«Ιστορίες είναι η ζωή μας. Μόνο ιστορίες. Κι αν δεν αξίζει να τις αφηγηθείς μετά, δεν ήταν ζωή σωστή για να τη ζήσεις…»

Ένα παλιό πέτρινο σπίτι σε ένα μεγάλο κτήμα στη μέση του πουθενά όπου ο Παππούς έφτιαχνε κι ένα δωμάτιο κάθε φορά που ερχόταν στον κόσμο κι ένα παιδί. Με τα χρόνια το Πέτρινο σπίτι μετατράπηκε σε έναν ιδιόμορφο ξενώνα. Ήταν το βήμα πριν το Πέρασμα. Οι επισκέπτες εναλλάσσονταν ανά τακτά χρονικά διαστήματα αλλά πριν φύγουν ο καθένας τους είχε κάτι να πει. Να αφηγηθεί τη δική του ιστορία και να αποφασίσει μετά πως θα ήθελε να συνεχίσει. Ή να προχωρήσει ή να γυρίσει πίσω. Αποδέκτης όλων αυτών των ιστοριών η Βενετία που είναι η οικοδέσποινα του Πέτρινου σπιτιού. Ιστορίες που μπλέκονται με την καθημερινότητα της και χωρίς να το καταλάβει με τις δικές της ιστορίες και τις δικές της αναμνήσεις. Όταν οι επισκέπτες φύγουν οι ιστορίες του θα περάσουν στη λήθη του μυαλού της. Όπως και οι δικές της. Γιατί η ίδια δεν έχει ούτε παρελθόν ούτε μέλλον. Εκεί υπάρχει μόνο το τώρα και οι αφηγήσεις των περαστικών. Εκείνων που είναι ένα βήμα πριν το πέρασμα. Αυτό το καλοκαίρι όμως θα κληθεί να πάρει τη δική της απόφαση. Αυτό το καλοκαίρι θα αλλάξει τα πάντα…

«Πριν τη Λένα, η Μερόπη. Πριν τη Μερόπη, η Μαρκέλλα. Πριν τη Μαρκέλλα, η Ελευθερία. Πριν την Ελευθερία, η Θεοδώρα. Πριν τη Θεοδώρα, η Μαρουσώ. Πριν τη Μαρουσώ, η Ευγενία»… μουρμουρίζει συνεχώς η Βενετία. Γυναίκες που βρέθηκαν στη δική της θέση πριν από εκείνη αλλά προχώρησαν κάποια στιγμή. Εκείνη πότε θα κάνει το μεγάλο βήμα; Η ντουλάπα στη σοφίτα κρύβει όλες τις απαντήσεις αλλά φοβάται να αντιμετωπίσει την αλήθεια. Ποια ήταν, πως και γιατί βρέθηκε στο Πέτρινο σπίτι; Και εκείνο το σβηστό τσιγάρο θα το ανάψει ή θα το βάλει πίσω στο πακέτο;

Ένα σουρεαλιστικό μυθιστόρημα για το μετέωρο βήμα που καλείται να κάνει ο άνθρωπος λίγο πριν το Πέρασμα. Πέρασμα για που όμως; Η Μαρία Σούμπερτ μας αφήνει να το φανταστούμε. Γιατί κάποιοι αποφασίζουν να προχωρήσουν και κάποιοι άλλοι να γυρίσουν πίσω. Όλοι τους όμως έχουν να αφηγηθούν κάτι από τη ζωή τους. Άνθρωποι που περνούν από το Πέτρινο σπίτι καταθέτουν τις δικές τους ιστορίες σαν μια κάθαρση για τον εαυτό τους. Σαν να θέλουν να ελαφρύνουν τον εαυτό τους από όλα τα βάρη μιας ζωής. Εξομολογητής τους η Βενετία η οποία όμως απλά ακούει. Δεν επιτρέπεται να παρεμβαίνει, να καθοδηγεί. Πρέπει οι ίδιοι οι επισκέπτες της να αποφασίσουν. Μόνοι τους. Τι είναι αυτό που μας βοηθάει να προχωρήσουμε παρακάτω; Τι είναι αυτό που χρειάζεται για να κάνουμε το επόμενο βήμα;

Η συγγραφέας με απλή και στρωτή γραφή περνάει στο χαρτί όλους εκείνους τους λόγους που μας κρατάνε στάσιμους στη ζωή εμποδίζοντας μας να αλλάξουμε τη ρότα της, τον τρόπο που βλέπαμε τα πράγματα μέχρι τώρα, να αναθεωρήσουμε στιγμές και καταστάσεις, να στηριχτούμε στα δικά μας πόδια, να ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία. Το «Πριν το πέρασμα» δεν σημαίνει μόνο το πέρασμα που σηματοδοτεί ο θάνατος. Ο καθένας από εμάς μπορεί να δώσει τη δική του ερμηνεία. Ίσως αποτελέσει κι ένα μάθημα ζωής αυτό το βιβλίο. Οι ιστορίες που λαμβάνουν χώρα μέσα στις σελίδες του σίγουρα θα βρουν αποδέκτες αρκετούς από εμάς καθώς το διαβάζουμε. Μπορεί να αναγνωρίσουμε στοιχεία του εαυτού μας, πτυχές της ιδιοσυγκρασίας μας, κομμάτια από τις σκέψεις μας, κάτι από όλα αυτά που κρατάμε μέσα μας και δεν μας αφήνουν να σηκώσουμε το πόδι μας και να κάνουμε το επόμενο βήμα. Όταν αδειάσουμε την ψυχή μας από όσα μας βαραίνουν θα ανοιχτεί διάπλατα και ξεκάθαρα μπροστά μας η συνέχεια της ιστορίας μας.

Ένα ιδιαίτερο βιβλίο που βαδίζει στα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας αποσυνδέοντας μας από την απτή πραγματικότητα που γνωρίζουμε αλλά παράλληλα πατώντας γερά σε αυτήν ώστε να αισθανθούμε πιο οικεία με όσα διαδραματίζονται στις σελίδες του. Ένα βιβλίο που μας δείχνει πόσο ίδιοι είμαστε μεταξύ μας, πόσο συμπίπτουν οι ζωές μας, πόσο ανάγκη έχουμε να αφηγηθούμε τις ιστορίες μας για να αλαφρύνουμε την ψυχή μας, το μέσα μας και να αποφασίσουμε να αντιμετωπίσουμε ότι θα έρθει μετά. Ότι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Όταν αντιληφθούμε τι θέλουμε να κάνουμε, θα διαβούμε τη μεγάλη μεταλλική πύλη του Πέτρινου σπιτιού, θα αποχαιρετίσουμε τη Βενετία και θα προχωρήσουμε παρακάτω. Εσείς αλήθεια πόσο έτοιμοι είστε να έρθετε αντιμέτωποι με τον εαυτό σας και να αλλάξετε τη ζωή σας;