«Ανέκαθεν μου φαινόταν ανόητο να κλείνεις τα μάτια των νεκρών. Το κάνουν αυτοί που μένουν, επειδή θέλουν να σκέφτονται τον θάνατο σαν κάτι που μοιάζει με ύπνο. Και από φόβο για εκείνες τις άψυχες τρύπες, γεμάτες τρόμο, τον τρόμο μήπως χαθείς μέσα σ’ εκείνο το σάρκινο περιτύλιγμα. Γιατί αντικατοπτρίζουν το τίποτα που μας περιμένει…»

Η αγάπη που τρέφω για τα αστυνομικά μυθιστορήματα νομίζω ότι έχει γίνει γνωστή στους αναγνώστες των άρθρων του Book Tales. Μπορεί να μην έχω διαβάσει τόσο πολύ κλασικούς συγγραφείς της αστυνομικής λογοτεχνίας ή ακόμα να θεωρούμαι ως αρχάρια στο είδος αλλά οι αναγνωστικές μου επιλογές πάνω σε αυτή την κατηγορία αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς. Το βιβλίο του Μίκρο Ζιλάυ «Έτσι σκοτώνουν» είναι ένα από τα καλύτερα αστυνομικά μυθιστορήματα της χρονιάς που φεύγει. Και μετά από μια μικρή έρευνα που έκανα ανακάλυψα ότι δεν του έχει δοθεί η δέουσα προσοχή από το αναγνωστικό κοινό. Τουλάχιστον από όσους ασχολούνται, όπως εγώ, με τον σχολιασμό των βιβλίων σε ομάδες, blogs ή σελίδες που αφορούν το βιβλίο.

Καμιά φορά λοιπόν υπάρχουν βιβλία, όπως το «Έτσι σκοτώνουν», που περνούν απαρατήρητα από το αναγνωστικό κοινό παρόλο που αποτελούν μικρά διαμαντάκια. Οι Ιταλοί συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας δημιουργούν μια άκρως ατμοσφαιρική αίσθηση στα βιβλία τους που σίγουρα σε αυτό βοηθάει η κουλτούρα τους αλλά και η γοητεία της χώρας τους. Ειδικά η πόλη της Ρώμης, όπου παίρνει σάρκα και οστά η πλοκή του βιβλίου, με τα στενά και σκοτεινά σοκάκια της, τη μυστηριώδη ιστορία της που ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας μέσα από την εξαιρετική περιγραφή του συγγραφέα, τα επιβλητικά της κτίρια που προκαλούν δέος στη θέα τους αποτελεί το ιδανικό σκηνικό για την εξιστόρηση ενός αιματοβαμμένου αστυνομικού θρίλερ.

Η αιώνια πόλη της Ρώμης προσφέρεται στον αναγνώστη για να την εξερευνήσει σπιθαμή προς σπιθαμή μαζί με τον αστυνόμο Ενρίκο Μαντσίνι. Γιατί ο θάνατος είναι θέαμα. Και ο Μαντσίνι το γνωρίζει πολύ καλά αυτό. Παρόλο που μετά την καλά σκηνοθετημένη αλλά και σχολαστικά φροντισμένη δολοφονία μιας γυναίκας ο αστυνόμος γνωρίζει ότι ο δράστης είναι ένας κατά συρροή δολοφόνος με βάση το ένστικτο του απορρίπτει την υπόθεση. Η προσωπική τραγωδία που του έχει χτυπήσει την πόρτα τον κρατάει πίσω, τον κάνει να αρνείται πεισματικά να ασχοληθεί με κάτι που θα έχει τη σκέψη του σε εγρήγορση μην αφήνοντας ελεύθερες τις αναμνήσεις του παρελθόντος. Όταν, όμως, η δεύτερη δολοφονία του υπενθυμίζει ότι δεν κάνει λάθος και η πόλη βυθίζεται στον εφιάλτη αναγκάζεται να δεχτεί την έρευνα. Η βροχή που πέφτει στα τέλη του καλοκαιριού στη Ρώμη έχει ως αποτέλεσμα με την αμείλικτη ροή της να ξεπλένει όλα τα ίχνη και να μετατρέπει τις σκηνές των εγκλημάτων σε ανεξιχνίαστα αινίγματα. Ο Μαντσίνι αποδέχεται την ιδέα ότι ίσως δεν καταφέρει να σταματήσει έγκαιρα τον δολοφόνο. Όχι προτού ολοκληρώσει το αιματηρό του σχέδιο και αποδείξει σε όλους ότι έτσι σκοτώνουν…

Από μόνος του ο τίτλος του βιβλίου του Μίρκο Ζιλάυ σε τραβάει για να το διαβάσεις. Το «Έτσι σκοτώνουν» κρύβει μέσα του όλο το μυστήριο ενός αδίστακτου δολοφόνου που γνωρίζει τις τεχνικές του θανάτου και τις επιτελεί με εξαιρετική μαεστρία. Μην περιμένετε νουάρ ατμόσφαιρα σε αυτό το βιβλίο. Οι θάνατοι των θυμάτων είναι ιδιαίτερα απεχθείς, γεμάτοι με τη μεταλλική γεύση του αίματος, τον τρόμο των ματιών τους όταν αφήνουν την τελευταία τους πνοή και τη βασανιστική μυρωδιά της σαπισμένης σάρκας που κολλάει πάνω σε κάθε πόρο του δέρματος τους. Το απόλυτο κακό εξαπολύεται στις σελίδες του μυθιστορήματος του Ζιλάυ και αποκτά όλες τις αποχρώσεις του μετατρέποντας τον σε έναν εξαιρετικά γοητευτικό χαρακτήρα ειδικά μέσα από τα κεφάλαια που είναι αφιερωμένα σε εκείνον, στην ιστορία του αλλά και στα εγκλήματα του. Η άκρως ατμοσφαιρική περιγραφή των δολοφονιών μέσα από τα μάτια των θυμάτων δίνει τη δυνατότητα στους αναγνώστες να γνωρίσουν με μικρά βήματα ποιος κρύβεται πίσω από το προσωπείο του θανάτου και ποιοι λόγοι τον έστρεψαν στο να σκοτώσει.

Ο αστυνόμος που έχει δημιουργήσει ο Ζιλάυ κρύβει μέσα του έναν αβάσταχτο πόνο που θα τον κουβαλάει μαζί του για όλο το υπόλοιπο της ζωής του. Ο Μαντσίνι θρηνεί για την απώλεια που έχει βιώσει και μέσω αυτής ανακαλύπτουμε έναν ευαίσθητο χαρακτήρα που είναι ταγμένος στην αγάπη. Αλλά διαφαίνεται μέσα από την περιγραφικότητα της αφήγησης πόσο αγαπάει και τη δουλειά του. Είναι αποφασισμένος να ανακαλύψει τον δολοφόνο με οποιοδήποτε κόστος έχει αυτό και για τη ζωή του αλλά και για την ψυχολογία του. Πως συνδέονται μεταξύ τους οι δολοφονίες; Τι μυστικό κρύβεται πίσω από τον μεγαλόσωμο άντρα που σπέρνει τον τρόμο στην πόλη της Ρώμης;

Ο Μίρκο Ζιλάυ δίνει στο αναγνωστικό κοινό ένα μυθιστόρημα γραμμένο με εξαιρετική μαεστρία που γοητεύει με την αφηγηματική του ένταση και ταξιδεύει τον αναγνώστη στη σύγχρονη Ρώμη αλλά και στην επιβλητική ιστορία της που θα κατακτήσει ακόμα και τους πιο απαιτητικούς του είδους. Ο συγγραφέας γνωρίζει πως να πλέκει μια ιστορία με σταδιακά αυξανόμενες προσδοκίες μέσα από ένα νήμα αφήγησης τόσο τεταμένο και περίπλοκο προσφέροντας στους αναγνώστες τεχνικές λεπτομέρειες και πρακτικές της αστυνομίας υιοθετώντας ένα συναρπαστικό και άκρως αποτελεσματικό στυλ γραφής. Η εξαιρετική μετάφραση της Μαρίας Οικονομίδου ανεβάζει πολύ τους αναγνωστικούς πήχεις και θα ήταν παράλειψη μου να μην αναφερθώ σε αυτήν.

Το «Έτσι σκοτώνουν» είναι μια βαθιά βουτιά στην απόλυτη ατμόσφαιρα ενός θρίλερ αγωνίας για γερά νεύρα που ανεβάζει την αδρεναλίνη των αναγνωστών στα ύψη προσφέροντας μια απολαυστική αναγνωστική εμπειρία. Ένα βιβλίο που προκαλεί τον αναγνώστη με την ακαταμάχητη πλοκή του και την εξαιρετική ατμοσφαιρικότητα του βασιζόμενο στην αρχή της ζωής και στο θάνατο που εισχωρεί μέσα μας αργά για να μας πάρει μακριά από τον επίγειο κόσμο. Ένα μυθιστόρημα που ρέει σαν τα νερά του Τίβερη και διαβάζεται με μια ανάσα. Μην το προσπεράσετε!