Ο Ζαν Κερβελλά, ένας γερο-θαλασσόλυκος συνταξιούχος πια, παγιδευμένος λόγω απόσυρσης και ηλικίας από την ακινησία της στεριάς, αναπολεί τη ναυτική του ζωή και τα χρόνια εκείνα που τα μπράτσα του ήταν στιβαρά και μπορούσε να θέλγει τις γυναίκες σε κάθε λιμάνι. Η ζωή του σημαδεύτηκε από δράματα, όπως η απιστία της γυναίκας του και ο θάνατος της μονάκριβης κόρης τους. Η μελαγχολία που φέρνει το αναπόδραστο πέρασμα του χρόνου, η πλήξη της καθιστικής ζωής, γίνονται ο κανόνας της καθημερινότητάς του. Για να καταπολεμήσει τον πειρασμό του καλέσματος της ανοιχτής θάλασσας, καταφεύγει στις αναμνήσεις του, ενώ τον εγκαταλείπουν οι δυνάμεις του και παρασύρεται σιγά-σιγά προς το τέρμα του βίου του.