Από τις 9 μέχρι τις 13 Σεπτεμβρίου του 1971 στη Νέα Υόρκη, οι κρατούμενοι της φυλακής "Άττικα" πήραν τον έλεγχό της και κοινοποίησαν μια σειρά αιτημάτων στη διοίκηση της φυλακής, τον επίτροπο σωφρονισμού Russel Oswald, τον κυβερνήτη της Νέας Υόρκης Nelson Rockfeller, σε εκπροσώπους της μαύρης κοινότητας, σε δημόσια πρόσωπα και δημοσιογράφους, ενώ παράλληλα κράτησαν 40 σωφρονιστικούς υπαλλήλους ως ομήρους. Μετά από τέσσερις ημέρες άκαρπων διαπραγματεύσεων, ο N. Rockfeller διέταξε την επανακατάληψη της φυλακής, κατά τη διάρκεια της οποίας οι δυνάμεις του νόμου και της τάξης δολοφόνησαν 39 ανθρώπους, ανάμεσά τους και 10 ομήρους, σε μια σφαγή διάρκειας 15 λεπτών. Η επιτροπή MacKay, που συστήθηκε από την πολιτεία της Νέας Υόρκης και την αποτελούσαν δικαστές που θα ερευνούσαν τις συνθήκες κατάληψης και επανακατάληψης της φυλακής, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι "με εξαίρεση τη σφαγή των ινδιάνων στα τέλη του 19ου αιώνα, η επίθεση της πολιτειακής αστυνομίας, η οποία έδωσε τέλος στην τετραήμερη εξέγερση, υπήρξε η αιματηρότερη μονοήμερη αναμέτρηση μεταξύ αμερικάνων από το τέλος του εμφυλίου πολέμου".

Σαράντα πέντε χρόνια μετά την εξέγερση στις φυλακές Άττικα, έχουν γραφτεί στις ΗΠΑ χιλιάδες σελίδες για τις αιτίες, τις αφορμές, τις επιπτώσεις της. Η κοινωνική, η πολιτική και η δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης απασχόλησαν και απασχολούν σε βαθμό τέτοιο ώστε να υπάρχει μια πολύ ογκώδης κινηματική και ακαδημαϊκή βιβλιογραφία.

Η καταγραφή αυτή δεν φιλοδοξεί να φωτίσει το ζήτημα σε όλο του το βάθος αλλά να αποτελέσει μια πρώτη βασική ενημέρωση καθώς είναι ένα ζήτημα σχεδόν άγνωστο στην ελληνική βιβλιογραφία.

Τ.Θ.