Μάης του 1968, Παρίσι, οδοφράγματα, κι όμως, όλα τα κοκτέιλ δεν είναι κοκτέιλ μολότοφ. Όχι μακριά από το Καρτιέ Λατέν, όπου οι φοιτητές στήνουν οδοφράγματα, το θρυλικό ξενοδοχείο Meurice έχει ουσιαστικά καταληφθεί από το προσωπικό του, που εφαρμόζει την τόσο της μόδας τότε "αυτοδιαχείριση". Θα μπορέσει, άραγε, να γίνει εκεί η απονομή του βραβείου Ροζέ Νιμιέ σε έναν νεαρό συγγραφέα, είκοσι δύο μόλις ετών, που λέγεται Πατρίκ Μοντιανό;
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, η απονομή του βραβείου, χορηγός του οποίου είναι η ζάπλουτη Αμερικανίδα Φλόρενς Γκουλντ, συνοδεύεται από γεύμα στο Meurice. Να, όμως, που η απονομή συμπίπτει φέτος με τη φοιτητική εξέγερση. Πώς θα επηρεαστούν από τα γεγονότα επιφανείς πελάτες όπως ο Σαλβαδόρ Νταλί και ο Ζαν Πολ Γκεττύ, "ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο", αλλά και συγγραφείς όπως ο Πολ Μοράν, ο Ζακ Σαρντόν ή ο Αντουάν Μπλοντέν; Αλλά και πώς θα τις ζήσει αυτές τις μέρες, "που συγκλόνισαν τη Γαλλία", το ξενοδοχείο Meurice; Μια διασκεδαστική όσο και αιχμηρή σάτιρα της γαλλικής διανόησης, αλλά και της ανθρώπινης ματαιοδοξίας γενικότερα.