Ο λαϊκός πολιτισμός της Χίου ευτύχησε, στην εποχή που ήταν ολοζώντανος, να βρεθεί ο Κ. Κανελλάκης, ο οποίος πίστεψε στην αξία της καταγραφής του, είχε τις ικανότητες να ερευνά με τον καλύτερο τρόπο και τις αντοχές να εργάζεται ακατάπαυστα, συλλέγοντας ως το τέλος της ζωής του τον πλούτο του νησιού. Κορυφαίοι επιστήμονες (K. Krumbacher, H. Pernot, Γ. Ψυχάρης, Α. Πασπάτης, Γ. Ζολώτας, Δ. Λουκάτος) μίλησαν με θαυμασμό για "τον πρώτο συστηματικό συλλογέα της χιακής λαογραφίας" και για τα Χιακά Ανάλεκτα, βιβλίο-σταθμό στις χιακές μελέτες. Από το 1872 συμμετείχε εις τον Ζωγράφειον Αγώνα "Ζώντων Μνημείων" του Εν Κωνσταντινουπόλει Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου και απέσπασε επτά φορές το πρώτο βραβείο. Συγκέντρωνε χιακές λέξεις που αντλούσε από τα βιώματά του, τις αναζητήσεις του στα χωριά της Χίου και από κώδικες, καθώς και τραγούδια, αινίγματα, παροιμίες, λογοπαίγνια, ευχές, κατάρες, παραμύθια, παραδόσεις και ποικίλο άλλο υλικό. Σχεδίαζε τη δημιουργία χιακού λεξικού και είχε καταρτίσει πολυσέλιδους καταλόγους, μεγάλο μέρος των οποίων έδωσε για το Χιακόν Γλωσσάριον του Α. Πασπάτη. Από τα αδημοσίευτα στοιχεία που βρέθηκαν στα χειρόγραφά του πλουτίζεται η χιακή γλώσσα και λαογραφία σε όλα τα είδη της και διασώζεται ένας πολυσέλιδος βυζαντινός ονειροκρίτης, 190 αλφαβητικά καταταγμένων λημμάτων σε δωδεκασύλλαβους στίχους, με την απόδοσή τους σε λόγια γλώσσα, τον οποίο αντέγραψε "διά το διττόν της διαλέκτου".