Μια νέα σειρά περιπετειών ήρθε να κατακτήσει το αναγνωστικό κοινό των 8 ετών και πάνω. Ο Στέλιος ο Μπούφος, ο καλυτεροχειρότερος ντετέκτιβ του κόσμου, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας και με έκανε να διασκεδάσω αφάνταστα! Γέλιο, μυστήριο, παραστατική εικονογράφηση που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αφήγησης, ρεαλιστική απεικόνιση του κόσμου και των αντιλήψεων ενός μικρού παιδιού και έξυπνοι διάλογοι. Στα βιβλία πρωταγωνιστεί μια αχτύπητη παρέα, διαλεγμένη προσεκτικά για να συμπληρώσει τον γκαφατζή Στέλιο: το αδερφάκι του, ο Ιάσονας, οι γονείς του, η χελώνα Πάτροκλος και οι φίλοι του, Ισίδωρος και Μανόλης! Μάλιστα ο Στέλιος είναι τόσο μπούφος που ακόμη και η σελιδαρίθμηση των βιβλίων του είναι βαλμένη ανάποδα!

Στο πρώτο βιβλίο της σειράς, «Το πρώτο μου μυστήριο», ένας κλέφτης ταράζει τη γειτονιά, αφήνοντας πίσω του… μαρούλια! Ποιος είναι αυτός ο κλέφτης και τι σκοπούς έχει; Θα καταφέρει ο Στέλιος να λύσει αυτήν την υπόθεση, παρά τις αμφιβολίες της μητέρας του; Τι τα θέλει όλα αυτά τα ετερόκλητα αντικείμενα που μαζεύει; Θα μπορέσει να φτιάξει μια σωστή παγίδα ή ο κλέφτης θα τον ξεγελάσει;

Η μαμά, όπως κάθε μαμά του πλανήτη, βλέποντας τους χάλια βαθμούς του Στέλιου, αποφασίζει να του απαγορεύσει κάθε κινητό ή τάμπλετ που χρησιμοποιούσε ο γιος της, με την πιο ξεκαρδιστική σκηνή μάνας-γιου που έχω διαβάσει ως τώρα: «-Για μερικούς κακούς βαθμούς. Σιγά το πράγμα. -Αλήθεια, μαμά; Δε σε πείραξε; -Όχι, δε με πείραξε. ΜΕ ΕΚΑΝΕ…. ΕΞΑΛΛΗΗΗΗΗΗΗΗ! Το πόσο έξαλλη είναι η μαμά το καταλαβαίνουμε στο σπίτι από τα Ήτα. Σήμερα… χτύπησε 18 βαθμούς της κλίμακας Ήτα» (σελ. 85).

Η ιστορία ξετυλίγεται απίστευτα γρήγορα και συναρπαστικά. Οι μέθοδοι που ακολουθεί ο Στέλιος και γενικότερα η αναλυτική του σκέψη δίνουν την ευκαιρία στον συγγραφέα Γιώργο Κωνσταντινίδη να αναπτύξει ένα πλούσιο και ποικίλο λεξιλόγιο και στον εικονογράφο Σωτήρη Μητρούση να εικονογραφήσει ένα τρελό, σουρεαλιστικό και ταυτόχρονα τόσο αληθινό περιβάλλον που δε σταμάτησα στιγμή να γελάω. Το μάτι μου πήγαινε πότε στο κείμενο, πότε στα σκίτσα και ζούσα την κάθε στιγμή λες και ήμουν μπροστά! Τα σκίτσα είναι απόλυτα καρτουνίστικα, χωρίς περιττές λεπτομέρειες και πολύ παραστατικά. Γκάφες, χαζομάρες, ό,τι θεωρείται λογικό στο μυαλό ενός παιδιού (κι ενός νηπίου, εντάξει, Ιάσονα, είσαι κι εσύ στο βιβλίο) δημιουργούν μια ιστορία ανατρεπτική, ευρηματική και πανέξυπνη. Άδειασε το νεσεσέρ της μαμάς («νασανσέρ», συγνώμη), κατέστρεψε τη στράτα του αδερφού του (και το μισό μπάνιο), έσπασε τη σφουγγαρίστρα… τι να πρωτογράψω… Κι όλα αυτά γιατί; Χμ…

Κι όμως μέσα από το χιούμορ και τη μεθοδολογία που ακολουθεί ο Στέλιος, βγαίνει ένας τρόπος σκέψης που μπορεί να υιοθετήσουν οι μικροί αναγνώστες και να καταλάβουν εύκολα τη λογική ως ιδέα και ως εφαρμογή. Δηλαδή: «Για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να κάνω κάτι άλλο και όταν γίνει αυτό θα έχει ως συνέπεια εκείνο». Είναι μια έξυπνη μέθοδος που θα βοηθήσει τα παιδιά να καταλάβουν το αίτιο και το αιτιατό (καλά, μην τους πείτε έτσι, προτιμήστε το βιβλίο του Μπούφου), θα αντιληφθούν καλύτερα την αλληλουχία των γεγονότων γύρω τους και πολλά άλλα.

Ο Στέλιος λοιπόν, σα να μη φτάναν όλα τα άλλα (κατεστραμμένο σπίτι, τραυματισμένος μπαμπάς -τι έπαθε; ε, δε θα τα αποκαλύψω και όλα!-, βαμμένος αδερφός), αποφάσισε να διαβάσει και Ιστορία (κεφάλαιο: Περικλής!), φτάνοντας τη μητέρα του στα όρια της υστερίας: «-Λοιπόν, έφτιαξε τα Προπύλαια… τον Παρθενώνα… -Ποιος ασχολήθηκε με όλα αυτά; -Ε, θα είχε χτίστες, πατωματζήδες, κουζινάδες. Τόσοι δουλεύανε, πού να τους ξέρω εγώ όλους αυτούς;» (σελ. 39-38!).

«Το πρώτο μυστήριο του Μπούφου» είναι μια θεότρελη, διασκεδαστική και καλογραμμένη ιστορία, που συνδυάζει τη μάθηση με τη διασκέδαση και περιγράφει ανερυθρίαστα κωμικά έναν συναρπαστικό μικρόκοσμο που θα λατρέψουν τα μικρά παιδιά! Είναι μια έξυπνη ιδέα, δοσμένη σωστά, καλοδουλεμένη και εικονογραφημένη με τον τρόπο που θέλουν οι αναγνώστες ηλικίας 8 ετών και πάνω. Αγωνία και χιούμορ σε έναν σωστό και ιδανικό συνδυασμό. Κι όπως λέει ο Στέλιος στο τέλος: «Μην τα βάζετε μαζί μου! Μόλις άρχισα!» (σελ. 8!).