Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
29-11-2018 19:23
Η Shari Lapena μας χάρισε το τρίτο της βιβλίο, ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα, σε μετάφραση Καίτης Αλεξανδρή, γεμάτο σοκαριστικές ανατροπές, μυστικά και ψέματα.
Με ρεαλιστικό τρόπο μας παρουσιάζει την ιστορία ενός ζευγαριού που μόλις πριν από έξι μήνες απέκτησαν την κορούλα τους και αποφασίζουν να πάνε για φαγητό στο διπλανό τους διαμέρισμα, (ξέρετε, οι πρώτες δειλές και σύντομες έξοδοι μετά το μωρό…) αφήνοντας, με προτροπή των γειτόνων τους, μόνο του το μωρό που κοιμάται. Ανά τακτά διαστήματα, πηγαινοέρχονται εναλλάξ για να βεβαιωθούν πως όλα βαίνουν καλώς, ενώ έχουν μαζί τους και μόνιτορ ενδοεπικοινωνίας με το μωρό. Θα μου πείτε, δεν διακρίνετε καμία ένταση ως εδώ (μόνο απερισκεψία!)…
Στον τελευταίο έλεγχο όμως, κοντά στα μεσάνυχτα, βρίσκουν μια άδεια κούνια! Και τότε αρχίζει ο πανικός και η ασφυξία… Ένστολοι και ντετέκτιβ γεμίζουν άμεσα το σπίτι τους με σκοπό να στρατοπεδεύσουν εκεί μέχρι να βρεθεί το μωρό, την ώρα που το ζευγάρι πνίγεται στην απόγνωση και στην επίρριψη ευθυνών.
Ο Μάρκο και η Ανν κάθονται στο τραπέζι της κουζίνας, προσπαθώντας να φάνε πρωινό. Ούτε καν έχουν αγγίξει το φρυγανισμένο τους ψωμί. Κι οι δυο ζουν κυρίως με καφέ και απόγνωση.
Ίσως το καλύτερα σχεδιασμένο ψυχολογικό θρίλερ της χρονιάς… Όχι τυχαία παγκόσμιο best seller σε 25 χώρες έκδοσης.
Η Ανν και ο Mάρκο Κόντι μοιάζουν να τα έχουν όλα -μια σχέση αγάπης, ένα υπέροχο σπίτι και ένα όμορφο μωρό, την μικρή Κόρα. Αλλά μια νύχτα, όταν βρίσκονται δίπλα, σε ένα δείπνο, γίνεται τρομερό έγκλημα. Η υπόνοια επικεντρώνεται άμεσα στους ίδιους. Αλλά η αλήθεια είναι μια πιο περίπλοκη ιστορία.
Ενα περιστρεφομενο ταξιδι ψευδους, προδοσιας και μυστικων μεταξυ συζυγων, αφου ολοι ειναι εν δυναμει συνδεδεμενοι, υπευθυνοι και ενοχοι…
Αυτό που ακολουθεί είναι η καταστροφική νεύρωση μιας οικογένειας -μια ψυχρή ιστορία εξαπάτησης, διπλωματικότητας και απιστίας που εγγυημένα θα σας κρατήσουν με κομμένη την ανάσα, σε αγωνία και εγρήγορση μέχρι την τελική συγκλονιστική συστροφή.
Ένα παιδί έχει απαχθεί ενώ οι γονείς του είναι δίπλα.
Τι έπεται; Μόνο το χάος!
Ποιος θα μπορούσε να είναι πίσω απ΄ όλο αυτό και γιατί;
Ως που σε ωθει το χρημα και η αναγκη για αποκτηση του, ανεξαρτητα απ’ τις συνεπειες;
Μήπως έγινε κάποιο ατύχημα απ΄ τη μαμά που έπασχε από επιλόχεια κατάθλιψη; Μήπως ο μπαμπάς, που τα πεθερικά πίστευαν πως δεν είναι η κατάλληλη επιλογή για γαμπρός, χρειαζόταν μια οικονομική ενίσχυση και σκαρφίστηκε μια εικονική απαγωγή; Μήπως έφταιξε η baby-sitter που τελικά δεν πήγε; Ή μήπως το φιλικό διπλανό ζευγάρι που δεν ήθελε το μωρό στο δείπνο, καθώς δεν άντεχε τη γκρίνια του;
Κεκλεισμένων των θυρών διαδραματίζεται ένας αληθινός απολογισμός των περιστατικών. Ο ντετέκτιβ Ράσμπακ (ευχάριστη έκπληξη το ερευνητικό δίδυμο) ξέρει ότι το αναστατωμένο ζευγάρι κρύβει κάτι. Τόσο η Ανν όσο και ο Mάρκο ανακαλύπτουν ο ένας για τον άλλον σύντομα ότι διατηρούν μυστικά, μυστικά που έχουν φυλάξει εδώ και χρόνια.
«Είμαι πιο δυνατή απ’ όσο νομίζεις», λέει η Ανν. Ακούγεται μια ανεπαίσθητη υστερία στη φωνή της. Αφήνει κι αυτή το φλιτζάνι, γέρνει μπροστά στο τραπέζι και λέει: «Έχασα το μωρό μου. Τι θα μπορούσε να μου κάνει κακό τώρα πια;»
Η συγγραφέας, θεωρώ, ήθελε να ξεδιπλώσει την ιστορία και όχι τόσο να εστιάσει στους διαφορετικούς χαρακτήρες. Πάντως παρατηρώ ενδιαφέρουσα ανάπτυξη σχέσεων. Κάποιοι θα το χαρακτήριζαν κακόβουλο και παρατραβηγμένο σενάριο. Οι περισσότεροι θα ήθελαν το μωρό να βρεθεί, αλλά, κάπου σαν η ιστορία να εστιάζεται περισσότερο στην ταυτότητα του απαγωγέα αντί για το μέρος που βρίσκεται το μωρό. Για μένα, αυτό το έκανε να διαφέρει. Γιατί, μαθαίνοντας σχετικά νωρίς ποιος απήγαγε το μωρό, δεν αφιερωνόμαστε καλύτερα στο πώς η συγγραφέας επιλέγει να ξετυλίξει την ιστορία με τους εμπλεκόμενους;
Σίγουρα, η ροή του τρέχει, σαν η συγγραφέας να σε εξαναγκάζει να διαβάζεις ακόμα μία κι άλλη μία κι έπειτα μία τελευταία ή προτελευταία σελίδα, για να μάθεις τι έγινε τελικά. Θα βρείτε πολλά κοινά στοιχεία με τους πρωταγωνιστές. Γιατί ο μπαμπάς πέρναγε τόσο καλά στο δείπνο ενώ η μαμά ανυπομονούσε να γυρίσει σπίτι; Γιατί ο μπαμπάς επέμενε να πάνε στο διπλανό σπίτι και να αφήσουν το παιδί αφύλαχτο, ενώ η μαμά θα θυσιαζόταν, ακόμα κι αν το είχε περισσότερο ανάγκη να βγει; Σε κάνει ένοχο αυτό; Γιατί κάθε κίνηση του μπαμπά τον κάνει να μοιάζει ότι φλερτάρει με την αδύνατη και πανέμορφη, χωρίς παιδιά, γειτόνισσα;
Αλλά, ακόμα κι αν καταφέρει να τα κάνει όλα αυτά, ποτέ μα ποτέ δεν θα μπορέσει να βρει τη γαλήνη. Το ξέρει αυτό. Θα ζει για την Κόρα και για την Ανν. Θα βεβαιωθεί ότι θα τους χαρίσει μια ζωή όσο πιο ευτυχισμένη γίνεται. Τους το χρωστάει αυτό. Δεν έχει σημασία αν εκείνος θα είναι ευτυχισμένος ή όχι· απεμπόλησε οποιοδήποτε δικαίωμα στην ευτυχία.
Οταν ζωντανευει ο χειροτερος εφιαλτης του καθε γονιου…
Πόσο καλά γνωρίζεις τους κοντινούς σου ανθρώπους;
Τον προδίδει; Θα πάρει το μέρος του πατέρα της και θα τον αφήσει ξεκρέμαστο; Επειδή πιστεύει τον πατέρα της περισσότερο απ’ αυτόν; Ή επειδή είναι πρόθυμη να θυσιάσει τον άντρα της προκειμένου να πάρει πίσω το μωρό της;
Πρόκειται σίγουρα για μια πολύ δυνατή και ευανάγνωστη ιστορία ενός οικογενειακού δράματος, η καρδιά της οποίας χτυπάει σ’ έναν φρενήρη και εθιστικό ρυθμό. Αν δεν την αγαπήσεις, σε καμία περίπτωση δεν θα σε απογοητεύσει.
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι