο μου ήρωα σε μορφή έκδοσης βιβλιοπωλείου, με μεγαλύτερο από τα τεύχη κόμικς μέγεθος και ιλουστρασιόν χαρτί! «Ζαγκόρ» λοιπόν, με την πένα των Mauro Laurenti και Alessandro Piccinelli και τη γραφή του Giorgio Giusfredi και η περιπέτεια αρχίζει!

Η ιστορία «Η δικαοσύνη του Περιπλανώμενου Φίτζι» είναι συναρπαστική, ανατρεπτική και με ωραίες έννοιες όπως η αυτοθυσία, η πίστη στο καλό, η εσωτερική ομορφιά που δε συνάδει με την εξωτερική κ. ά. Η τολμηρή για κόμικ αφήγηση, με πολλά πρωθύστερα, με ενθουσίασε γιατί το σύνολο της εξιστόρησης ήταν αρμονικό, αρραγές και έδωσε μια πληρέστερη εικόνα του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του Ζαγκόρ. Από το σήμερα μετέβην στο χτες κι από κει πιο πίσω, στο παρελθόν του ήρωα, στη συνέχεια ξανάρθε στο προσκήνιο το παρόν κ.ο.κ. Η ιστορία είχε μια σωστή αίσθηση απόδοσης του δικαίου και ένα αισιόδοξο φινάλε ενώ η ταυτότητα του δολοφόνου και το κίνητρό του δόθηκαν την κατάλληλη στιγμή και ήταν απόλυτα πιστευτά.

Η εκμετάλλευση από έναν αδίστακτο δολοφόνο των ήσυχων Ινδιάνων και μιας τρυφερής ερωτικής ιστορίας, τα όμορφα και πολλά θετικά συναισθήματα που πηγάζουν μέσα από τις σελίδες, τα αποστάγματα σοφίας που εμφανίζονται όπου και όσο πρέπει, οι ανατροπές και οι εκπλήξεις είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά της πλοκής με τα οποία επέστρεψε ένας αγαπημένος χαρακτήρας στους αναγνώστες που τον αγάπησαν.

ΥΓ. Τα βιβλιογραφικά στοιχεία των περιοδικών εκδόσεων με ήρωα τον Μίστερ Νο τα εντόπισα στο πληρέστερο για τον ελληνικό περιοδικό Τύπο κόμικς και όχι μόνο site www.greekcomics.gr.