Τα διλήμματα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας σήμερα, απαιτούν ομοψυχία, ενότητα και αλληλεγγύη, μα πάνω από όλα κοινωνικό διάλογο. Γιατί μόνο μέσα από τη σύνθεση θα μπορέσουμε να βρούμε λύσεις και απαντήσεις, αλλά και να εξασφαλίσουμε την αναγκαία συναίνεση σε κομβικά ζητήματα όπως είναι η ανάπτυξη, η απασχόληση και οι προκλήσεις των σύγχρονων τεχνολογικών εξελίξεων. Φυσικά και δεν είναι εύκολο: είναι όμως αναγκαίο προκειμένου να αποφύγουμε τη σύγκρουση. Οι αντιπαραθέσεις πρέπει επιτέλους να δώσουν τη θέση τους στο γόνιμο διάλογο με γνώμονα τον άνθρωπο, την κοινωνία και το μέλλον αυτού του τόπου και των παιδιών μας. Πρέπει να σταθούμε υπεύθυνα και να αναλάβουμε πρωτοβουλίες που θα αποτρέπουν την περαιτέρω διολίσθηση σε αυταρχικότητα, εθνική απαξία και ασημαντότητα.
Έχοντας την τιμή να εκλεγώ στο αξίωμα του Προέδρου της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής Ελλάδας, ενός ευρωπαϊκού θεσμού που αποτελεί συνταγματικά κατοχυρωμένο βήμα οργανωμένου διαλόγου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, έδωσα εξαρχής στον εαυτό μου, τα μέλη και τους φορείς μας την εξής υπόσχεση: ότι θα προσπαθήσω σθεναρά και παρά τις σημερινές αντιξοότητες να στηρίξω το θεσμό του διαλόγου με διαφάνεια και υπευθυνότητα. Θα καλέσω όλους ξανά και ξανά να καταθέσουν τις προτάσεις τους για έξοδο από την κρίση, να συνεργαστούν, να μιλήσουν μεταξύ τους ειλικρινά, να αισθανθούν τα προβλήματα της κοινωνίας και να δείξουν την αλληλεγγύη που τόσο πολύ χρειαζόμαστε σήμερα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η ΟΚΕ θα είναι εδώ και θ\' αποτελεί σταθερό σημείο πρωτοβουλιών διαλόγου, σύνθεσης ιδεών και απόψεων. Θα είναι σύμμαχος σε κάθε προσπάθεια μετάβασης, από την Ελλάδα με τις παθογένειες του χθες, σε μια σύγχρονη αναγεννημένη Ελλάδα. Θεωρώ άλλωστε ότι το ίδιο το έργο μας το έχει αποδείξει. Τόσο το 2015, όσο και το 2016 και το 2017, η Επιτροπή μας επεδίωξε να έχει μία δυναμική παρουσία μέσω έκδοσης γνωμοδοτήσεων, διοργάνωσης ημερίδων και διεθνών εκδηλώσεων, αλλά και πληθώρας άλλων αξιόλογων δράσεων και συνεργασιών, ενώ με την αρθρογραφία και τις παρεμβάσεις μου κατά καιρούς, προσπάθησα να δώσω ένα στίγμα των θέσεων, των συμπερασμάτων και του οράματος μου για τη σύγχρονη Ελλάδα.
Με την έκδοση που κρατάτε στα χέρια σας, εύχομαι να γίνετε κοινωνοί των παραπάνω προβληματισμών, να εμπνευστείτε, ακόμα και να διαφωνήσετε, αρκεί όμως να κινητοποιηθείτε. Γιατί αν η κρίση μας έδωσε ένα μάθημα θα έλεγα με σιγουριά πως αυτό είναι ότι πρέπει ν\' αλλάξουμε νοοτροπία στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και να μην τον βλέπουμε πλέον μόνο σαν μονάδα, αλλά ως μέρος του όλου. Είναι μέσα από ατομικές και συλλογικές υπερβάσεις που θα καταφέρουμε να ανοίξουμε μια νέα σελίδα για τούτο τον τόπο.

Γιώργος Βερνίκος