Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
13-04-2020 01:58
Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Ανατρεπτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή
Κατά
Δυο μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, σ’ένα απομονωμένο αλπικό χωριό, το Αβεσό, μια 15χρονη κοπέλα, η Άννα Λου Κάστνερ, εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Το γεγονός έχει δημοσιοποιηθεί, έχει πάρει εθνικές διαστάσεις και μια ομάδα επίλεκτων αστυνομικών καταφθάνουν στο Αβεσό για να εξιχνιάσουν την υπόθεση. Αρχηγός της ομάδας είναι ο επιθεωρητής Φόγκελ, ο οποίος χρησιμοποιεί ανορθόδοξες μεθόδους και όχι τόσο θεμιτά μέσα. Για εκείνον δεν έχει τόση σημασία αν θα βρει τον πραγματικό ένοχο. «Κανείς δεν θέλει πραγματικά στο τέλος της ημέρας την αλήθεια ή την δικαιοσύνη. Όλοι ψάχνουν έναν θύτη», υποστηρίζει ο Φόγκελ. Αρκεί κάποιος που να συγκεντρώνει επάνω του τις πιο πολλές ενοχοποιητικές ενδείξεις και αυτόματα να θεωρηθεί ο ένοχος. Τα γεγονότα διαστρεβλώνονται και όλοι είναι πιθανοί ύποπτοι. Μετατρέπει λοιπόν την όλη υπόθεση σε τηλεοπτικό θέαμα, έχει όλα τα φώτα της δημοσιότητας στραμμένα επάνω του, τονώνοντας έτσι τον ναρκισσισμό και την ματαιοδοξία του.
Το τέλειο θύμα για τον Φόγκελ είναι ένας καθηγητής φιλολογίας, ο Λόρις Μαρτίνι, ο οποίος διδάσκει στο ίδιο σχολείο που πήγαινε και η εξαφανισμένη Άννα Λου. Αποδείξεις δεν μπορεί να βρει, οι ανώτεροί του τον πιέζουν για την άμεση επίλυση της υπόθεσης, τα ΜΜΕ καραδοκούν να τον «σταυρώσουν» σε περίπτωση αποτυχίας, οπότε ο Φόγκελ καταφεύγει στην εύκολη λύση και στο «μαγείρεμα» των αποδείξεων, έτσι ώστε όλα να οδηγούν στον Μαρτίνι. Κανείς δεν αμφισβητεί τον Φόγκελ και τις αδιάσειστες αποδείξεις που παρουσιάζει, ο Μαρτίνι κρίνεται ένοχος και φυλακίζεται. Η ιστορία όμως τελειώνει εδώ; Ποιος είναι ο πραγματικός ένοχος; Και τι απέγινε η Άννα Λου Κάστνερ;
Ο Καρρίζι δημιουργεί μια ομιχλώδη ατμόσφαιρα και χρησιμοποιώντας με μαεστρία έξυπνα τεχνάσματα μαγνητίζει και καθηλώνει τον αναγνώστη. Το αστυνομικό αυτό μυθιστόρημα έχει άρτια δομημένη και σύνθετη πλοκή και είναι γραμμένο σε τριτοπρόσωπη αφήγηση. Ένα βιβλίο γεμάτο ένταση, μυστήριο και αγωνία με ένα τέλος άκρως ανατρεπτικό, που σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Συστήνεται ανεπιφύλακτα 10/10.
* Ο πρώτος κανόνας κάθε μεγάλου μυθιστοριογράφου είναι η αντιγραφή. Κανείς δεν το παραδέχεται, αλλά όλοι εμπνέονται από ένα προγενέστερο έργο ή από κάποιον άλλο συγγραφέα. ----> σελίδα 142
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι