Ο τομέας της παιδείας προσείλκυσε πολύ νωρίς το ζωηρό ενδιαφέρον των ποιμένων της Εκκλησίας τόσο για την εξυπηρέτηση των πρακτικών αναγκών της λατρευτικής ζωής όσο και για την άσκηση του διδακτικού και ιεραποστολικού της έργου. Ειδικότερα, το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως ως το διοικητικό και πνευματικό κέντρο της Ορθοδοξίας μερίμνησε μεταξύ άλλων με ιδιαίτερη θέρμη για την προώθηση και ενίσχυση της ελληνικής σχολικής παιδείας στις περιοχές της δικαιοδοσίας του, ιδίως κατά την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας. Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται μια συστηματική διερεύνηση του ρόλου και της συμβολής του, καθώς και Πατριαρχών της Εκκλησίας Ιεροσολύμων, στη σύσταση, οργάνωση και λειτουργία των ελληνικών σχολείων επί τη βάσει πατριαρχικών και συνοδικών εγγράφων της περιόδου 1593-1821.