Μία μελέτη του Δρ. Χανς Κλώι για το κοσμοείδωλο που χαρακτηρίζει κάθε εποχή, με έμφαση στη δική μας: για την πορεία του από τη γένεση ως την κατάρρευση, τη διαδικασία μετάβασης από το ένα κοσμοείδωλο στο επόμενο.

"... Όταν, τελικά, το νέο κοσμοείδωλο επιβληθεί πλήρως, τότε αποβαίνει το ακλόνητο θεμέλιο κάθε δημιουργικότητας, η οποία όμως δεν επιφέρει καμία πλέον άξια λόγου μεταβολή στο σύνολο, μόνο συμβάλλει στη συμπλήρωσή του στις λεπτομέρειες. Είναι η στιγμή κατά την οποία το κοσμοείδωλο εκπέμπει μία ισχυρότατη ακτινοβολία προς όλους τους τομείς της ζωής, του πολιτισμού, της διαπλάσεως της ανθρώπινης κοινωνίας. Το τελευταίο στάδιο, η παρακμή, συμπίπτει πάντοτε με την εμφάνιση των προάγγελων του νέου κοσμοειδώλου που έρχεται. Άλλωστε, το κοσμοείδωλο ποτέ δεν φθάνει στην τελειότητα. Όπως καθετί το εγκόσμιο, υποτάσσεται και αυτό στη νομοτέλεια της γενέσεως, της αναπτύξεως και του αφανισμού..."