Για πρώτη φορά ο ΣΕΒ καταγράφει διαδρομές της ιστορίας του μέσα από τη συνεισφορά και το έργο μελών του, με μακρά παρουσία στη διοίκησή του και με μακρά επίσης θητεία σε βασικούς τομείς δράσης του Συνδέσμου, αξιοποιώντας κυρίως τον πλούτο του Αρχείου του.

Ο Νίκος Αναλυτής (1930-2012), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΕΒ από το 1980 έως το 2004, επί σχεδόν μία 25ετία, υπηρέτησε σταθερά και με συνέπεια τον τομέα των εργασιακών σχέσεων, μετέχοντας σε διαπραγματεύσεις και διαβουλεύσεις μεταξύ εργαζομένων και εργοδοσίας σε ποικίλες καμπές της σύγχρονης πολιτικής και οικονομικής ιστορίας της χώρας. Υπήρξε μια μορφή κοινής αποδοχής, που έχαιρε εκτίμησης από όλες τις πλευρές, που αναγνωρίστηκε για την καθοριστική συμβολή του στην προαγωγή και στην εδραίωση του κοινωνικού διαλόγου τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.

Προλογίζοντας το βιβλίο, ο Πρόεδρος του ΣΕΒ, Θεόδωρος Φέσσας, επισημαίνει ότι "το βιβλίο αυτό, αναφερόμενο στη ζωή του Νίκου Αναλυτή, φωτίζει ταυτόχρονα μία αμφιλεγόμενη εικοσαετία, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Νίκος κατάφερε να αποδείξει στην πράξη ότι τα συμφέροντα εργοδοτών και εργαζομένων συχνά συγκλίνουν, γιατί αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν".

Τη συγγραφή ανέλαβε η ιστορικός Γεωργία Μ. Πανσεληνά. Το βιβλίο διαρθρώνεται σε τρία κεφάλαια: στο πρώτο σκιαγραφούνται οι καταβολές, η ζωή, από τα πρώτα του βήματα, και ο επαγγελματικός βίος του Αναλυτή: από τη φοίτησή του στο γνωστό ιστορικό Η΄ Γυμνάσιο Αθηνών τα χρόνια της Κατοχής και την ανάληψη καθηκόντων γενικού γραμματέα στις περίφημες Σχολές Δοξιάδη στην αρχή της δεκαετίας του 1960 έως τη θητεία του στην EssoPappas και αργότερα στην Α.Ε. Τσιμέντων Τιτάν.
Το δεύτερο κεφάλαιο, ο βασικός κορμός του βιβλίου, εστιάζει στη δράση του Αναλυτή εντός του ΣΕΒ. Ο Αναλυτής βρέθηκε στον ΣΕΒ στο μεταίχμιο μιας εποχής, το 1980: το πολιτικό σκηνικό άλλαζε, η χώρα προσπαθούσε να συγχρονίσει τον βηματισμό της με τους όρους και τις επιταγές της Ενωμένης Ευρώπης, το εργασιακό έτεινε προς την κορύφωσή του, ο Σύνδεσμος παρακολουθούσε, μελετούσε, διαμόρφωνε (και ενίοτε αναδιαμόρφωνε) θέσεις και προτάσεις. Ανέλαβε σχεδόν εξ αρχής αυτόν τον εύθραυστο, γεμάτο ανατροπές και παρεμβάσεις τομέα των εργασιακών, με ενεργό ρόλο στις διαπραγματεύσεις, σε μια συστηματική και σε βάθος χρόνου προσπάθεια για προσέγγιση εργαζομένων και κοινωνίας, με διαρκές ζητούμενο τη συναίνεση.

Το τρίτο κεφάλαιο περιλαμβάνει κείμενα 16 προσωπικοτήτων που γνώριζαν και συνεργάστηκαν με τον Αναλυτή, προσφέροντας τις προσωπικές τους, ανεκτίμητες αφηγήσεις και αποτιμήσεις. Γράφουν οι διατελέσαντες Πρόεδροι του ΣΕΒ, Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος, Στέλιος Αργυρός, Ιάσων Στράτος, Οδυσσέας Κυριακόπουλος, Λευτέρης Αντωνακόπουλος, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, καθώς και ο Χάρης Κυριαζής· επίσης, η Ευγενία (Τζένη) Τσουμάνη, ο Χρήστος Πρωτόπαπας, ο Χρήστος Πολυζωγόπουλος, ο Μιλτιάδης Ηλ. Παπαϊωάννου, η Χριστίνα Κοψίνη, η Μαρία Αλεξίου, ο Δημήτρης Γ. Καραμάνος και η Ρένα Κουμάντου. Υπογραμμίζεται ότι συμπεριλαμβάνεται και το ημιτελές κείμενο του Λάμπρου Κανελλόπουλου για τον Αναλυτή, ένα από τα τελευταία χειρόγραφά του.