Κάθε καινούργια μέρα που ξημερώνει καλούμαστε να κάνουμε μια καινούργια αρχή ακολουθώντας όμως σχεδόν πιστά το πρόγραμμα της προηγούμενης. Τα παιδιά πάνε στο σχολείο, οι γονείς στις δουλειές τους και πάει λέγοντας. Αυτό επαναλαμβάνεται σε καθημερινή βάση και καταλήγει μια ρουτίνα οπότε οτιδήποτε κάνουμε γίνεται με μηχανικό τρόπο θα λέγαμε. Ελάχιστες είναι οι στιγμές που παρεκκλίνουμε της πορείας μας και αυτό το αποδίδουμε σε κάτι που θα προκύψει απρόοπτα. Τι θα γίνει όμως και τι θα ακολουθήσει όταν συμβεί ένα πολύ δυνατό περιστατικό που θα αλλάξει τα πάντα γύρω μας; Πως θα καταφέρουμε να διαχειριστούμε τότε την καθημερινότητα μας;

Στην μικρή κωμόπολη του Σαμ Ντεντ η Ντολόρες Ντρίσκολ είναι η οδηγός του σχολικού λεωφορείου και κάθε μέρα μεταφέρει τους μικρούς μαθητές. Το δρομολόγιο της ακολουθεί πιστά την ίδια διαδρομή διανύοντας όλη την μικρή πόλη πριν φτάσει στη μεγάλη ευθεία που οδηγεί στο σχολείο. Εδώ και είκοσι χρόνια γνωρίζει κάθε σπιθαμή του δρόμου απ’ έξω κι ανακατωτά. Όπως γνωρίζει επίσης πολύ καλά και τα μικρά πιτσιρίκια που επιβιβάζονται στο λεωφορείο της. Όπως και ολόκληρη η πόλη γνωρίζει την ίδια. Το Σαμ Ντεντ είναι μια μικρή κοινωνία όπου φαινομενικά τίποτα δεν αναταράσσει την ηρεμία και τη γαλήνη της. Εκείνο το χειμωνιάτικο πρωινό όμως όλα θα αλλάξουν.

Ένα τραγικό δυστύχημα θα σφραγίσει την μοίρα εκείνης της μικρής πόλης της Νέας Υόρκης. Το σχολικό λεωφορείο της Ντολόρες θα βρεθεί μέσα σε μια παγωμένη λίμνη και αρκετά από τα παιδιά θα χάσουν τη ζωή τους. Μέσα σε δευτερόλεπτα η αφανής και ήρεμη ζωή της πόλης θα γίνει το επίκεντρο του ενδιαφέροντος και θα προσελκύσει πλήθος δικηγόρων έτοιμων να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των γονιών που θρηνούν για τον χαμό των παιδιών τους. Ένας από αυτούς θα επισκεφθεί ορισμένους γονείς προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την κατάσταση. Η Νικόλ Μπερνέλ, μία από τους επιζώντες του ατυχήματος, θα καταφέρει με τη στάση της να οδηγήσει ολόκληρη την πόλη στον δρόμο της θεραπείας και της λύτρωσης.

Τέσσερις αφηγητές μας ταξιδεύουν στην ιστορία που έπλεξε ο Ράσελ Μπανκς η οποία βασίζεται σε ένα αληθινό γεγονός που έλαβε χώρα στο Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά ο συγγραφέας επέλεξε να το τοποθετήσει στα περίχωρα της Νέας Υόρκης. Τέσσερα πρόσωπα που ο καθένας του αφηγείται με διαφορετικό τρόπο το πως επηρέασε το τραγικό δυστύχημα τις ζωές τους αλλά και τον ρυθμό ολόκληρης της πόλης. Η Ντολόρες Ντρίσκολ, ο Μπιλ Άνσελ, ο Μίτσελ Στίβενς και η Νικόλ Μπερνέλ θα μοιραστούν με τους αναγνώστες τις κρυφές τους σκέψεις, τις ανησυχίες τους, όσα τους ταλαιπωρούν ψυχικά αλλά και σωματικά, αποτυπώνοντας στις σελίδες του βιβλίου του Μπανκς τα πιο βαθιά τους συναισθήματα. Τέσσερα άτομα που συνδέονται απόλυτα με το ατύχημα αλλά και με τον δικό του τρόπο ο καθένας τους ξεχωριστά αποτελώντας στην ουσία τα τέσσερα κυριότερα κεφάλαια αλλά και τα μοναδικά του βιβλίου χωρίζοντας όμως την ιστορία του πριν και μετά της Ντολόρες σε δύο μέρη μετατρέποντας τα ως εισαγωγή αλλά και ως κατακλείδα της αφήγησης.

«Μια πόλη χρειάζεται τα παιδιά της» λέει σε κάποιο σημείο η Ντολόρες και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί της. Τα παιδιά χαρίζουν ανεμελιά, αισιοδοξία, χαμόγελα και γεμίζουν τη ζωή των ανθρώπων με την άδολη αγάπη τους. Χωρίς τα παιδιά όλα μένουν μισά και ατελεύτητα. Η κοινωνία γίνεται ένα ανεμοδαρμένο σκορποχώρι απομονωμένων ανθρώπων γράφει ο Μπανκς θέλοντας να τονίσει την έννοια του πόνου όταν ένας γονιός χάνει το παιδί του, όταν μια κοινωνία χάνει τα παιδιά της. Είναι ένας έντονος πόνος που σε απομονώνει από τον υπόλοιπο κόσμο και είναι το μόνο που σου μένει τελικά και ο καθένας παλεύει να ορθοποδήσει μέσα στον ιστό της μοναξιάς που έχει πλέξει. Η απώλεια ενός παιδιού όμως δεν ξεχνιέται ποτέ. Και αυτός που μένει πίσω, αυτός που κατάφερε να επιζήσει ίσως να αναρωτιέται τι αξία είχε η προηγούμενη ζωή του αλλά και τι αξίζει τελικά από εδώ και πέρα.

Τέτοιες σκέψεις περνάνε και από το μυαλό της Νικόλ Μπερνέλ, της κοπέλας που επέζησε αλλά που έπρεπε να πληρώσει ένα σημαντικό τίμημα. Η Νικόλ δεν μπορεί να περπατήσει πια και καθηλωμένη στην αναπηρική της καρέκλα θα κάνει μια αποτίμηση της μέχρι τώρα ζωή της. Η αφήγηση της πραγματικά συγκλονίζει τους αναγνώστες καθώς διαπιστώνουν πόσο γρήγορα ωριμάζουν ένα παιδί ορισμένες συνθήκες και καταστάσεις. Μέσα από όλους τους ήρωες του βιβλίου μαθαίνουμε τις ιστορίες τους καθώς μας καταθέτουν τις βαθύτερες σκέψεις τους σαν να μας εξομολογούνται τις αμαρτίες τους για να εξαγνίσουν την ψυχή τους. Και ίσως τελικά αυτό να είναι που πραγματικά χρειάζεται να κάνουν για να μπορέσουν να προχωρήσουν παράλληλα με τον πόνο τους. Άλλωστε και εμείς στις δύσκολες καταστάσεις πάντα δεν κάνουμε τον απολογισμό μας;

Ο Ράσελ Μπανκς χτίζει με δεξιοτεχνία μια μελέτη πάνω στην κοινωνική ζωή και συμπεριφορά των κατοίκων μιας μικρής κοινωνίας όπως είναι το Σαμ Ντεντ θέλοντας να τονίσει μέσα από την ενδελεχή ψυχολογική ανάλυση των ηρώων του τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις τραγωδίες αλλά και τις αναποδιές της καθημερινότητας τους μέσα από τα έντονα συναισθήματα που βιώνουν. Η απώλεια μεταφράζεται μέσα από τη θλίψη, την οργή, τον θυμό, την κενότητα και το αδιέξοδο που έχουν περιέλθει δημιουργώντας ένα συναισθηματικό χάος φέρνοντας στην επιφάνεια καλά κρυμμένα μυστικά και ψέματα που τους ταλαιπωρούσαν. Παράλληλα είναι αξιοθαύμαστο πόσο μεγάλα αποθέματα ψυχικής αντοχής αναδεικνύουν μέσα από την απώλεια τους οι ήρωες του Μπανκς και πόσο μεγάλη ανθεκτικότητα αναπτύσσουν καθώς αποκαλύπτουν το πραγματικό τους πρόσωπο.

Ένα βιβλίο που μιλάει κατευθείαν στην ψυχή και στην καρδιά μας αναδεικνύοντας την αληθινή ανθρώπινη φύση που καλείται να ξεπεράσει τη θλίψη της απρόσμενης απώλειας αγαπημένων προσώπων. «Το γλυκό πεπρωμένο» μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Ατόμ Εγκογιάν το 1997 με τη συμμετοχή του ίδιου του συγγραφέα ως έναν από τους χαρακτήρες που αναφέρονται μέσα στο βιβλίο χαρίζοντας στην ταινία τρία βραβεία στο φεστιβάλ των Καννών.