Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
10-11-2018 00:15
Είναι αλήθεια πως περίμενα πολλά, έχοντας διαβάσει την περίληψη του μυθιστορήματος. Το θέμα δυνατό, πρόσφορο για ανάπτυξη, ήταν φοβερά ελκυστικό για μένα σαν αναγνώστρια.Η κεντρική ηρωίδα μία σαραντάχρονη ανθοπώλισσα, η Έλλα, γίνεται μάρτυρας συζητήσεων μεταξύ δύο κοριτσιών και δύο αγοριών στο τρένο για το Λονδίνο. Τα κορίτσια, η Άννα και η Σάρα, μόλις είχαν τελειώσει το σχολείο και το δώρο των γονιών τους είναι ένα Σαββατοκύριακο μακριά τους. Τα αγόρια μόλις έχουν αποφυλακιστεί και προτείνουν στα κορίτσια να τα συνοδεύσουν στις εξόδους τους. Στο άκουσμα των συζητήσεων, η Έλλα πανικοβάλλεται και σκέφτεται να τηλεφωνήσει στους δικούς τους. Πρυτανεύει η λογική, του να μην μπερδεύομαι σε ξένες υποθέσεις, και υποχωρεί. Την επόμενη ημέρα η Άννα εξαφανίζεται. Και εκεί αρχίζουν οι τύψεις να κατατρώνε την Έλλα.Το μυθιστόρημα είναι χωρισμένο σε μικρά κεφάλαια, με κάθε έναν ήρωα να διεκδικεί τη δική του θέση, ανάλογα με τη ροή της ιστορίας. Με πρωτοπρόσωπη γραφή είναι δοσμένη η αφήγηση από την πλευρά της Έλλα, της κεντρικής ηρωίδας, και με τριτοπρόσωπη των υπόλοιπων ηρώων. Από τεχνικής πλευράς δεν είναι καθόλου κουραστική η εναλλαγή γραφής και σε συνδυασμό με τα μικρά κεφάλαια, δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να το διαβάσει άνετα και γρήγορα.Τα θέματα που τίθενται επί τάπητος, σ΄αυτό το βιβλίο, είναι πολλά. Η αποξένωση των ανθρώπων μεταξύ τους, το λάθος της αποστασιοποίησης ενός ατόμου από κάτι που δεν τον αφορά και που μπορεί όμως να έχει μοιραία αποτελέσματα, τα μυστικά ή ακόμη και οι εγκληματικές παραβλέψεις μέσα σε μία οικογένεια, η δύναμη των ΜΜΕ που πολλές φορές μπορεί να αποβεί επιζήμια.Μπορεί οι προθέσεις της συγγραφέως να ήταν να δώσει στο κοινό της ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ, όμως το γεγονός είναι, πως εστίασε περισσότερο στις επιπτώσεις της εξαφάνισης της Άννας, από το να επικεντρωθεί στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας κατάλληλης για το είδος αυτό της μυθιστορίας. Προτίμησε να στοχεύσει στα οικογενειακά μυστικά που βγαίνουν στην επιφάνεια, στη διατάραξη των σχέσεων στα μέλη των οικογενειών και να τονίσει, σε υπερβολικά πολλές αποστροφές του λόγου, το ερώτημα, τι θα έπρεπε να κάνω, είτε αυτό προέρχεται από την Έλλα, είτε από άλλους ήρωες.Αλλά και πάλι η εστίαση στο πρόσωπο της κεντρικής ηρωίδας κατέληξε να είναι μία διαρκής υπενθύμιση των τύψεων που την κατέτρωγαν. Βρήκα τις αντιδράσεις της αρκετά υπερβολικές και τις πράξεις της μη ρεαλιστικές και αδικαιολόγητες όταν η ιστορία προχωρεί και εκείνη δέχεται απειλές. Άσκοπες επίσης για ένα ψυχολογικό θρίλερ είναι οι περιγραφές πάνω στη δουλειά της ηρωίδας της – είναι ανθοπώλισσα – γιατί ανακόπτουν τη ροή του βιβλίου προς τον κύριο στόχο.Ίσως γι΄αυτούς τους λόγους δεν ένιωσα την αγωνία ή την έξαψη που πρέπει να νιώθουμε σε ένα ψυχολογικό θρίλερ.Η απάντηση στο ερώτημα whodunit έρχεται ελάχιστα πριν το τέλος - σίγουρα ήταν έκπληξη - θα προτιμούσα όμως κάποια αμυδρά σημάδια να με οδηγούν στον ή στην δολοφόνο, ώστε να έχω την ικανοποίηση πως τα κατάφερα να τον/την βρω, ή ακόμη και την αίσθηση πως απέτυχα, αν και τα είχα μπροστά μου.Πιστεύω πως η μισή γοητεία σε ένα ψυχολογικό θρίλερ ή σε ένα καθαρόαιμο αστυνομικό είναι να βρίσκεις ίχνη εδώ και εκεί σκορπισμένα, που θα σε οδηγούν στη λύση του.Θετικά στοιχεία :Άνετη εναλλαγή πρωτοπρόσωπης και τριτοπρόσωπης γραφήςΜικρά κεφάλαιαΚαλή ανάπτυξη κοινωνικών θεμάτων Αρνητικά στοιχεία :Έλλειψη έντασης και αγωνίας.Μέτρια ανάπτυξη χαρακτήρων.Λίγο πριν το τέλος η αποκάλυψη, απρόσμενη, χωρίς όμως κάποια απαραίτητη προετοιμασία του αναγνώστη.
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι